Γράφει ο Ευστάθιος Λαμπριανίδης
961ηα Παρθένος συ συνέλαβες
και έτεκες Παρθένος,
και μετά τόκον, ω Ελπίς,
παρέμεινας Παρθένος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, ο ιερός Αυγουστίνος είπον ότι η Θεοτόκος «Παρθένος συνέλαβε, Παρθένος εγέννησε και μετά την γέννηση έμεινε Παρθένος».
961ηβ Παρθένε, προσηνέχθης συ,
τω Θεώ παιδιόθεν.
Ασφάλειαν έσχες εκ κακής
επιρροής θεόθεν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παρθένος : )
(=Αφιερώθηκες, αφοσιώθηκες από μικρό παιδί, Παναγία, εις τον Θεό και είχες προστασία υπ΄ αυτού από κάθε κακή επιρροή).
(προς + ηνέχθης) εκ του ρήμ. προσφέρομαι. Προσφέρομαι τω Θεώ = αφοσιώνομαι στον Θεό).
961ηγ Κατ΄ Άγιον Ιερώνυμον :
«Έμεινας συ Παρθένος
και προ του τόκου και μετά
τόκον», μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ιερώνυμος γράφει στο προς Προφήτην Ιεζεκιήλ υπόμνημα : «και προ τόκου και μετά τόκον έμεινε Παρθένος».
961ηδ Ημίν δος, Τροοδίτισσα,
τι ορατόν σημείον
της παρουσίας, μεθ΄ ημών,
σου, ω ακτίς ηλίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Τροοδίτισσα : Κύπρος)
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
961ηε Γεθσημανή χωρίω οι
Απόστολοι Κυρίου
εκήδευσαν το Σώμα σου,
Χώρα του Αχωρήτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία μας ψάλλουμε : « Γεθσημανή χωρίω …κηδεύσατε μου το σώμα …».
961ηστ Η εορτή Κοιμήσεως
και Μεταστάσεώς σου
δεκάτη πέμπτη Αυγούστου, Φως,
εορτάζονται, Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ηζ Της του Θεού βουλήσεως
υπό σου, ω συ Τήνου,
αποτελεί αποδοχήν
ο τρόπος της ζωής σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ηη «Ει» οι «θεοί εισί κακοί,
θεοί ουκ εισί», Κρήνη.
«Βραχύς», προσέτι, ο «αιών»
έφη ο Ευριπίδης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχαίος Έλλην τραγικός ποιητής Ευριπίδης είπε :
«Ει θεοί εισί κακοί, ουκ εισί θεοί».(=Εάν οι θεοί είναι κακοί, δεν είναι θεοί».
Επιπλέον ο Ευριπίδης είπε : «Βραχύς αιών». (=Η ζωή είναι σύντομη).
961ηθ «Ο Κύριος προσέλαβε
σάρκα της Εκκλησίας
ενανθρωπήσας», Δέσποινα,
των θνητών ευδοκία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ευδοκία θνητών : )
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει : «..Ο Κύριος ενανθρωπήσας σάρκα Εκκλησίας προσέλαβε».
961ηι Την δύναμιν βουλήσεως
βουλόμεθα αποκτήσαι
και ου την θέλησιν, Κρυπτή,
δυνάμεως, ω Κήπε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Θέλουμε να αποκτήσουμε,
Παναγία, δύναμη θελήσεως
και όχι θέληση δυνάμεως).
961ηκ Ο Άγιος ο Κύριλλος
ο Ιεροσολύμων
λέγει, υμνούντας σε, ήτοι
την Εκκλησίαν, Τήνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Κύριλλος ο Ιεροσολύμων λέγει : «…Υμνούντας την Αειπάρθενον Μαρίαν, δηλονότι την Εκκλησίαν …». Συνδέει δηλαδή ο Άγιος Κύριλλος ο Ιεροσολύμων το πρόσωπον της Παναγίας με την Εκκλησία, δηλ. με την έννοια της Εκκλησίας.
961ηλ Κόγχη Ιερού Βήματος
συ εικονιζομένη,
παρίστης Εκκλησίαν συ
Χριστόν κέντρω, ω Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Στην κόγχη του Ιερού Βήματος συ εικονιζόμενη, παρουσιάζεις την Εκκλησία έχουσα τον Χριστό στο κέντρο της).
961ημ Άνευ της ταπεινώσεως
απόλλυσι η ψυχή την
προς τον Θεόν αγάπην και
την Χάριν ταύτης, Πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έλεγε : «Όταν χάσει την ταπείνωση η ψυχή, χάνει συγχρόνως και την χάρη και την αγάπη για το Θεό, και τότε σβήνει η φλογερή προσευχή».
