Πολύς λαός (όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος) προσήλθε στην ιερή πανήγυρη (25 και 26-7-2018) του ιστορικού ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής Μοσχοχωρίου, Ενορίας Πλατανορέματος, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Η Αγία Παρασκευή άθλησε στα χρόνια του Αντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.) στην πρεσβυτέρα Ρώμη, αφού έδωσε δημόσια και αταλάντευτα μπροστά στην ανάκριση μαρτυρία πίστης στον Ιησού Χριστό ως τον μοναδικό και αληθινό Θεό. Η άθλησή της ήταν οι πολλοί βασανισμοί (την έριξαν σε χάλκινο λέβητα με βραστό λάδι και πίσσα. Αντί να καεί, αυτή δροσιζόταν) και η μαρτυρική τελείωσή της με αποκεφαλισμό. Είναι προστάτης των ματιών. Η Εκκλησία την ονομάζει Οσιοπαρθενομάρτυρα. Ο λαός την αγαπά και την τιμά με περισσή τρυφερότητα. Όχι μόνο άνθρωποι, αλλά συνοικίες, πόλεις και χωριά φέρουν το όνομά της: Αγία Παρασκευή. Δίνουν μ’ αυτό μαρτυρία Ιησού Χριστού. Και επικαλούνται τη βοήθειά της στα του (απειλούμενου από πολλούς δαίμονες) προσωπικού και κοινωνικού βίου τους.
Η αγάπη και η τρυφερότητα του λαού προς το πρόσωπο της Αγίας Παρασκευής είναι ανταποδοτική. Της αποδίδει ο λαός αυτά, που εκείνη του προσφέρει ως Αγία. Αυτό το ήθος συναντάμε στους Αγίους. Αυτό το ήθος αναζητεί ο κόσμος όλος.
Αντίθετα, όταν ένας άνθρωπος δε σέβεται και δεν αγαπά τον συνάνθρωπο του, που είναι εικόνα του Θεού, τότε δεν είναι δυνατό να σεβαστεί και να αγαπήσει τον ίδιο το Θεό. Όποιος υπηρετεί την πίστη μας, τσαλαπατώντας τον άνθρωπο, τότε αυτός μετατρέπει την πίστη μας σε στεγνή και στυφή ιδεολογία.
Είναι θαυμαστό. Ο σεβασμός και η προσήλωση των σημερινών Πλατανορεματινών στο πρόσωπο της Αγίας Παρασκευής δεν έχει ατονήσει ούτε στο ελάχιστο από το σεβασμό και την αγάπη των παλαιότερων γενεών στην Αγία Παρασκευή.
Εντυπωσιάζει. Από νωρίς το απόγευμα της 25ης Ιουλίου, για την Ακολουθία του Εσπερινού και της Αρτοκλασίας, είχε κατακλυστεί ο ι. Ναός και το μεγάλο προαύλιό του από πιστούς και των δύο φύλων και όλου του ηλικιακού φάσματος.
O σεβασμός, η πίστη, η αφοσίωση στην Αγία Παρασκευή που περνάει (ανεξήγητα;) από γενιά σε γενιά στο Πλατανόρεμα είναι ένα δείγμα μιας τοπικής κοινωνίας, μιας Ενορίας και είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα σύνολης της ελληνικής κοινωνίας.
Μόνο λ.χ. στη λεκάνη της λίμνης Αλιάκμονα-Πολυφύτου να περιπλανηθεί κανείς θα συναντήσει πλέον των 100 ι. Εξωκλησιών, σπαρμένα στον κάμπο και στις πλαγιές και στις ραχούλες των Πιερίων, που με σεβασμό, πίστη και αφοσίωση φροντίζουν οι 100 και πλέον οικογένειες-εκκλησάρηδες.
Αν οι υπεύθυνοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου του Υπουργείου Παιδείας και διά βίου μάθησης αποφάσιζαν να επισκεφτούν ένα προς ένα όλα αυτά τα Εξωκλήσια, να δουν και μελετήσουν τη συνάφειά τους με τον όλο (πνευματικό-κοινωνικό) βίο των ανθρώπων, θα σχημάτιζαν μια πιο θετική γνώμη και για το αδιάλυτο αυτής της σχέσης και για το περιεχόμενο των (ανθρωπιστικών) σπουδών, για τα προγράμματα που σχεδιάζουν άλλοτε ερήμην και άλλοτε εναντίον αυτής της ιστορικής με βάθος χρόνου και ποιότητας πολύ ακριβής θείας και ανθρώπινης σχέσης.
