To χρυσό μπαχαρικό της Κοζανίτικης γης άνθισε και στόλισε με το χρώμα του τις πλαγιές των χωριών που καλλιεργούν με μεράκι το εκλεκτό φυτό που ανήκει στην οικογένεια των ιριδοειδών.
Ο εκλεκτής ποιότητας κρόκος Κοζάνης συγκομίζεται μέσα σε λίγες μέρες από τη στιγμή που θα ανθίσει και για τους παραγωγούς που μεγάλωσαν με αυτόν είναι κάτι σαν ιεροτελεστία.
«Ευτυχώς ο καιρός βοηθάει» φέτος λέει η Ελένη Παπαβασιλείου που καλλιεργεί, όπως λέει μια ζωή κρόκο, ο οποίος είναι ένα καλό έξτρα εισόδημα. «Είναι επίπονο, καθώς είσαι όλη μέρα σκυμμένη. Πρέπει να το αγαπάς. Στην ουσία είναι δύο εβδομάδες αυτές που είσαι στο χωράφι» εξηγεί.
Τα κροκοχώραφα γέμισαν αυτές τις ημέρες με κόσμο που μαζεύει με το χέρι τα μικρά κοκκινωπά στίγματα κάθε άνθους με σχολαστικότητα και επιδεξιότητα.
«Από τους γονείς μας το βρήκαμε, το συνεχίζουμε το παραδίδουμε στα παιδιά μας» λέει η παραγωγός Μαρίτσα Παπαβασιλείου που προσθέτει ότι χρειάζεται εμπειρία και κουράγιο, ενώ δηλώνει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν βελτιωθεί αρκετά οι συνθήκες εργασίας.
Μετά τη συλλογή, ακολουθεί το λίχνισμα και η ξήρανση των ινών στο σπίτι. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα 75.000 άνθη θα προκύψουν, μόλις 450 γραμμάρια κρόκου, ενώ το κιλό πωλείται από 1000-1200 ευρώ.
Δεν είναι, όμως, όλα ρόδινα, όπως δηλώνει ο Ζήσης Καραμπέρης, τονίζοντας πως «η δουλειά έχει πολλά από πίσω που όταν είσαι έξω δεν τα ξέρεις, αλλά όταν μπαίνεις μέσα τα μαθαίνεις». Μάλιστα, ο κ. Καραμπέρης λέει ότι τα πρώτα χρόνια τα πράγματα ήταν καλύτερα, καθώς ο συνεταιρισμός είχε μικρότερες ποσότητες να διαθέσει κι έδινε τα χρήματα άμεσα, ενώ τώρα ο κόσμος ψάχνει που να δώσει την παραγωγή.
Κάθε χωράφι κρόκου μπορεί να παράξει ανά στρέμμα 1 με 1,5 κιλό. Στην Κοζάνη η συνολική παραγωγή είναι 4 τόνοι.
«Κάθε μέρα τρώω πέντε λουλούδια ολόκληρα πριν ξεκινήσω» λέει ο παραγωγός Βαγγέλης Παπαβασιλείου που θεωρεί ότι οφείλει την καλή υγεία του και στον κρόκο.
Σωκράτης Μουτίδης
