44 χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο η οποία άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες και αγνοούμενους. Ο «Αττίλας» έπιασε την Κύπρο στον ύπνο και την ώρα που η πτήση 317 των Κυπριακών Αερογραμμών με κυβερνήτη τον Αδάμο Μαρνέρο έβλεπε την κίνηση του εχθρού την ώρα της προσγείωσης του στο νησί.
Τον κ. Μαρνέρο τον συναντήσαμε στο παλιό αεροδρόμιο της Λευκωσίας το οποίο βρίσκεται στην ουδέτερη ζώνη και παραμένει κλειστό από τη μέρα της εισβολής. Συνοδεία των ανδρών των Ηνωμένων Εθνών περπατήσαμε στην πίστα του παλιού αεροδρομίου, είδαμε τον παλιό πύργο ελέγχου, το εγκαταλειμμένο Trident στο apron και τον πανέμορφο και πρωτότυπο για την εποχή του αεροσταθμό που φωτιζόταν με φυσικό φωτισμό. Όλα αυτά με ταυτόχρονη εξιστόρηση των γεγονότων του ξημερώματος της 20ης Ιουλίου 1974 από τον κ. Μαρνέρο.
«Ζήτησα άδεια από τον πύργο ελέγχου να μείνω στα 15000 πόδια για να κάνω έναν γύρο της Κύπρου. Πάνω από την ακτή της Αμμοχώστου παρατήρησα ένα μεγάλο πλοίο με άλλα τρία πιο μικρά γύρω του. Αποδείχθηκε μετά ότι ήταν ο «Ερμής» το ελικοφόρο Αγγλικό που ήρθε να πάρει τους Άγγλους υπηκόους. Μετά πήγα προς το ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα, έκανα μια στροφή αριστερά και το χειρότερο που συνάντησα ήταν στην ακτή της Κερύνειας, ήταν τουλάχιστον έξι πλοία τα οποία άγγιζαν κάθετα την ακτή. Επίσης είδα άλλα τέσσερα πλοία τα οποία έφευγαν από Μυρσίνα κατευθυνόμενα προς Κύπρο. Πήρα ένα χαρτί έκανα τον χάρτη της Κύπρου και έβαλα όλες αυτές τις κουκίδες που έβλεπα, συνολικά 21 πλοία. Τα μετέφερα στον πύργο ελέγχου και τους είπα να επικοινωνήσουν με την στρατιωτική αρχή στην Κερύνεια και να τους μεταφέρει τι βλέπω και να μου πουν αν άρχισε η εισβολή. Επίσης τους είπα να ξυπνήσουν τον Γενικό Διευθυντή των Κυπριακών Αερογραμμών και να του μεταφέρουν το τι βλέπω για να μου δώσει άδεια να επιστρέψω πίσω στην Ρώμη. Η απάντηση ήρθε σχεδόν αμέσως σε ένα δυο λεπτά και με παραξένεψε αυτή η ταχύτητα. Οι οδηγίες ήταν να προσγειωθώ το συντομότερο δυνατό! Μετά από χρόνια με την έρευνα που έκανα για να γράψω το βιβλίο μου ανακάλυψα πως ο ελεγκτής της εναέριας κυκλοφορίας που μετέφερε το μήνυμα απειλούνταν με ένα πιστόλι στον κρόταφο και τον διέταξαν να προσγειωθώ» εξιστορεί ο κ. Μαρνέρος.
Ο ίδιος βρέθηκε στο κλειστό αεροδρόμιο έκτη φορά. Αφορμή στάθηκε η επίσκεψη από την Ελλάδα του Συλλόγου Φίλων Αεροπορίας «Απογείωση». Σχεδόν ένα χρόνο πριν ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για την επίσκεψη με ειδικές άδειες από τους Κυανόκρανους μιας και βρίσκεται στην ουδέτερη ζώνη, μια ανάσα από τα τούρκικα φυλάκια. Η συγκίνηση στο πρόσωπο του κ. Μαρνέρου είναι έκδηλη. Κοιτάζει τα κτίρια και το αεροσκάφος που πιλοτάριζε που τώρα είναι παρατημένο στο χώρο στάθμευσης δίπλα στο υπόστεγο της επιμελητείας των πτήσεων. Είναι το μοναδικό Trident που κατάφερε να «σωθεί» και παραμένει λαβωμένο για 44 χρόνια εκεί στην άκρη του αεροσταθμού του αεροδρομίου Λευκωσίας κουβαλώντας «βαριά» ιστορικά γεγονότα.
«Είναι η έκτη φορά που έρχομαι και νιώθω αρκετό θυμό διότι εμείς οι Κύπριοι προκαλέσαμε την τύχη μας. Λυπάμαι διότι είμαστε πολύ καλοί να ρίχνουμε τα λάθη σε άλλους. Εμείς οι Κύπριοι οι Πρόεδροι μας, οι πολιτικοί μας τα δημιουργήσαμε όλα αυτά. Εμείς καταστρέψαμε τον τόπο μας δυστυχώς. Είμαστε καλοί στο να ρίχνουμε τις ευθύνες αλλού. Εμείς προκαλέσαμε την καταστροφή της Κύπρου και το λέω και θα το επαναλαμβάνω και ο θυμός που έχω είναι ότι ακόμη ζουν αρκετοί από αυτούς που είναι υπεύθυνοι και δεν έχουν τιμωρηθεί» λέει με συγκίνηση ο κ. Μαρνέρος.
Σωκράτης Μουτίδης