Πρόκειται για μια εικόνα ζωντανή που προ(σ)καλεί για βαθιά ανάγνωση την οποία οφείλει με περίσκεψη και ρεαλισμό να κάνει (και) ο πολιτικός βίος όσον αφορά τη στάση του απέναντι στο Λαό για την ολοκληρωμένη σ’ αυτόν διακονία του.
Στάση τέτοια, που να υπαγορεύεται από σεβασμό στην πίστη του Λαού και διάθεσή του (του κράτους) για τη διακονία αυτής της πίστης στην κοινωνική της διάσταση: κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη, ισότητα, σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Ο πολιτικός βίος προφανώς και δεν δικαιούται να υπονομεύει την πίστη του Λαού στην Ορθοδοξία και την τροφό του την Εκκλησία. Όταν το κάνει, βλάπτει το Λαό και μεταβάλλεται (εν γνώσει του ή ανεπίγνωστα) σε υπηρέτη της πλουτοκρατίας.
Η πολιτική λειτουργία και οι πάσης φύσεως ηγεσίες (οφείλουν να) υπηρετούν το Λαό. Αυτή είναι η αποστολή τους, αποστολή διακονική – υπηρετική. Υπηρετούν οι Ηγεσίες το Λαό και τον άνθρωπο. Δεν διαφεντεύουν. Η αποστολή των ηγεσιών είναι φωτιστική και διακονική.
Τις ιερές Ακολουθίες (25 και 26-7-2018) τέλεσαν οι πατέρες: Αρχιμ. Μάξιμος Γεωργόπουλος ιεροκήρυκας, που κήρυξε ανήμερα της γιορτής στη Θεία Λειτουργία, πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός Α.Π.Β. που κήρυξε στον Εσπερινό και μετέφερε στους πιστούς την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, πρωτοπ. Θωμάς Μπασδέκης (Αυλές), πρωτοπ. Λουκάς Κουρκούτας (Πλατανόρεμα), πρεσβ. Λάζαρος Ζυγούρης (Καστανιά), πρεσβ. Λάζαρος Βασδέκης (Λεύκαρα).
Έψαλαν οι ψάλτες: Ρήγας Κωνσταντίνος, Κουρκούτας Δημήτριος, Τζούνας Αντώνιος, Τσιμόπουλος Θεόδωρος και ο Νικολόπουλος Δημήτριος συνταξιούχος στρατιωτικός (ψάλλει στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης) με καταγωγή από το Πλατανόρεμα.
Από την τοπική Αυτοδιοίκηση προσήλθαν και παρέστησαν στην ιερή πανήγυρη: ο πρόεδρος του Π.Σ. Δυτικής Μακεδονίας Κεχαγιάς Φώτιος, ο Δήμαρχος Σερβίων-Βελβεντού Κοσματόπουλος Αθανάσιος, οι αντιδήμαρχοι Θεόδωρος Κυριακίδης και Παναγιώτα Μαλιούρα, ο πρόεδρος κοινωφελούς Ζυγούρης Φώτιος, οι δημοτικοί Σύμβουλοι Κωνσταντόπουλος Βασίλης (πρώην δήμαρχος) και Τέτος Νίκος και ο πρόεδρος της Τ.Κ. Πλατανορέματος Λαγογιάνης Γεώργιος.
Προσήλθαν και παρέστησαν επίσης: ο Διοικητής Π. Κ. Σερβίων Νικόλαος Πιπιλής. Ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Πλατανορέματος Μητράκας Γεώργιος. Και εκπαιδευτικοί εν ενεργεία και συνταξιούχοι από τα σχολεία της περιοχής μας.
Συγχαρητήρια στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο: πρωτοπ. Λουκά Κουρκούτα, Βαρδακά Αθανάσιο, Τζικανούλα Ευστάθιο, Παπανίκο Γεώργιο, Καφτηράνη Νικήτα. Και στους δεκάδες αφανείς (άνδρες-γυναίκες) για την προετοιμασία και τη διακονία της ι. πανήγυρης.
Εξαποστειλάριον: ‘’Παρθενομάρτυς Κυρίου, και καλλιπάρθενε νύμφη, Παρασκευή αοίδιμε, εκδυσωπούσα τον Θεόν, ρύσαι λαόν σου και πόλιν, φθοράς, οργής και κινδύνων’’.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Άφιξη και υποδοχή ιερού λειψάνου Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω στο Βελβεντό. Δευτέρα, 30 – 7 – 2018, ώρα 7 μ.μ. στην ‘’παλιά δεξαμενή’’ Βελβεντού. Ακολουθεί λιτάνευση και Μέγας Εσπερινός με Αρτοκλασία στον Ι. Ναό του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού. Όσοι πιστοί, προσέλθετε.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
29-7-2018
