Γράφει ο Ευστάθιος Λαμπριανίδης
660ηα. Συ εί ο ιλασμός ψυχών,
ημών η σωτηρία,
άγγειλον ημίν την προς σε
οδόν αθανασίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
660ηβ. Εν τω ναώ σου, αγανή,
ημάς του εισιόντας
φρούρει, σκέπε και φύλαττε
νυν και εις τους αιώνας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
660ηγ. Δια την μεγάλην δόξαν σου
ημείς σε προσκυνούμεν,
διά τα αγαθά σου σοι
υπερευχαριστούμεν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
660ηδ. «Εκείνον δει αυξάνειν, Κλείς,
εμέ δε ελαττούσθαι»
έλεγε ο Ιωάννης ο
Πρόδρομος, Γρηγορούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλείς Παραδείσου : )
(Γρηγορούσα : Αθήνα)
660ηε. «Αμόλυντον κειμήλιον»
συ εί «της παρθενίας».
Συ εί η Πύλη δι΄ ημάς
της Θεού Βασιλείας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πύλη : )
(Πύλη δωδεκάτειχος : )
Για την Παναγία : «Το αμόλυντον της παρθενίας κειμήλιον»
660ηστ. «Μακάριοι οι ακούοντες
τον λόγον του Θεού και
αυτόν», Φως, «οι φυλάσσοντες»,
Χώρα του Αχωρήτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φως άλυτον : )
(Χώρα του Αχωρήτου : )
Κύριος : «Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν».
661ηα. Κλείς, «Ου στερήση Κύριος
τα, τοις πορευομένοις
εν ακακία, αγαθά»,
συ ώ Φανερωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Κλεις της Βασιλείας : )
(Φανερωμένη : Κοζάνη, Ύδρα, Σαλαμίνα,Λευκάδα, Νέα Σκιώνη Χαλκιδικής )
661ηβ. Των ελαίων ο αριθμός
εντός των ελαιώνων
όμοιος τοις θαύμασι σου
δια μέσου των αιώνων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
661ηγ. Άπειρα, απειράριθμα
εισί τα θαύματά σου,
όσοι οι σίτοι των αγρών,
Ακοίμητε, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ακοίμητος : )
(Αγιάσου : Αγιάσος Λέσβου)
661ηδ. Ου δώσωμεν σοι φίλημα,
καθάπερ ο Ιούδας,
ός δέδωκε τω Ιησού
φίλημα, Γρηγορούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γρηγορούσα : Αθήνα)
661ηε Ποίησον, ώ Καμπάδαινα,
πάντας τους οικτιρμούς σου
και πάντα τα ελέη σου
μεθ΄ ημών, Βροντοχίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καμπάδαινα : Λέσβος)
(Βροντοχίου : Μυστράς)
662ηα. Υιώ σου τω Μονογενεί
παράλυτος εβόα :
«Ουκ έχω άνθρωπον» τινα,
ώ θεοδόχον Σώμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σώμα θεοδόχον : )
622ηβ. Τον λύχνον έχων εν χειρί
έφη ο Διογένης :
« (Τον) άνθρωπον (ανα)ζητώ»,
ώ συ Κυνηγημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κυνηγημένη : Αμοργός )
663ηα. Αίτησαι τω Μονογενεί
τω τέκνω σου, Κουνίστρα,
ίνα ημών σώση δια σου
τας ψυχάς, Περγιορίτσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κουνίστρα ή Κουνίστρια : Σκιάθος)
(Περγιορίτσα : )
663ηβ. Χάρισαι, Βρεσθενίτισσα,
εν ημίν τον κλαυθμόν σου,
δώρησαι, Πονολύτρια,
ημίν το έλεός σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βρεσθενίτισσα : Τήνος, Μύκονος)
(Πονολύτρια : Σέρρες, Πόντος)
663ηγ.Ταις σου πρεσβείαις, Βουθυνών,
σώσοι ο Παντοκράτωρ
ημών των δούλων τας ψυχάς,
Ποταμέ αρωμάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βουθυνών : Κάλυμνος)
(Ποταμός αρωμάτων : )
664ηα. Τον τάφον του Μονογενούς
Υιού σου, Εισοδίων,
αι Μυροφόροι έρραναν
μύρα μετά δακρύων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εισόδια Θεοτόκου : Μονή Πέτρας Ολύμπου)
664ηβ. Λέγει ημών τροπάριον,
ώ Κεχαριτωμένη :
«Εκ τάφου (του) ο σος Υιός
τριήμερος ανέστη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κεχαριτωμένη : Τροιζηνία,
Κωνσταντινούπολη)
«Ο σος Υιός ανέστη τριήμερος εκ τάφου».
