πόσο συχνά λέμε καλές κουβέντες & ένα μπράβο ή ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους της καθημερινότητας μας;
στο προσωπικό που καθαρίζει τα φύλα μπροστά στο πεζοδρόμιο μας ή συλλέγει τα απορρίμματα, στους υπαλλήλους στα σούπερ μάρκετ, στους σερβιτόρους των καφέ …
πόσο χρόνο από τον ελάχιστο που διαθέτουμε οι περισσότεροι μας, δίνουμε στους ανθρώπους που εξυπηρετούν τις καθημερινές μας λειτουργίες;
μήπως 2-3, άντε 5 λεπτά;
πότε ήταν η τελευταία φορά που αστειευτήκαμε με την πωλήτρια στο φούρνο μας και τη νηπιαγωγό του παιδιού μας;
μήπως πριν μήνες;
ή μήπως δεν το κάνουμε ποτέ;
γιατί βιαζόμαστε τόσο πολύ να κλείσουμε την πόρτα στο σπίτι πίσω μας & ξεχνάμε στοιχειώδους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, κυρίως ως προς τους εργαζόμενους ανθρώπους της μικρής μας πόλης;
____________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
μια καλή κουβέντα αρκεί για να δώσει ένα χαμόγελο,
αρκεί, για να δώσει κουράγιο στην προσπάθεια που καταβάλλει κάποιος δίπλα μας,
για να βγάλει την ημέρα /
μιζέρια και κατήφεια κουβαλάν πολλοί στο βλέμμα και στην νοοτροπία τους,
θετική αύρα και ψυχική απλοχεριά, δυστυχώς πολλοί λιγότεροι …
η πόλη φωτίζεται πολύ περισσότερο κι από τον ήλιο, όταν απλοί άνθρωποι της δίνουν τη λάμψη της θετικής τους διάθεσης /
οι καλές κουβέντες, ιδίως όταν προέρχονται μέσα από τον αυθορμητισμό μας,
ζωγραφίζουν πολύχρωμα γύρω μας, όσα λείπουν από το γκρίζο αστικό τοπίο /
όλα είναι άνθρωπος και μετά είναι περιβάλλον,
όλα είναι ανθρώπινη επικοινωνία …
σκάστε ένα χαμόγελο κάπου κάπου και πείτε και καμιά καλή κουβέντα πιο συχνά,
είναι μεταδοτικό και κάνει και τους άλλους & ειδικά τους σκληρά εργαζόμενους να αισθάνονται πως είμαστε δίπλα τους …