961ην Παρθένε, τοις πολιτικοίς
δείξον της αληθείας
οδόν, Γλυκογαλούσα συ,
Έθνους επ΄ ωφελεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκογαλούσα : Σαντορίνη, Ρόδος)
961ηξ Συ εί ο αγλαός καρπός
του γένους των ανθρώπων.
Εί συ προς Κύριον γλυκύν
το των ανθρώπων δώρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ηο «Κατά το ρήμα σου»,
Λαού,
«γένοιτό μοι», Μαρία,
τω Αρχαγγέλω Γαβριήλ
είπες, Παρηγορία.
Μήτερ, σώοον τα τέκνα σου.
«Ιδού η δούλη του Κυρίου. Γένοιτό μου κατά το ρήμα σου». (Λουκά Α΄ 38).
961ηπ Βοάς ημών δεήσεων
μη συ παρίδης, Κάστρου,
αγιασμός εί των ψυχών
ημών και των σωμάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Τις βοές, τις δυνατές φωνές των παρακλήσεών μας, Παναγία, μην παραβλέψεις.
Συ είσαι το αγίασμα των ψυχών και των σωμάτων μας).
961ηρ Τον θάνατον και την φθοράν
Χριστός, ίνα νικήση,
γεννάται, ω συ Φως, και της
βουλής θεϊκής Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ησ Χριστός γεννάται, Συντριανή,
την θεϊκήν εικόνα
ίνα αναστηλώση του
ανθρώπου, ω Γοργόνα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ητ Στάμνος χρυσούς συ ο δεχθείς
το μάννα αθανασίας,
συ ευωδίας, χάριτος
άνθος της παρθενίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ο στάμνος, αρσεν., στα αρχ. = η στάμνα).
961ηυ Σκοπόν ενανθρωπήσεως
άγγελος του Υψίστου
ανήγγειλε τω Ιωσήφ
Χριστού, Αρεοβίνδου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
961ηφ Ώσπερ η Ράβδος τον βλαστόν
παρά φύσεως νόμους,
Παρθένος ούτω εβλάστησεν
άνθος, Χριστόν, ω Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης Χρυσόστομος είπεν : «Όπως ακριβώς εκείνη η Ράβδος έδωσε καρπό παρά τους φυσικούς νόμους, έτσι και εδώ η Παρθένος βλάστησε το άνθος της ευσεβείας, τον Χριστόν» .
961ηχ Συγχωρηθήναι δυνατόν
την πάσαν αμαρτίαν.
Την προσβολήν του Πνεύματος
αδύνατον, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγία : Άνδρος)
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έφη : «Κάθε αμαρτία μπορεί να συγχωρεθεί. Η προσβολή όμως του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται ούτε στον παρόντα ούτε στον μέλλοντα κόσμο».
Δυνατόν εστί συγχωρηθήναι
Αδύνατον εστί συγχωρηθήναι
961ηψ «Εξ όλης της καρδίας σου …..
….Κύριον τον Θεόν σου»,
Παρθένε, «θέλεις αγαπά»
έφη, Ηώ, ο Υιός σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
961ηω. «Εξ όλης της διανοίας σου…
Κύριον τον Θεόν σου
και …..της ψυχής σου αγαπά
θέλεις», έφη, Αγιάσου.
Ο Κύριος είπε πως η πρώτη χριστιανική εντολή είναι : «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου». (Κατά Ματθαίον 22, 37)
961ωα Παρθένε, «θέλεις αγαπά
τον σου πλησίον», έφη
ο Κύριος ημών Χριστός
«ως σεαυτόν», Διενή.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Διενή : Ρόδος)
961ηωβ «Τον σου πλησίον αγαπά
ως σεαυτόν», Φως, «θέλεις»,
ο Ιησούς ημών Χριστός,
Γλυκογαλούσα, έφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκογαλούσα : Ρόδος, Σαντορίνη)
Ο Κύριος είπε πως η δεύτερη χριστιανική εντολή είναι : «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» . (Κατά Ματθαίον 22, 39).
961ηωγ « Τί ωφελήσει άνθρωπον,
αν ….τον κόσμον κερδήση
και την ψυχήν ζημιωθή
αυτού;», ω Παυσολύπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παυσολύπη : Χάλκη Κωνσταντινουπόλεως )
«Τί γαρ ωφελήσει άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού ;» (Καινή Διαθήκη : Κατά Ματθαίον 16, 26 – Κατά Μάρκον 8, 36 – Κατά Λουκά 9, 25).
962ηα. «Επί σε καταβέβηκεν
ο Ών, ως επί πόκον
ο υετός, Μυστήριον
το σου» αινούμεν, Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε στην Εκκλησία μας : «Υμνούμεν το μέγα και φρικτόν σου μυστήριον υπερκοσμίους γαρ λαθών ταξιαρχίας, επί σε ο Ων καταβέβηκεν, ως υετός, ο επί πόκον, Πανύμνητε, εις σωτηρίαν ημών και ανάπλασιν».