664ηγ. Αστέρα, τίθημι εις σε,
την πάσαν μου ελπίδα,
άρον, Βοήθεια, την της
ψυχής μου καταιγίδα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αστέρα : )
(Βοήθεια : Πάτρα, Χίος)
664ηδ. Βοώ σοι : «Χαίρε Άμωμε,
ώ Κλεις του Παραδείσου,
φείσαι εμού του δυστυχούς,
Ακτίς νοητού ηλίου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άμωμος : )
(Κλεις του Παραδείσου : )
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
665ηα. Η χάρις του Ιησού Χριστού,
είη μεθ΄ ημών, Νίκου,
την Βασιλείαν του Θεού
ποθούμεν, Εμπορείου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Νίκου : )
(Εμπορείου : Κάσος)
665ηβ. Ημίν τοις δούλοις γένοιο
φίλος είθε, Λιμνία,
λιμήν προσέτι αγλαός
προς θείαν σωτηρίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λιμήν ψυχών : )
(Λιμνιά ή Λιμνία : Σκιάθος)
665ηγ. Εξέφραζε τον θαυμασμόν
αυτού ο, σύ Πανάχρα,
Χριστός δια τον πολιτισμόν
των Ελλήνων, Δαμάστα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πανάχραντος ή Πανάχρα : Άνδρος, Μύκονος)
(Δαμάστα : Φθιώτιδα)
665ηδ. Μαρία, συ η εν μικρά
Ναζαρέτ γεννηθείσα,
υπό Θεοπατόρων η
κόρη αποκτηθείσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κόρη : )
665ηε. Ο Ιησούς εποίησε
τα πάντα, ίνα σώση
τον μαθητήν αυτού, Δεξιά,
Ιούδα, ώ Κασσιόπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δεξιά ή Δεξιοκρατούσα : Θεσσαλονίκη)
(Κασσιόπη ή Κασσιόπεια : Κέρκυρα)
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ερωτά : « Δεν θα μπορούσε ο Χριστός να σώση τον Ιούδα; ». Και απαντά ως εξής ο ίδιος ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : « Ο Χριστός προσπάθησε με κάθε τρόπο να σώση τον Ιούδα, γιατί δια της βίας δεν υπάρχει σωτηρία, παρά μόνον η καταστροφή του ανθρώπου ».
665ηστ. «Την πριν πεσούσαν, Σιάτιστας,
εικόνα, αναστήσων
Χριστός γεννάται», Άκουσμα
αμφίβολον απίστων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Σιάτιστας : Σιάτιστας Κοζάνης)
(Άκουσμα αμφίβολον απίστων : )
666ηα. Κατά την του Θεού βουλήν
και πρόγνωσιν την θείαν
εδόθη σοι το όνομα
ώ Δέσποινα, ΜΑΡΙΑ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δέσποινα : Ικαρία)
Κατά τον Ιερό Ιερώνυμο το όνομα ΜΑΡΙΑ εδόθη στην Παναγία κατά πρόγνωσιν και βουλήν του Θεού, παρά του οποίου ήτο προωρισμένη να γίνει Μητέρα του Χριστού.
667ηα. Φύλον, παρότι ασθενές,
εντός της Εκκλησίας
το απεδείχθης ισχυρόν
φύλλον, Επιθυμία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Επιθυμία ψυχών : )
667ηβ. Διπλή, δια της υπακοής
Δέρματα ή Δερματούσα,
και δια της ταπεινώσεως
έστης ισχυρά, Προύσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Διπλή : Κύπρος)
(Δέρματα ή Δερματούσα : Ζάκυνθος)
(Προύσα : Αχαϊα)
Με την Ταπείνωση και την Υπακοή προς τον Θεόν, στοιχεία τα οποία ενσάρκωσε η Παναγία, απεδείχθη η ιδία φύλον ισχυρόν εν τη Εκκλησία μας.
667ηγ. Εν καθαρότητι συ και
εν ταπεινώσει εί πρώτη
και ανωτέρα πάντων των
Αγίων, Καμπιόνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καμπιόνη : )
667ηδ. Ο της κοιλίας σου καρπός
εστί, Χρυσή, το κάλλος,
ό το φως το ανέσπερον
έτεκε, ώ Καλαμού.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσή : )
(Καλαμού : Ξάνθη)
«..ο της κοιλίας αυτός καρπός..»
