Η «Κοζάνη» έκανε «ποδαρικό» στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής την περίοδο 1965-66 και μάλιστα τερμάτισε μέσα στην πρώτη οκτάδα του βαθμολογικού πίνακα. Στην δεύτερη πενταετία του 1960 έδινε ανελλιπώς το «παρών» στην Β’ Εθνική, ανανεώνοντας από χρόνο σε χρόνο και το έμψυχο υλικό της. Ωστόσο, καθ’ όλη την διάρκεια της πενταετίας αυτής, η «Κοζάνη» εφρόντιζε να διατηρεί την «σπονδυλική στήλη» της αρχικής ενδεκάδας του 1965-66. Αυτό βοηθούσε πολύ τους νεώτερους, που εισέρχονταν στην ενδεκάδα, καθώς αυτοί ένοιωθαν μεγαλύτερη «σιγουριά», έχοντας δίπλα τους συμπαίκτες από την «παληά φρουρά». Ο συγκερασμός εμπείρων και νεοεισερχόμενων ποδοσφαιριστών στην ομάδα ήταν ένας πετυχημένος συνδυασμός, με θετικά αποτελέσματα. Την ίδια τακτική ακολουθούσαν και στην ομάδα – φυτώριο, του Λασσάνη, στον οποίο η διαδοχή ερχόταν και εκεί, σταδιακά, αφού είχε προηγηθεί το απαραίτητο στάδιο της προσαρμογής, με την υποδοχή των νεωτέρων από τους παλαιότερους ποδοσφαιριστές. Οι παρακάτω φωτογραφίες επιβεβαιώνουν το αληθές των αναγραφομένων.
Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε μία από τις συνθέσεις της «Κοζάνης» την περίοδο 1966-67, κατά την οποία η τοπική ομάδα είχε μία αξιόλογη εμφάνιση, καθώς στον τελικό πίνακα της βαθμολογίας είχε τερματίσει, μαζί με την Δόξα Δράμας, στην όγδοη θέση, συγκεντρώνοντας από 62 βαθμούς η κάθε μία. Στη φωτογραφία διακρίνονται όρθιοι από αριστερά οι: Γιάννης Κωφίδης, Άγγελος Δήμου, Σάκης Γκιάτας, Γιάννης Παπακρασσάς, Ζαχαρίας Ρατσίσκας, Παναγιώτης Σπανίδης και καθήμενοι από αριστερά οι: Γιάννης Πισλής, Παύλος Τσακιρίδης, Ρούλης Καλλιανιώτης, Λάκης Χωλόπουλος και Αλέκος Αποστολίδης. Η παραπάνω σύνθεση καταδεικνύει την εν μέρει ανανεωμένη ομάδα της «Κοζάνης», η οποία κατά το ήμισυ αποτελούνταν από νεοεισελθόντες ποδοσφαιριστές.
Από το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής της περιόδου 1967-68 είναι η παράπλευρη φωτογραφία της «Κοζάνης». Σ’ αυτήν διακρίνονται όρθιοι από αριστερά οι: Λάκης Χωλόπουλος, Άγγελος Δήμου, Ζαχαρίας Ρατσίσκας, Φιλ. Μιχαηλίδης, Σάκης Γκιάτας, Γιώργος Αμανατίδης, ο προπονητής Μιχάλης Μπαλτατζής και καθήμενοι από αριστερά οι: Γιάννης Πισλής, Ρούλης Καλλιανιώτης, Παπαγρηγορίου, Γιάννης Παπακρασσάς και Μάρκος Τσιρέκας. Στην ποδοσφαιρική περίοδο 1967-68, η «Κοζάνη» είχε τερματίσει, μαζί με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, στην 12η θέση με 56 βαθμούς η κάθε μία, υποσκελίζοντας τη Λάρισα με 55 β., την Ξάνθη με 54 β. και τον Νικηφόρο Φλωρίνης με 45 β. Είναι αξιοσημείωτο ότι η «Κοζάνη» είχε αποφύγει τις τρεις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, στις οποίες είχαν καταταγεί, μεταξύ των άλλων, η Λάρισα και η Ξάνθη, ομάδες που σταδιοδρομούν με επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια στο Πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής.
Την περίοδο 1968-69 η «Κοζάνη» είχε πιο εντυπωσιακή παρουσία από την προηγούμενη σεζόν, καθώς είχε τερματίσει στην έβδομη θέση με 68 βαθμούς, ύστερα από την πρωταθλήτρια Καβάλα, που είχε συγκεντρώσει 86 βαθμούς, τον Ολυμπιακό Βόλου με 81 β., τη Δόξα Δράμας, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τη Λαμία με 75 β. η κάθε μία και τη Νίκη Βόλου με 73 β. Είχε υπερτερήσει βαθμολογικά του Εδεσσαϊκού και Φλώρινας με 67 β. η κάθε μία, της Αναγέννησης Γιαννιτσών με 66 β., του Μακεδονικού Θεσ/νίκης και Αλεξανδρούπολης με 65 β. η κάθε μία, του Ορχομενού, της Ξάνθης και του Άρεως Πτολεμαΐδας με 62 β. η κάθε μία, της Καστοριάς με 61 β., της Λάρισας με 60 β. και του Μεγ. Αλέξανδρου Θεσ/νίκης με 53 β. Στη φωτογραφία διακρίνονται όρθιοι από αριστερά οι: Παναγιώτης Σπανίδης, Λάκης Χωλόπουλος, Γιάννης Πισλής, Άγγελος Δήμου, Μάρκος Τσιρέκας, Σάκης Γκιάτας, Ζαχαρίας Ρατσίσκας, Γιάννης Παπακρασσάς και καθήμενοι από αριστερά οι: Γιώργος Αμανατίδης, Ζήνων Καλέας, Παπαγρηγορίου, Τιτόπουλος, Παύλος Τσακιρίδης, Βαγγέλης Σανόπουλος, Γιώργος Δράμαλης και Γιάννης Συμεωνίδης.
Το «κουαρτέτο» των ποδοσφαιριστών της παράπλευρης φωτογραφίας, είναι από την ομάδα – φυτώριο, του «Λασσάνη». Και στην ομάδα αυτή, είχε επιτευχθεί η ανάλογη «χημεία» μεταξύ παλαιοτέρων και νεοεισερχομένων ποδοσφαιριστών. Στη φωτογραφία διακρίνονται: Τρίτος από αριστερά, η «παλιοσειρά» Χρήστος Γκάζης, πλαισιούμενος από τους νεοεισελθόντες ποδοσφαιριστές (από αριστερά): Κώστα Κυρατσού, Λώλο Αλεξιάδη και Βαγγέλη Ματάνα. Ήταν μία έμπρακτη απόδειξη του ότι οι παλαιότεροι ποδοσφαιριστές υποδέχονταν και ενεθάρρυναν τους νεώτερους στην ομάδα, μέχρις ότου και αυτοί προσαρμοσθούν και εξοικειωθούν στα νέα δεδομένα, αποκτώντας, με τον καιρό και την σχετική εμπειρία._