962ηβ. Προφήτης λέγει Συμεών
δια σε ότι μαχαίρα
διατρυπήση κοφτερά
την σην καρδίαν, Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γέρας : )
(γέρας = έπαθλον, βραβείον)
Ο Προφήτης Συμεών λέγει : «Την καρδιά σου θα διαπεράση κοφτερό μαχαίρι».
962ηγ Τους δια την πίστιν του Χριστού
θανόντας την Αγίαν
πιστούς ανάπαυσον, Μπαλή,
εν ζωή μακαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μπαλή : Σίφνος)
962ηδ Βρυούλων, ταις πρεσβείαις σου
ημών εκ των κινδύνων
λύτρωσον τας ψυχάς, Βουτσάς,
ω Εύοσμον συ Μήλον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
962ηε Διά της ταπεινώσεως,
Μακελαριά Αχαϊας,
ημών κατέστης των πιστών
Μητέρα, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μακελαριά ή Μακελαρίτισσα : Αχαϊα)
(Μητέρα : )
962ηστ Μικρά, Μεγάλη Παναγιά,
ω αμφορεύ επαίνων,
συ, ακατάπαυστε τροφέ,
των νεογνών και παίδων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
962ηζ Λαγουδιανή, τω προ Χριστού
έτει δεκάτω πέμπτω
ετέχθης εξ Ιωακείμ
και εκ στείρας Άννης, Δένδρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λαγουδιανή : Θεσσαλονίκη)
963ηα Κανάλα, εί ενάρετη
και πλήρης χαρισμάτων :
αγάπης, ταπεινώσεως
και παρθενίας, Βάτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
963ηβ Κλεις, «το προσήκον» δει «ενί
εκάστω αποδιδόναι»
έφη ο Πλάτων, Στολιστή,
Ηλιοστάλακτε Θρόνε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχαίος φιλόσοφος Πλάτων είπε : «Το προσήκον ενί εκάστω αποδιδόναι». (=Στον καθένα πρέπει να αποδίδεται αυτό που του αξίζει).
963ηγ. Τε έχεις καρδίαν καθαράν
και ψυχήν αγνοτάτην
μακράν της αμαρτίας, Κλεις,
σπίλων, Οικειωτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οικειωτάτη : )
963ηδ Προσέφερες, Σπανιώτισσα,
εαυτήν ολοψύχως
εν τη διαθέσει του Θεού,
της ευδοκίας Τείχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σπανιώτισσα : Σιάτιστα)
(Τείχος : )
963ηε Κρυφτή, εί η Αληθινή
κατά σάρκα Μητέρα
Υιού και Λόγου του Θεού,
Κατάκαρπε Ελαία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρυφτή : Λέσβος)
(Αληθινή ή Αλεθινή : Σύμη)
963ηστ Κόσμος εστί, σοι, Δεξιά,
εκ σπίλων αμαρτίας
η καθαρότης της ψυχής
σου, ω συ Φραγκαβίλλα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δεξιά ή Δεξιοκρατούσα : Θεσσαλονίκη)
(Φραγκαβίλλα : Αμαλιάδα)
963ηζ Κόσμος εστί σοι, Γύψενη,
και η ταπείνωσίς σου
και η υπακοή σου και
η συγκατάνευσίς σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γύψενη : Ρόδος)
(κόσμος = στα αρχ. στολίδι)
963ηη Κόσμος εστί, Χαλκέων, σοι
η υπακοή σου
και εν τω θελήματι Θεού
η συγκατάθεσίς σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαλκέων : Θεσσαλονίκη)
(=Στολίδι είναι για σένα, Παναγία, η υπακοή σου προς τον Θεό και η συναίνεσή σου στο θέλημα του Θεού, το οποίο ήταν η ενανθρώπιση του Υιού Του).
963ηθ Ο φθονουργός και φονουργός
λαός, Φως, αισχυνθήτω,
Κλεις, αναστάντος του Χριστού
ω Άκουσμα απίστων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άκουσμα αμφίβολον απίστων : )
«Φθονουργέ, φονουργέ κι αλάστορ λαέ, και σιβδόνας και αυτό το σουδάριον, αισχύνθητι αναστάντος του Χριστού».
963ηι Ο εαυτόν υψών, Κρηνά,
ταπεινωθήσεται, Κλεις.
Ο ταπεινών, δε, εαυτόν
υψωθήσεται, Ελπίς.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρηνά : )
(Ελπίς : Κωνσταντινούπολη)
Ο Κύριος, Παναγία, είπε στους Μαθητές του : « Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». (Κατά Λουκά 14,11).
(=Οι ταπεινές ψυχές υψώνονται μέχρι τον ουρανό και οι υπερήφανες ταπεινώνονται).
964ηα. Ο της κοιλίας σου καρπός
εστί, Ρητή, το κάλλος,
ό το φως το ανέσπερον
έτεκεν, ώ Καλαμού.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«..ο της κοιλίας αυτός καρπός..».
(Καλαμού : Ξάνθη)
964ηβ. Εξέρχεται έσωθεν, Χαρά,
το κάλλος και η λάμψις,
ά έχεις συ εν τη ψυχή
σου, Παναγιά Μεγάλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαρά των Αρχαγγέλων : )
(Μεγάλη Παναγιά : Πάτμος, Μύκονος, Κρήτη, Σαμαρίνα Γρεβενών)
964ηγ Θεού θελήματι, Σοφή,
ο Υιός ενεδύθη
Σώμα εκ σου και Πνεύματος
Αγίου, Ιερομύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
964ηδ Έλαβε σώμα ο Χριστός,
Σκορδυλιανή, ανθρώπου
προς αναζήτησιν ημών
Φως, συ απολωλότων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκορδυλιανή : Κρήτη)
(Σκορδυλιανή = παραπονεμένη, δυσαρεστημένη, συνοφρυουμένη. Η λέξη προέρχεται από τη αρχαία λέξη σκορδύλη = είδος κτενίσματος. Εμείς οι Πόντιοι λέμε τη φράση : «Γιατί κορδυλιά(ζ)εις τ΄ οφρύδ΄ια σ΄ (ου)» (= γιατί «παραμορφώνεις» τα φρύδια σου, γιατί είσαι συνοφρυούμενος, δυσαρεστημένος).
(Συνοφρυοόμενος, η, ον : μετ. ενεστ. του αρχ. ρήμ. συνοφρυόομαι, συνοφρυούμενος, η, ον : μετ. ενεστ. του νυν ρήμ. συνοφρυούμαι. Βλέπε σελ. 924 Λεξικού Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης Ιωάννου Σταματάκου)..
964ηε Ο της ενανθρωπήσεως
Θεού σκοπός, Φως, εστι
η του ανθρώπου θέωσις,
Δαιμονοκαθαιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δαιμονοκαθαιρέτις : )
(Δακρυοαναιρέτις : )
964ηστ Σε μακαρίζομεν, Ακτίς,
και σε δοξολογούμεν.
Έχομεν σε ως βοηθόν
και ως Μεσίτιν, Πλούτε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
964ηζ Ο Ύψιστος ανέδειξε
σε Κόρη Ευλογημένη
και μακαριζομένη υπό
πασών γενεών, Ανέμη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ανέμη : Σαμοθράκη)
964ηη «Ο Κύριος κατέβαλε
των την αλαζονείαν …
δαιμόνων … και κατέρριψε»
αυτούς, Ιεσσαί, εκ θρόνων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Πέτρος λέγει : « …Ο Υιός του Θεού … κατέβαλε την αλαζονείαν και το σκληροτράχηλον των υπερηφάνων δαιμόνων, τους κατέρριψε από τους ισχυρούς των θρόνους και τους ενέκλεισε αλυσοδεμένους εις το σκότος, παραδίδοντας αυτούς εις την κόλασιν ….»
964ηθ Χριστός «ύψωσε ταπεινούς,
ενέπλησε πεινώντας
αγαθών και εξαπέστειλε
κενούς», Βροντά, «πλουτούντας»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
964ηι «Εξήλθεν εις πάσαν την γην
ο φθόγγος Αποστόλων
και εις τα πέρατα της» γης
«τα ρήματα αυτών», Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών (των Αποστόλων) και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών». (=Σε όλη τη γη διαδόθηκε ο λόγος των Αποστόλων και σε όλη την οικουμένη η διδασκαλία τους).
964ηκ Ξυλλήπτωρ, έδυ ο Χριστός.
Ηλίου φως συνέδυ
Αυτώ. Η κτίσις τρόμω δε
συνέχεται, Καμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα.
(Ξυλλήπτωρ ή Συλλήπτωρ : )
(= Παναγία, βασίλευσε, έδυσε ο Χριστός και μαζί του έδυσε το φως του ηλίου. Όλη πλάση-κτίση συγκλονίστηκε, τρόμαξε).
«Έδυς, φωτουργέ, και συνέδυ σοι το φως του ηλίου. Τρόμω δε η κτίσις συνέχεται, πάντων σε κηρύττουσα ποιητήν».
(Ξυλλήπτωρ στα αρχ. ή συλλήπτωρ = συ που συνέλαβες, έκανες την Σύλληψη του Χριστού).
(Θουκυδίδης ο Ολόρου ξυνέγραψεν τον πόλεμον Αθηναίων και Πελοποννησίων… = Ο Θουκυδίδης, ο υιός του Ολόρου, συνέγραψε τον Πελοποννησιακό πόλεμο….).