667ηε. Εξέρχεται έσωθεν, Πηγή,
το κάλλος και η λάμψις,
ά έχεις συ εν τη ψυχή
σου, Παναγιά Μεγάλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πηγή : )
(Μεγάλη Παναγιά : Πάτμος, Μύκονος, Κρήτη, Σαμαρίνα, Γρεβενά)
668ηα. Το κάλλος καθαρότητος
της ψυχής σου ηράσθη
ως και της ταπεινώσεως
σου ο Θεός, ώ Μαύρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαύρη : Λέρος)
668ηβ. Ανέσπερον γλυκύν, Μικρά,
φως εκ σου ανεδύθη,
ο Ιησούς, ός εν σαρκί,
Φως, εκ σου εγεννήθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μικρά : )
668ηγ. Τω χρόνω εν πληρώματι
ο Θεός τον Υιόν του
γενόμενον εκ γυναικός,
εκ σου, έστειλεν, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πόνου : )
Ο Απόστολος Παύλος έφη : «Οτε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός ……»
668ηδ. Συ εί η, ών αιτούμεθα,
εκ περισσού διδούσα,
Μήτερ Παρηγορίτισσα,
Πάναγνε, Ελεούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παρηγορίτισσα : Άρτα)
(Πάναγνος : )
(Ελεούσα : Αγρίνο, Κύπρος)
668ηε. Αεί σκήνωσον εν ημίν,
στερρά έδρα λουτρώνος,
ημίν ιλάσθητι, Αγνή,
νεφέλιον λειμώνος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγνή : )
669ηα. Δια την σην την αρετήν
ταχύπλοος εδείχθης,
της Εκκλησίας του Χριστού
καθέδρα ανεδείχθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
669ηβ. Άσπιλε, προσερχόμεθα
προς θείαν κοινωνίαν
μετά αγάπης, πίστεως
τε και θεοφοβίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άσπιλος : )
669ηγ. Οι πόλεμοι επί την γην,
έριδες και διαμάχες
παρά σου αιτησόμεθα
λήξωσι ίνα πάντες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
669ηδ. Άδουσιν πάντες προς Χριστόν
οι Άγγελοι σου, Νύμφη,
ύμνοις τοις επινικείοις
και άσμασι, Μεγίστη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Νύμφη : )
(Μεγίστη : )
669ηε. Αιτωλικού, αινούσι σε
Σεραφείμ χιλιάδες,
Ανάληψι, υμνούσι σε
Χερουβείμ μυριάδες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αιτωλικού : Αιτωλικό)
(Ανάληψις : Χίος)
670ηα. Εστί λύχνος του σώματος
ο οφθαλμός εκάστου,
οφθαλμόν αγλαόν ημίν
δος ώ Ρόδον, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ρόδον το Αμάραντον :
Πειραιάς, Μύκονος)
(Αγιάσου : Αγιάσος Λέσβου)
670ηβ. Αινεί η ψυχή μου σε, Κυράς,
άσμασι μειλιχίοις,
υμνεί σε και το πνεύμα μου
εν γλυκυτάτοις ύμνοις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κυράς : Λέρος)
670ηγ. Εκ των ψυχών ημών, Σκηνή,
καθάρισον τον ρύπον,
Σεμνή, ποίησον τηλαυγήν
πάντων ημών τον λύχνον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκηνή : )
(Σεμνή : )
670ηδ. Ελθέ εις το, Σκορδυλιανή,
ημάς αγαλλιάσαι,
ελθέ, Αγιοηλιώτισσα,
ημάς εις το αγιάσαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκορδυλιανή : Κρήτη)
(Αγιοηλιώτισσα : Σάμος)
670ηε. Ημάς τους σοι λατρεύοντας,
φώτισον, θεία πίστει,
ημών το στόμα πλήρωσον
αινέσεως, Υψίστη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Υψίστη : )
670ηστ. Χαίρε, Ανωμερίτισσα,
επί τη ση τη αίγλη,
αεί μακαριούμεν σε,
Δαιμονοκαθαιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ανωμερίτισσα : Μακεδονία)
(Δαιμονοκαθαιρέτις : )
(Χαίρε : προστ. ενεστ. του ρ. χαίρω=να χαίρεσαι).
670ηζ. Θεού Υιόν εγέννησας,
των θνητών Παρρησία,
Υιόν ενανθρωπήσαντα,
των θνητών Ευδοκία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παρρησία των θνητών : )
(Ευδοκία των θνητών : )
670ηη. Χάρου, στέργε, τον Γαβριήλ,
θεόθεν, ός ορίσθη
και του Χριστού την γέννησιν
ός σοι ηυαγγελίσθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χάρου : Λειψοί )
671ηα. Ενοικουμένη τω Ναώ
Θεού επεπαιδεύκεις
και επληρώθης αρετών
και αγία συ κατέστης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
671ηβ. Άκουσον, Αναγέννησης,
των προσευχών του ήχου
πάντων ημών των ευσεβών,
Παναγία Ποδίθου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αναγέννησης : )
(Ποδίθου : Κύπρος)
671ηγ. Δος κάλλος πνεύματος ημίν,
αρετάς ουρανίας,
πάσας τας φωτεινάς ευχάς
και θείας ευλογίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
671ηδ. Προσάγαγε τοις δούλοις σου
αγνείαν μηδοσύνην,
ημίν τοις δούλοις πρόσφερε
γλυκείαν σωφροσύνην.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
672ηα. Γεγόναμεν, Απόλπαινα,
ημείς άνθρωποι άπαξ,
ημίν προσοίσοι, Μέλισσες,
πνεύμα αγνόν ο Άναξ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απόλπαινα : Λευκάδα )
(Μέλισσες : )
672ηβ. Ένεκα της σης προς Θεόν
πίστεως επελέγης
ίνα Υιόν τέκης Θεού,
ώ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κατακεκρυμμένη : Άργος)
672ηγ. Υπέρ ημών των δούλων συ
δυσώπει, Θεοτόκε,
μετέσχες δόξης άνωθεν
αρρήτου, Χριστοτόκε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θεοτόκος : )
(Χριστοτόκος : )
672ηδ. Προσένεγκε τοις δούλοις σου
ίασιν, σωτηρίαν,
δος ημίν τοις αμαρτωλοίς
θεϊκήν ευλογίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
672ηε. Προστάτιν έχω σε εν νυκτί
και ημέρα, Αιματούσα,
δίδου εμοί υγείαν και
σοφίαν, Λαμπρινούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αιματούσα : Κύπρος)
(Λαμπρινούσα : Χίος)
673ηα. Στερούσιν οφθαλμών ημών
το φως αι αμαρτίαι,
ιλάσθητι πάσιν ημίν,
Αλόχευτοι Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αλόχευτοι Ωδίνες : )
673ηβ. Ημάς τους δούλους φώτισον
τω πνεύματι, Λεχούσα,
άρον τα ανομήματα ημών
ώ συ Γλυκογατούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λεχούσα : Σέρρες)
(Γλυκογαλούσα : Ρόδος, Σαντορίνη)
673ηγ. Ενδοξοτέραν Σεραφείμ,
σε την Κυριοτόκον,
πιστώς σε μεγαλύνομεν,
Πηγήν την Ζωοδόχον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κυριοτόκος : )
(Ζωοδόχος Πηγή : ναϊσκος εν Μονή Ταξιαρχών στην Αγία Άννα Καστοριάς)
673ηδ Σκαφιδιά -Σκαφιδιώτισσα,
συ ει ευρισκομένη
πλησίον του Πατρός ημών,
Υπερευλογημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκαφιδιά ή Σκαφιδιώτισσα :
Ηλεία)
(Υπερευλογημένη : )
674ηα. Ο Θεός διεμέρισεν
πάντα τα έθνη, Λαύρα,
ότε τας γλώσσας καταβάς
συνέχεε, Ολκάδα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λαύρα : )
(Ολκάδα : )
674ηβ «Λόγοι μου ου μη παρέρχωνται»,
Χριστός έφη, Ουρανία,
«Ουρανός παρελεύσονται
και η γη», Βραχιόρινα,
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ουρανία : )
(Βραχιόρινα : Άρτα)
674ηγ. Η διψαλέα εμού ψυχή
χαράν, Χωστή, ζητούσα,
τηρήσει εντολών Θεού,
ευρήσει ταύτην ούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χωστή : Κρήτη)
674ηδ. Φως, μη περιπατήσοιμεν
εν τη οδώ σου, Κρίνον,
εν κώμω, μέθη, έριδι,
ασελγεία και ζήλω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φως άδυτον : )
(Κρίνον : )
674ηε. Τριώδιον εστί Γραφής
μελέτη, Ηώ Αγνείας,
σκέψις μελλούσης κρίσεως,
δάκρυα μετανοίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ηώ Αγνείας : )
675ηα. Τριώδιον μετάνοια
εστί, ώ Αρωμάτων,
και αγιασμός τε των ψυχών
ημών και των σωμάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αρωμάτων : )
675ηβ. Εξ ημών το Τριώδιον
αιτεί θανάτου σκέψιν,
εγκράτειαν, μετάνοιαν,
νηστείαν, Κόσμου Σκέπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκέπη του Κόσμου : )
675ηγ. Καστριανή ή Καστριανών,
την Κω του Ιπποκράτους
έχε υπό την σκέπην σου,
Μήτερ του Αθανάτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καστριανή ή Καστριανών : Κως)
675ηδ. Συγκόλλησον τα άγματα,
Φουρτούνα, της ψυχής μου,
ώ Άνθος το Αμάραντον,
δος μοι φως του Κυρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φουρτούνα : )
(Άνθος το Αμάραντον : Καστελλόριζο )
676ηα. Πορεύομαι προς τον αγμόν
ένεκα των παθών μου,
διό, Καλέ, σε δυσωπώ,
αεί ίσθι βοηθός μου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καλέ : Ιεράπετρα)
676ηβ. Καρπόν εκαρποφόρησας
πάση τη Οικουμένη,
μέγα το μεγαλείον σου,
Υπερδεδοξασμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Υπερδεδοξασμένη : )
676ηγ. Θεόθεν, Μακρινίτισσα,
κρουνούς αναβλυστάνεις
έμπλεω θείας χάριτος,
Παρθένε, τόκε Άννης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μακρινίτισσα : )
(Παρθένος : )
676ηδ. Τους σε δοξάζοντας πιστούς
στεφάνωσον, Γαλήνη,
τη αθανάτω δόξη σου,
δωδεκάτειχε πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Γαλήνη : Κρήτη)
(Πύλη δωδεκάτειχος : )
676ηεΝυχθημερόν συ μεθ΄ ημών
ίσθι, Απεκοής μου,
εμού προστάτις και φρουρός
ώ συ Κρήνη αείρρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απεκοής : Κάλυμνος)
(Κρήνη αείρρους : )
676ηστ. Φύλαξον, Οικονόμισσα,
τα της Ελλάδος δάση,
και ταύτα τους εμπρήσαντας
εν Αρχαίς φήνον, Χάρι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οικονόμισσα : εικών εν τη Μονή Μεγίστης Λαύρας εν Αγίω Όρει)
(Χάρις : )
677ηα. Άλλαι αι του Θεού βουλαί,
ώ συ Γλυκογαλούσα,
άλλαι αι των ανθρώπων, ώ
Χριστοτεκνοθρηνούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκογαλούσα : Ρόδος, Σαντορίνη)
(Χριστοτεκνοθρηνούσα : )
677ηβ. Παρών έστιν ο Κύριος
εν Θεία Ευχαριστία
δια Σώματος και Αίματος
αυτού, Ηώ αγνείας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ηώ αγνείας : )
677ηγ. Το Σώμα και Αίμα του Χριστού
εστίν αθανασίας
φάρμακον του εν Χριστώ ζην
δια παντός, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παναγία : )
Επιστολή Αγίου Ιγνατίου προς Εφεσίους κεφ. 20) : Η μετάληψις και μετάδοσις του Θείου Σώματος και του Τιμίου Αίματος του Κυρίου εις τους πιστούς «εστί φάρμακον αθανασίας του μη αποθανείν αλλά εν τω Χριστώ ζην δια παντός ».
677ηδ. Δια την λάμψιν των λόγων σου,
προσπίπτομέν σοι, Βράχου,
δια το φέγγος των λόγων σου
δοξάζομέν σε, Κάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βράχου : Νεμέα)
(Κάσου : Κάσος)
677ηε. Η της αθλίας μου ζωής
συ εί η εφεστώσα,
και της αμαρτωλής ψυχής
η θεραπεία, Προύσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Προύσα : Αχαϊα)
677ηστ. Πάντας τους δούλους του Θεού
μη, ημάς, εγκαταλίπης,
άρουρα ευφορίας εί
οικτιμών, Ξενοβλήτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άρουρα ευφορίας
οικτιρμών : )
(άρουρα=γη, : «Άχθος αρούρης»
=βάρος της γης)
(Ξενοβλήτης : )
677ηζ. Μη αποστής, Κεχριά, απ΄ εμού
και μη, Κλείς, δώσης χώρον
τω δαίμονι, ίνα μοι τω
δούλω βλάψη, ώ Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κεχριά : )
(Κλείς Βασιλείας : )
(Πόνου : )
677ηθ. Ανέβλυσας τοις δούλοις σου
γλυκασμόν ευσεβείας,
ευσεβώς προσερχόμεθα
προς σε, Σεπτή Λυχνία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λυχνία Σεπτή : )
677ηι. Παντί σθένει, Άξιον Εστί,
και πάση τη δυνάμει
πάντες ημείς βοώμεν σοι :
«Χαίρε, ώ Γλυκυτάτη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άξιον Εστί : Καρυές, Άγιον Όρος, εικών εν τω ιερώ ναώ Αγίου Νικολάου Κοζάνης)
(Γλυκυτάτη : )
677ηκ. Χριστού και ψυχής έχομεν
χρείαν, ώ Παυσολύπη,
ουδείς δύναται αφαιρείν
ταύτα αφ΄ ημών, Μαλίκη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παυσολύπη : Χάλκη Κωνσταντινουπόλεως)
(Μαλίκη : Ύδρα )
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός : «Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος και αν πέση δεν μπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας».
678ηα. Αμεταμέλητα εισί,
Επουράνιε Πύλη,
τα του Θεού χαρίσματα
και του Θεού η Κλήσις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Επουράνιος Πύλη : )
(Κλήσις : )
678ηβ. Ο Ύψιστος ανέδειξε
σε όν σεμνόν, Μαρία,
κατέπεμψε το Άγιον
Πνεύμα σοι, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παναγία : )
678ηγ. Καθείλες, ώ Ραιδιώτισσα,
της κακίας το τείχος.
Σε ο Χριστός ανέδειξεν
ως πολύτιμον μύρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ραιδιώτισσα : Ιωάννινα)
678ηδ. Το ενδιαίτημα ημών
συ εί Μαχαιρωμένη,
συ το ησυχαστήριον
απάντων, Εσφαγμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαχαιρωμένη : )
(Εσφαγμένη : Άγιον Όρος)
(Μαχαιριώτισσα : Κύπρος)
678ηε. Ειμί, ότι, μακάριος,
έστιν εμοί παρά σου
βοήθεια, αντίληψις
και προστασία, Βάτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βάτου : )
678ηστ. Πάντων των θυσιών εμού
μνήσθητι, Βασιλεία,
επίσκεψαι και ίασαι
εμού τας αμαρτίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βασιλεία : )
679η. Θεού Υιόν εγέννησας,
των θνητών Παρρησία,
Υιόν ενανθρωπήσαντα,
των θνητών Ευδοκία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παρρησία των θνητών : )
(Ευδοκία των θνητών : )
680ηα. Μετέσχες δόξης άνωθεν
αρρήτου Χριστοτόκε,
υπέρ ημών των δούλων συ
δυσώπει, Θεοτόκε,
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θεοτόκος : )
(Χριστοτόκος : )
680ηβ. Προσένεγκε τοις δούλοις σου
ίασιν, σωτηρίαν,
δος ημίν τοις αμαρτωλοίς
θεϊκήν ευλογίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
680ηγ. Προστάτιν έχω σε εν νυκτί
και ημέρα, Θολαρίτσα,
δίδου εμοί υγείαν και
σοφίαν, Θαλασσίτρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θολαρίτσα : Ρόδος)
(Θαλασσίτρα : Μήλος)
680ηδ. Ο θάνατος του Ιησού
έστιν εν σώματί μου,
ίνα φανερωθή η ζωή
Αυτού εν τη σαρκί μου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
680ηε. Χριστός εστίν ο του Θεού
πεφωτισμένος λόγος,
Χριστός : ο μόνος αληθής
Λόγος, Ωδή, εν κόσμω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ωδή : )
680ηστ. Την αειπαρθενίαν σου
η διάβαση εικονίζει
θαλάσσης Ερυθράς υπό
Ισραηλιτών, Κρύπτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Κρύπτη : )
(΄Εξοδ. ιδ΄ 15-31)
680ηζ. Ο πόκος, Φως, του Γεδεών,
Ξανθή, σε εικονίζει,
δροσίδα ουρανίαν ός
εδέχθη, ώ συ Κλίνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Φως ψυχής : )
(Ξανθή : )
(Κλίνη : )
680ηη. Σε, Θεοτόκε, άρμα το
πύρινον συμβολίζει,
ό τον Προφήτην ουρανώ
ήγαγε Ηλία, Πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θεοτόκος : )
(Πύλη : )
(Δ΄ Βασ. β΄11).
680ηθ. Συ ως ο Άγιος Ναός
προφητεύη, Μαρία.
Κατοικητήριον Θεού
προεικονίζη, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγία : Άνδρος)
(Ψαλμ. οε΄ 2-3 πστ΄ 5 και ξγ΄ 16).
681ηα. «Ός αν το θέλημα Θεού
ποιήση, ούτος», Λάχνη,
εστί και μήτηρ, αδελφός»,
Κύριος λέγει, Μαύρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λάχνη : Πάτμος )
(Μαύρη : Λέρος)
Ο Κύριος λέγει : «Ός αν ποιήση το θέλημα του Θεού, ούτος αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ μου εστι». (Ματθ. ιβ΄ 50).
681ηβ. Ημάς τους δούλους φώτισον
τω πνεύματι, Λεχούσα,
άρον τα ανομήματα ημών
ώ Γλυκοκυματούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λεχούσα : Σέρρες)
(Γλυκοκυματούσα : )
681ηγ. Λατρεύομεν τον Ύψιστον,
Θεόν εκ φύσεώς του.
Μαρία, προσκυνούμεν σε,
Μήτερ, σάρκα Υιού του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιερός Δαμασκηνός λέγει : «Προσκυνούμε και λατρεύουμε τον Θεό που από τη φύση του πρέπει να προσκυνείται και να λατρεύεται. Την Θεοτόκο την προσκυνούμε όχι ως Θεό, αλλά ως Μητέρα Θεού κατά σάρκα».
682η. Η του των εντολών Θεού
εκτέλεσις, Κοχλίου,
γαλήνην συνειδήσεως
φέρει ημίν δια βίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κοχλίου : )
683η. Πρέσβευε προς τον Κύριον
άξιον αναδείξαι
της αγαθότητος αυτού
με δούλον, ώ Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ωδίνες αλόχευτοι : )
684η Συ η συλλαβούσα, Χάρακα,
τον Άναρχον τον Λόγον,
τον εύσπλαχνον κυήσασα,
αμαρτωλών το δώρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χάρακα : Κρήτη)
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
685η. Ο Κύριος δίδει εαυτόν
εν Θεία Ευχαριστία
εις άφεσιν αμαρτιών
και ζωήν αιωνίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κατά Ματθαίον 26-28)
686η Ο Ύψιστος ανέδειξε
σε όν σεμνόν, Μαρία,
κατέπεμψε το Άγιον
Πνεύμα σοι, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παναγία : )
687η. Του δούλου, μη μετάστηθι
από εμού, Κλεισούρας,
κατ΄ ελάχιστον, δυσωπώ
σε, Αγιογαλούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλεισούρας ή Κλεισουργίων:
Κλεισούρα)
(Αγιογαλούσα ή
Αγιογαλούσαινα : Χίος)
(Μη μετάστηθι απ΄ εμού κατ΄ ελάχιστον = μη μετακινείσαι από κοντά μου ούτε χιλιοστό).
688ηα Το ενδιαίτημα ημών
συ εί Μαχαιρωμένη,
συ το ησυχαστήριον
απάντων, Εσφαγμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαχαιρωμένη : )
(Εσφαγμένη : Άγιον Όρος)
688ηβ. Πάντων των θυσιών εμού
μνήσθητι, Βασιλεία,
επίσκεψαι και ίασαι
εμού τας αμαρτίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βασιλεία : )
688ηγ. Τον της αγνής λοχείας σου,
καθαίρεσι θανάτου,
τύπον έδειξας άφλεκτος
πυρπολουμένη βάτος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καιομένη βάτος : )
(Βάτος : )
688ηδ. Υπέρ φύσιν, Φως, επί σε,
των θνητών παρρησία,
συνέδραμον, Σακελαριάς,
πόκος και παρθενία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παρρησία θνητών : )
(Σακελαριάς : Καλάβρυτα)
689ηα. Τας παρακλήσεις των πιστών,
Μαλίκη, μη παρίδης
και τον αγώνα τον καλόν
αυτών στήριξον, Δείλι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαλίκη : Ύδρα)
(Δείλι αμαρτίας : )
689ηβ. Ημίν πάρεσο βοηθός
και βακτηρία, Κλίνη,
τοις ευσεβέσι ημίν πιστοίς
χορήγει, Ωδή, την νίκην.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλίνη : )
(Ωδή : )
689ηγ. Αμαρτωλός ειμί,Υψηλή,
διό, συγχώρησόν μοι
τας αμαρτίας τας πολλάς,
αί εισίν εκατόμβη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Υψηλή : Κέρκυρα)
689ηδ. Μη αποστρέψης απ΄ εμού,
Όρμε, το πρόσωπόν σου,
εισάκουσον των προσευχών
και των ικεσιών μου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αχείμαστος όρμος : )
689ηε. Ώ Χρυσοποδαρίτισσα,
λυκαυγές της σοφίας,
Θρόνε Ηλιοστάλακτε,
λυκαυγές της αγνείας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοποδαρίτισσα : Πάτρα)\
(Ηλιοστάλακτος Θρόνος : )
689ηστ. Ο των ψυχών εί ιλασμός,
ημών η σωτηρία,
κάτοχος, Απαστράπτουσα,
δόξης θεογνωσίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
689ηζ. Παχύφυλλον και σκιερόν
ευσκιόφυλλον δένδρον
δος ημίν πάσαν την σκιάν
νυν τε και εις το μέλλον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
689ηη. Ώ Πλατυτέρα ουρανών
ηχηρά ησυχία,
ώ βαθυτέρα θαλασσών
άηχε αρμονία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
690ηα. Ελθέ, σκήνωσον εν ημίν,
στερρά έδρα λουτρώνος,
ημίν ιλάσθητι,Κρυφτή,
νεφέλιον λειμώνος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρυφτή : Πλωμάρι Λέσβου)
690ηβ. Συ εί απροσδιόριστον
πέλαγος ευτυχίας,
ράβδος αχειροποίητος
εκ Θεού ευλογίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
690ηγ. Ημίν τοις δούλοις δώρησαι
άπειρον ευσπλαχνίαν,
γενού μεσίτρια δια την
του Θεού Βασιλείαν.
(Μεσίτρια : )
690ηδ. Φείσαι ημών και χάρισαι
ημίν πάσιν υγείαν
του σώματος και του νοός,
ώ καθαρόν Στρουθίον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στρουθίον καθαρότατον : )
690ηε Ώ συ Χρυσοπυργιώτισσα,
εμέ μετανοούντα
δέξαι, όν αμαρτάνοντα
ουκ απώσαι, Βροντούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοπυργιώτισσα : Αθήνα)
(Βροντούσα : Πάτμος)
690ηστ. Συ, την ψυχή μου λεύκανον
τη ση τη ευσπλαχνία,
την καρδίαν μου λεύκωσον,
των θνητών παρρησία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Των θνητών παρρησία : )
(=Κάνε λαμπρή την ψυχή μου και καθαρή την καρδιά μου)
(Το λεύκανον εκ του ρήμ. λευκαίνω, το λεύκωσον εκ του ρήμ. λευκόω-ώ).
690ηζ. Χαρά την σην ανάμνησιν
αινούμεν, Φραγγαβίλα,
επίβλεψαι τας των ψυχών
ημών τας ασθενείας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φραγγαβίλα : Αμαλιάδα)
(Ο ναός αυτός είναι κτισμένος κοντά σε βίλα ενός Φράγκου)
690ηη. Σου μνημονεύομεν ημείς,
Σκέπη πάντων των δούλων
του Υψίστου Δημιουργού,
ώ Κόρη μελανείμον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκέπη : )
(Κόρη : )
691ηα. Το έλεός σου ποίησον
μοι ορατόν, Φιδούσα,
παράσχου μοι την χάριν σου,
ώ Αγγελοφρουρούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φιδούσα : Κεφαλονιά)
(Φειδού ή Φιδιώτισσα : Κεφαλονιά)
(Αγγελοφρουρούσα : )
691ηβ. Δόξα σοι, Αθηνιώτισσα,
Κόρη εν Θεού οίκω,
τη παρεχούση, Βυτουμά,
ημίν τα δώρα κρείττω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αθηνιώτισσα : Αθήνα)
(Βυτουμά : Μετέωρα)
691ηδ. Αμνόν Θεού εκύησας,
Αμνάς η ενδοξοτέρα,
Αμνόν Θεού συ τέτοκας,
ηλίου λαμπροτέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αμνάς : )
691ηε. Μονάκριβον, Πανάκριβον
Θεοπατόρων τέκνον,
πολύκλαδον, πλατύφυλλον
και πολύκαρπον δένδρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
691ηστ. Συ αειφόρος εί ζωή,
Νύμφη της Εκκλησίας,
αείφωτος συ εί πηγή
γαλήνης, ηρεμίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Νύμφη : )
691ηζ. Αινούμεν σε, Λαγουδιανή,
ύμνοις και διθυράμβοις,
εγκωμιάζομεν, Δοβρά,
του βίου σου θριάμβους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λαγουδιανή : Θεσσαλονίκη)
(Δοβρά : Ημαθία )
691ηη. Σκέπη του κόσμου στερεά,
νεφέλης πλατυτέρα,
Σκέπη σκεπάζουσα ημάς,
θαλασσών βαθυτέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκέπη : )
691ηθ. Ημάς τους δούλους τους πιστούς
δει είναι ετοίμους, Λαύρα,
έχοντας αναμμένας τας
της πίστεως λαμπάδας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λαύρα : )
691ηι. Εν ενυπνίω εώρακε
τις, ώ συ Γηρομερίου,
σε εποπτεύουσα αυτόν
γράφοντα προς σε ύμνους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γηρομερίου : Θεσπρωτία)
691ηκ. Τη οικουμένη εμήνυσε
ο Ευαγγελισμός σου
χαράν, Γκεχριονιώτισσα,
ώ Σώμα Θεοδόχον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γκεχριονιώτισσα : Ληξούρι)
(Σώμα Θεοδόχον : )
691ηλ. Η εορτή Κοιμήσεως
σου, ώ Φανερωμένη,
Αυγούστου τρίτην εικοστήν
ολοκληρούται, Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φανερωμένη : Κοζάνη, Αίγιο Λέσβος, Σαλαμίνα, Λευκάδα, Κύπρος )(Ξένη : )
