Στα μέσα της εβδομάδας το Συμβούλιο της Επικρατείας (Επιτροπή Αναστολών) εδημοσίευσε την απόφαση επί της αιτήσεως αναστολης κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, που είχαν καταθέσει οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις, με την οποία απερρίφθη η αίτηση ως «πρόωρη», καθόσον με την συμφωνία δεν έχουν δημιουργηθεί «μη αντιστρεπτές νομικές καταστάσεις».
Η Επιτροπή Αναστολών του Ανώτατου Δικαστηρίου απέφυγε να εισέλθει στην ουσία της υποθέσεως, πλην όμως με τις διατυπωθείσες σκέψεις της αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αμφισβήτησης της συμφωνίας στο μέλλον ως παράνομης, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
Η συμφωνία να κυρωθεί προηγουμένως από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, για να υπάρξουν «μη αντιστρεπτές νομικές καταστάσεις» και:
Οι μελλοντικές αιτήσεις ακυρώσεως, που θα κατατεθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας να μην αφορούν στο σύνολο της συμφωνίας, η οποία θα αποτελέσει νόμο του Κράτους, αλλά ξεχωριστά κεφάλαιά της ή και άρθρα της. Έτσι, ειδικές αιτήσεις ακυρώσεως μπορεί να κατατεθούν:
Από επιχειρήσεις, που έχουν έννομο συμφέρον για τα εμπορικά σήματα (ήδη 4.000 επιχειρήσεις θίγονται άμεσα από την συμφωνία με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία»), που πριν ακόμη στεγνώσει η μελάνη απαλείφθηκε από τους Σκοπιανούς ο γεωγραφικός προσδιορισμός και έμεινε μόνο η «Μακεδονία».
Από Συλόγους για τυχόν αναθεωρήσεις των σχολικών βιβλίων, εφ’ όσον δι’ αυτών αλλοιώνεται η ελληνική ιστορία.
Από πολιτιστικούς Συλλόγους για αλλοιώσεις της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ακόμη από αρμόδιους φορείς για θέματα γεωγραφικού προσδιορισμού τμήματος Επικρατείας.
Οι μελλοντικές αιτήσεις ακυρώσεως πρέπει να είναι εξειδικευμένες κατά κεφάλαια ή και άρθρα της συμφωνίας, από την οποία προκύπει ότι «οι διαδικασίες δεν έχουν ολοκληρωθεί» και ότι δεν έχουν δημιουργηθεί «μη αντιστρεπτές νομικές καταστάσεις», όπως διαλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, στην εκδοθείσα και δημοσιευθείσα απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, η οποία έχει χαρακτήρα έγκρισης ή απόρριψης ασφαλιστών μέτρων (προσωρινής διάρκειας).
Παράλληλα και ενώ η όλη υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, στα μέσα επίσης της εβδομάδας είδε το φως της δημοσιότητος και ένα κείμενο υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών, προερχόμενο, ως επί το πλείστον, από τον καλλιτεχνικό χώρο, με περισσότερες των τριακοσίων υπογραφές, αλλά και με διαμαρτυρίες και διαψεύσεις τριών φερομένων ως υπογραψάντων (Νένα Βενετσιάνου, Λένα Αλκαίου και Κυριάκος Κατζουράκης), οι οποίοι ανεκοίνωσαν ότι ουδέποτε έλαβαν γνώση του κειμένου και ουδέποτε έβαλαν την υπογραφή τους σ’ αυτό.
Το περιστατικό αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του εντυπωσιασμού, που επιχειρείται εκατέρωθεν, προς επηρεασμό προφανώς των αναποφάσιστων.
Έγκυροι όμως παρατηρητές, σχολιάζοντας τις κινήσεις αντιπερισπασμού, ετόνιζαν ότι τα «ηχηρά» ονόματα μόλις υπερέβησαν τα τριακόσια και δεν συγκρίνονται με τις εκατοντάδες χιλιάδες του λαού, ο οποίος συγκεντρώνεται στα συλλαλητήρια και διατρανώνει την αντίθεσή του στο ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας. Η κυκλοφορία του κειμένου έδειξε την μεγάλη διαφορά, που υπάρχει μεταξύ μιας ομάδας διανοουμένων και της πλειοψηφίας του λαού, η οποία δεν έπαυσε να ζητά την διενέργεια δημοψηφίσματος, με το οποίο θα ξεκαθαρίσει το όλο θέμα.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!…
Γιατί το αποφεύγουν οι ιθύνοντες και εξακολουθούν να διατηρούν σε εκκρεμότητα μία κατάσταση, η οποία δεν είναι εθνικά επωφελής;
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ
