«Εργασιακό στρες: μια πρόκληση για όλους», είναι το θέμα της εκστρατείας της Παγκόσμιας Ημέρας (28/4) για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία.
Φέτος η έκθεση θα επιστήσει την προσοχή στις τρέχουσες παγκόσμιες τάσεις για το εργασιακό άγχος και τις επιπτώσεις του.
Σήμερα, πολλοί εργαζόμενοι υφίστανται μεγαλύτερη πίεση στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης εργασιακής ζωής.
Οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι, όπως η αύξηση του ανταγωνισμού, οι υψηλότερες προσδοκίες για τις επιδόσεις και οι περισσότερες ώρες εργασίας, συμβάλλουν στο να καθίσταται ο εργασιακός χώρος ολοένα και περισσότερο αγχωτικό περιβάλλον.
Με το ρυθμό της εργασίας να καθορίζεται από την άμεση επικοινωνία και τα υψηλά επίπεδα του παγκόσμιου ανταγωνισμού, οι γραμμές που πλέον χωρίζουν την εργασία από τη ζωή, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εντοπιστούν.
Επιπλέον, λόγω των σημαντικών αλλαγών των εργασιακών σχέσεων και της τρέχουσας οικονομικής ύφεσης, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν οργανωτικές αλλαγές και αναδιάρθρωση, μείωση των ευκαιριών εργασίας, αύξηση της επισφαλούς εργασίας, το φόβο ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, μαζικές απολύσεις και ανεργία καθώς και μειωμένη χρηματοοικονομική σταθερότητα, με σοβαρές συνέπειες για την ψυχική τους υγεία και ευεξία.
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται αύξηση της προσοχής στις επιπτώσεις των ψυχοκοινωνικών κινδύνων και του εργασιακού άγχους, μεταξύ ερευνητών, επαγγελματιών και φορέων που χαράσσουν πολιτική.
Το εργασιακό άγχος γενικά αναγνωρίζεται ως παγκόσμιο πρόβλημα που επηρεάζει όλες τις χώρες, όλα τα επαγγέλματα και όλους τους εργαζόμενους τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Σε αυτό το σύνθετο πλαίσιο, ο χώρος εργασίας αποτελεί ταυτόχρονα μια σημαντική πηγή των ψυχοκοινωνικών κινδύνων και ο ιδανικός χώρος για την αντιμετώπισή τους, προκειμένου να προστατεύσει την υγεία και την ευημερία των εργαζομένων.
Δυστυχώς, οι εργαζόμενοι στη μεγαλύτερη Βιομηχανική επιχείρηση της χώρας ξέρουν «από πρώτο χέρι» τι ακριβώς εστί εργασιακό στρες. Το βιώνουν, όχι απλά καθημερινά, αλλά κάθε λεπτό της εργασίας τους.
Η εντατικοποίηση της εργασίες και οι πλείστες άλλες καταστάσεις που αποτελούν συνέπεια της μη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού στη ΔΕΗ, αποτελεί βασική πηγή εργασιακού στρες που στο χώρο της ΔΕΗ οδηγεί σε εργατικά ατυχήματα, τόσο θανατηφόρα όσο και σε σοβαρές βλάβες της σωματικής ακεραιότητας των εργαζόμενων.
Για τον ΣΠΑΡΤΑΚΟ το θέμα της Υγείας και της Ασφάλειας, αποτέλεσε και αποτελεί τον κύριο άξονα των διεκδικήσεών του και στο πλαίσιο αυτό (και επειδή η ημέρα αυτή δεν είναι για το Συνδικάτο επετειακή αλλά κομμάτι της καθημερινότητας) για μία ακόμα φορά:
- Καλεί τους εργαζόμενους να μην εκτελούν καμία εργασία αν δεν έχουν εξαντληθεί οι προϋποθέσεις που εγγυώνται την ασφάλειά τους.
- Καλεί την Κυβέρνηση και τη Διοίκηση της ΔΕΗ να προβούν στις απαραίτητες προσλήψεις ώστε να εξαλειφθούν τα φαινόμενα εντατικοποίησης της εργασίας, των ανεξέλεγκτων εργολαβιών, της καταγραφής φαινομένων εκτέλεσης εργασιών από προσωπικό που δεν έχει επαρκή εκπαίδευση και εξειδίκευση.
- Να αντικατασταθεί –όπου υπάρχει- ο πεπαλαιωμένος εξοπλισμός σε όλους τους χώρους εργασίας.
- Να υπάρχει διαρκής και επιστάμενος έλεγχος που θα ξεκινά από τους κανόνες προσωπικής υγιεινής και θα καταλήγει στα ειδικά μέτρα που επιβάλλεται να λαμβάνονται κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.
Οι εξαγγελίες και οι «καλές προθέσεις» που επιδεικνύονται κάθε χρόνο με αφορμή την ημέρα αυτή, απέδειξαν ότι δεν είναι ούτε αληθινές ούτε και αποτελεσματικές και δυστυχώς η απόδειξη αυτή έρχεται μέσα από τα ατυχήματα που καταγράφονται στους χώρους εργασίας.
Ως εκ τούτου ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, εν κατακλείδι, καλεί την Διοίκηση της ΔΕΗ να αποδείξει στην πράξη τις προθέσεις της καθώς και το ότι οι εργαζόμενοί της δεν είναι αναλώσιμοι.