964ηλ Της θείας ωραιότητος
το Κρίνον, συ, Αγία,
το Υπερώον, Ξένιε, συ
της ημών σωτηρίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ξένιος : )
(Ξένιος Ζεύς = φιλόξενος Δίας)
964ημ Οία τ΄ ανθρώπου η μορφή
τοία και η καρδία.
Οία τ΄ ανθρώπου η ψυχή
και η μορφή του τοία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή». Αρχαία ελληνική ρήσις.
964ην Άνοιξον την αγκάλην σου
και ημάς τους εν σκότει
δέξου, Χρυσοσπηλιώτισσα,
ώ Θεόνυμφε Κόρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
964ηξ Χριστός μεν καταβέβηκεν
εν τάφω σου, Μαρία,
συ, Κλεις, δε αναβέβηκας
εις ουρανόν, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο όσιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει για την Μετάστασίν σου, Θεοτόκε : «..Το άγιον και ακήρατον σώμα τη τρίτη ημέρα του μνήματος εξανίστατο… και ώσπερ (ο Υιός) προς αυτήν (την Θεοτόκον) καταβέβηκεν, ούτως (και η Θεοτόκος) «προς αυτόν τον ουρανόν» (αναβέβηκε).
964ηο Εξ έρκους των οδόντων μου
εάν φύγη έπος, Ξένων,
τι ασεβές, συγχώρησον,
τον δούλον, με, Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(έπος =λόγος)
(=Εάν εκστομίσω, κατά λάθος, κάποιο λόγο, μη χριστιανικό, απρεπή,
Παναγία, συγχώρησέ με τον αμαρτωλό).
964ηπ Εξ έρκους των δακτύλων μου
εάν φύγη έργον, Θεία,
μη αρεστόν σοι, την εμήν
σβέσον, Κλεις, αμαρτίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Εάν κάνω κάποια πράξη αμαρτωλή, άθελά μου, διάγραψέ την, Παναγία).
964ηρ Ωραία και πολύκαρπε
άμπελε, Παναγία,
εξ ής παράγεται της το
ποτόν αθανασίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
964ησ Γρηγόριος ο Παλαμάς
ερμηνεύει : Κυρία
το όνομα σου Μαριάμ,
των θνητών παρρησία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Των θνητών παρρησία : )
964ητ Τω σώματι και τη ψυχή
«κατέχεις την αγνείαν».
Αναριθμήτους αρετάς
διαθέτεις, συ Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφερόμενος σε σένα, Παναγία, και ερμηνεύοντας το όνομά σου : Μαριάμ ως : Κυρία, προβάλλει ως πρώτον λόγον το εξής : «κατείχε πλήρως την αγνείαν, όντας Παρθένος και στο σώμα και την ψυχή … και τας ψυχικάς δυνάμεις και όλας τας αισθήσεις του σώματος υπεράνω κάθε μολυσμού … και καθόλα ιερώς ..».
964ηυ Συνέλαβες παρθενικώς
και εγέννησας, Ηπία,
τον κατά φύσιν του παντός
Δεσπότην θείως, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Γρηγόριος Παλαμάς αναφερόμενος και πάλι σε σένα, Παναγία, και ερμηνεύοντας το όνομά σου : Μαριάμ, ως Κυρία, προβάλλει ως δεύτερον λόγον το εξής : « ….. Δεσπόζει σε όλα, επειδή συνέλαβε εν παρθενία και εγέννησε θείως τον κατά φύσιν δεσπότην του παντός …..».
964ηφ Εις τέκνα όσοι ηυτύχησαν
ζηλωτοί, ώ Κλεισούρας,
αζήλωτοι όσοι ητύχησαν
εις τέκνα, ώ συ Προύσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλεισούρας : Κλεισούρα Καστοριάς)
(Προύσα : Αχαϊα)
(=Αξιοζήλευτος όποιος έχει καλά παιδιά, μη αξιοζήλευτος όποιος δεν έχει καλά παιδιά). «Ζηλωτός όστις ηυτύχησεν εις τέκνα». Ευριπίδου Ορέστης 542.
964ηχ «Μέτοχος θείας χάριτος,
ελευθέρα δουλείας,
πηγή και ρίζα εί συ του
γένους ελευθερίας».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφερόμενος και πάλι σε σένα, Παναγία, και ερμηνεύοντας το όνομά σου : Μαριάμ, ως Κυρία, προβάλλει ως τρίτον λόγον το εξής : « …..(είναι) όχι μόνο ελευθέρα από δουλεία και μέτοχος θείας χάριτος, αλλά και …. Πηγή και ρίζα της ελευθερίας του γένους», δηλ. του ανθρωπίνου γένους.
965ηα. Λαμπάς, συ φωτοδόχος εί,
λαμβάνεις τω Κυρίω
άϋλον, προαιώνιον,
άκτιστον φως, Ποδίθου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηβ Συ τω Θεώ υπήκοος
υπήρξες, Θεραπεία.
Άλλος ουδείς διηκόνησεν
Αυτώ ως συ, Πρεσβεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηγ Ω Χρυσοκαστριώτισσα,
συνείργησας, Μαρία,
Θεώ, Οικονομία της
ανθρώπου σωτηρίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοκαστριώτισσα : Πλάκα)
(Συνεργώ = συνεργάζομαι, αποτελώ παράγοντα εις την εκτέλεση έργου).
965ηδ Δια προς Θεόν υπακοής
προνόμιον κερδίζει,
ίνα τις γένηται Εκλεκτός
του Θεού, Χαρμολύπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηε Εκύησας Μονογενή
Υιώ, ώ Γαρδελάκη,
ενδεδυμένη, Σουμελά,
του Πνεύματος την Χάριν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γαρδελάκη : Ιθάκη)
(Σουμελά : Καστανιά Ημαθίας)
965ηστ Φως εκ Θεού εισέπνευσας
Άγιον, ώ Μαδύτου.
Άγιον βρέφος τέτοκας
Θείον, Μητροπολίτου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηζ «Πνεύμα γαρ σωτηρίας», Φως,
«όπου» τούτο «γεννάται»
«πάντως θελήματ΄ άχρηστα
της σαρκός», ώ συ Βάτε.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είπε για την Παναγία : «Όπου γαρ πνεύμα σωτηρίας γεννάται, άχρηστα πάντως της σαρκός θελήματα» αναφερόμενος στην άσπορη σύλληψη της Θεοτόκου, η οποία γέννησε το Φως το ανέσπερον, τον Χριστό.
965ηη Η Σύλληψίς σου άληπτος
εστί και ούτω ηττάται
πάσα τάξις της Φύσεως
θεόθεν, σίτου κάμπε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηθ Επολιτεύσω εν ταπεινή
και εν αγνή πολιτεία.
Διό ωρίσθης εκ Θεού
Θεού Μητέρα, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηι Του χρόνου εν πληρώματι
ο Θεός τον Υιόν του
γενόμενον εκ γυναικός
απέστειλεν, ώ Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Παύλος έφη : « Ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέλυσεν ο Θεός τον Υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός …»
(εδώ, το γενόμενον εκ του ρήμ. γίγνομαι)
965ηκ Ένεκα της σης προς Θεόν
αφοσιώσεώς σου
ωρίσθης συ, Φως, Μήτηρ του
Χριστού, ώ Νικηφόρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ηλ Ο Κύριος μετέτρεψεν
εις εν Κανά τον γάμον
εις οίνον εκλεκτόν, Βουτσάς,
το ύδωρ, ώ συ Κράτος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
965ημ Εν ηλικία εκατόν
ετών, Αγνή, και δέκα,
ετελειώθη ο Ιωσήφ,
ημερών πλήρης, Πέτρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(τελειούμαι : σημαίνει και αποθνήσκω)
965ην Αξίαν της προς τον Χριστόν
αυτού διακονίας
ο Ιωσήφ, Λαβίς, Χριστώ
έλαβεν ευλογίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηα Ένεκα της πιστής αυτού
προς σε διακονίας
ο Ιωσήφ μετέβη, Ηώ,
εις ζωήν αιωνίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηβ. Λατρεύομεν τον Ύψιστον,
Θεόν εκ φύσεώς Του.
Ως Μάνα προσκυνούμεν Σε
κατά σάρκα Υιού Του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μάνα : )
(Μητέρα : )
Ο ιερός Δαμασκηνός λέγει : «Προσκυνούμε και λατρεύουμε τον Θεό που από τη φύση του πρέπει να προσκυνείται και να λατρεύεται. Την Θεοτόκο την προσκυνούμε όχι ως Θεό, αλλά ως Μητέρα Θεού κατά σάρκα».
966ηγ. Εγγύησις της του Χριστού
ιστορικότητός Του,
αποτελεί η Γέννησις
Αυτού υπό σου, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηδ. Το υπό σου γεννώμενον
Υιός Θεού εκλήθη,
το όνομα αυτού Χριστός,
ως εκ Θεού ωρίσθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(εδώ, το γεννώμενον μετοχή του ρήμ. γεννάομαι -ώμαι)
966ηε. Ουχί μόνον του σώματος
αλλά και της ψυχής, Κλεις,
ο Κύριος εθεράπευσε
τας ασθενείας, Κλήσι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κλήσις : )
966ηστ. Εν τη Βαπτίσει του Χριστού
κατήλθεν το Άγιον Πνεύμα
και έμεινεν επί Αυτόν
εν είδει περιστεράς.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηζ Όταν, Αυλή, ήλθεν ο καιρός
του ζωηφόρου Πάθους
ήσθα συ έγγιστα Χριστού,
Αυγή, υποφέρουσα, Άμμου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αυλή : )
(Αυγή : )
(Ηώ αυγής : )
(Άμμου : Σίφνος)
966ηη. Απόδειξις περίτρανος
της σης προς τον Θεόν σου
αγάπης, Επουράνιε, ην
ο Ευαγγελισμός σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηθ. Η Γέννησις του τέκνου σου
το ανθρώπινον γένος
εκ του θανάτου των δεσμών
ελευθερώνει, Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ηι. Συ «ακατάλυτος ναός,
……καθώς βοά Προφήτης»,
Ηώ, «….ο ναός σου …
θαυμαστός»,
Ρητή, «εν δικαιοσύνη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κατά το Τριώδιον, ψάλλουμε το Τροπάριον των Αίνων προς την Παναγία :
«Χαίρε Μαρία Θεοτόκε, ο ναός ο ακατάλυτος, μάλλον δε ο άγιος καθώς βοά ο
Προφήτης. Άγιος ο ναός σου, θαυμαστός εν δικαιοσύνη».
966ηκ. Ω Εύψυχε Παράδεισε,
ζωής έχων το ξύλον
εν μέσω, Ωδή, τον Κύριον,
Κυρία των Δακρύων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παράδεισος : )
966ηλ. Της του Θεού βουλήσεως
υπό σου, Ροδαρίου,
αποτελεί αποδοχήν
ο τρόπος της ζωής σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ροδαρίου : Τήνος)
966ημ Ο Άγγελος ωνόμασε
σε «Κεχαριτωμένη»,
επεί συ υπερφυσικώς
Χάριτος ηξιώθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ζιγαβηνός λέγει : «Η Θεοτόκος ονομάστηκε από τον Άγγελο Γαβριήλ
«Κεχαριτωμένη», γιατί αξιώθηκε της Χάριτος κατά τρόπον υπερφυσικόν».
966ην Είπε σοι Άγγελος
Γαβριήλ :
«Χαίρ΄ Κεχαριτωμένη».
«Μετά σου» εστί « ο Κύριος»
«….γυναιξί ευλογημένη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
« ..Και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε : Χαίρε, Κεχαριτωμένη. Ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί».
966ηξ Γαβριήλ σημαίνει και Θεός
και Άνθρωπος, Κασσιόπη.
Γαβριήλ Θεός εμήνυσε
το Σχέδιον ανθρώποις.
Μήτερ, σώσον τα τεκνα σου.
Γαβριήλ σημαίνει και Θεός και Άνθρωπος. Τον Άγγελο Γαβριήλ απέστειλε ο Θεός να ευαγγελισθεί στην Παναγία την ενανθρώπιση του Θεού Υιού του και να λάβει ο Θεός Υιός του Θεού ανθρώπινη μορφή.
966ηο Ζωής, ημών τον Κύριον,
Κυρία των Αγγέλων,
συ, Εύψυχε Παράδεισε,
έχων ξύλον εν μέσω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Συ, Παναγία, που είσαι ζωντανός Παράδεισος που έχει στο κέντρο του, δηλ. στο κέντρο της ψυχής σου, δένδρο ζωής, τον Χριστό).
966ηπ Υπό σου, «η σαρξ»
προσφέρεται
τω Χριστώ, ω Μαρία.
«Εφανερώθη εν σαρκί»
ο Θεός, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Α΄ Τιμ. γ΄ 6)
966ηρ Ο Ιησούς ποιοτικώς
ανθρώπων υπερέχει,
επεί Υιός Θεού εστί,
ώ συ Φανερωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
966ησ Συ, Παναμώμητε, έτεκες,
τον Λόγον του Υψίστου
ενσαρκωθέντα υπό σου,
ω Νύμφη του Υψίστου.
Ο ιερός Δαμασκηνός είπε : «Η Παναγία γέννησε τον αληθινό Θεό σαρκωμένο
από αυτήν. Ως εκ τούτου είναι αληθινή Θεοτόκος».
966ητ Τη καθαρότητι συ και
τη ταπεινώσει εί πρώτη
και ανωτέρα πάντων των
Αγίων, Πραοτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηα. Το κάλλος καθαρότητος
της σου ψυχής ηράσθη
ο Θεός και το κάλλος σου
ταπεινώσεως, Μάκρης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μάκρης : Μάκρη Έβρου)
967ηβ Ανέσπερον γλυκύν, Μικρά,
φως εκ σου ανεδύθη,
ο Ιησούς, ος εν σαρκί
Κλεις, εκ σου εγεννήθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηγ. Απόρρητον μυστήριον
συ εί της σωτηρίας,
Αγιας Τριάδος Νύμφη συ,
Θεοτόκε Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου είπε : «Η Αγία Θεοτόκος κόρη Μαρία είναι Νύμφη της Αγίας Τριάδος και μυστήριο της σωτηρίας απόρρητο».
967ηδ. Ομοία η γλυκύτης της
ψυχής σου τη μορφή σου.
«Οία η μορφή», τοία.. «η ψυχή»,
οι αρχαίοι είπον, Ποδίθου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν : «Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή» (όπως είναι το προσωπο, τέτοιας φύσεως είναι, ας είναι και η ψυχή).
(τοίος, α, ον = ίδιος ακριβώς)
(τοιόσδε, τοιάδε, τοιόνδε = τέτοιας φύσεως)
967ηε. Τη μήτρα σου κατώκησε
Χριστός προς σάρκωσίν του.
Γαστήρ σου πλατυτέρα των
Ουρανών, ω συ Τήνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηστ. Σε ο Χριστός κατέστησε
αγιότητος ρίζα,
την Εκκλησίαν του πηγήν
Αγιασμού σωτηρίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηζ. «Σήμερον διαλύονται
δεσμά της ατεκνίας…»
λέγει το απολυτίκιον
Αγιας Άννης, Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηη Πέλαγος ερμηνεύεται
το όνομα Μαρία
από το μάρε : θάλασσα,
λατινικώς, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(mare -is = η θάλασσα)
967ηθ Εκ του Αϊά παράγεται
εβραϊστί, Μαρία,
το όνομά σου, Άσπιλε,
σημαίνει Αγια Κυρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηι Αβραάμ σημαίνει ο Εθνών
Πατήρ, Επί Σοι Χαίρει,
Ισαάκ σημαίνει γέλωτας,
ω Θεώ Γεννημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ηκ Άννα σημαίνει, Δέσποινα,
η έχουσα την Χάριν
και Ελισάβετ : η έχουσα
Θεού βοήθεια, Μαύρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαύρη : Λέρος)
967ηλ Γεθσημανή σημαίνει, Ηώ,
το Ελαιοτριβείον.
Ο κήπος εν τω Ελαιών
όρει Ιεροσολύμων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ημ Σημαίνει Αλληλούϊα :
τον Κύριον αινείτε.
Έτι, σημαίνει το Αμήν :
ας γίνει, ω Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ην «Χαράν εμήνυσε», Γριλά,
«πάση τη οικουμένη
η γέννησίς σου» και «εκ σου
ήλιος .. ανέτειλε», Ελπίς.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γριλά : Ψαρά)
(Ελπίς : Κωνσταντινούπολη)
967ηξ Συ τριετής προσήχθης , Φως,
εν τω Ναώ Υψίστου.
Τριετής και η δάμαλις
του Αβραάμ, Ασίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γένεσ. ιε΄ 9)
967ηο «Ουκ οίδατε ότι ναός
Θεού εστε και …Πνεύμα
το του Θεού οικεί … υμίν»,
λέγει ο Παύλος, Γέννας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους επιστολή του γράφει : «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν».
(Α΄ Κορινθ. γ΄ 16-17)
967ηπ «Ευλογημένη …. εν γυναιξί» εί
«και ο καρπός …κοιλίας
ευλογημένος», είπε σοι η
Ελισάβετ, Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Η Ελισάβετ πλησθείσα υπό του Αγίου Πνεύματος σου είπε Παναγία : «Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου».
967ηρ Παρθένε, Μερτιώτισσα,
εν γυναιξί η πρώτη
κατέστης, χάριτι Θεού
και θεία ταπεινώσει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
967ησ Συ, φέρουσα, Μάννα, Χριστόν,
Δέσποινα, αθανασίας,
με ψυχοφθόρων εκ παθών
λύτρωσαι, Υπεραγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μάννα αθανασίας : )
(=Συ Παναγία που φέρεις τον Χριστό, ώ Μάννα αθανασίας, λύτρωσέ με από πάθη που φθείρουν την ψυχή μου).
968ηα. Ευφήμως, ώ Παντάνασσα,
ωδαίς συ μεγαλύνου,
αξίως, ω Ηλιόκαλλε
τιμή συ μακαρίζου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός γράφει : «…Μεγαλυνέσθω ευφήμοις ωδαίς η Πάναγνος. Μακαριζέσθω αξίως η Παμμακάριστος..»
968ηβ. Θεώ Πατρί συνάναρχος
ο Χριστός, Θεοφάνα,
ως Θεός, ομοούσιος
αυτώ αυτός, ώ Σκάλα.
Μήτερ σώσον τα τέκνα σου
968ηγ. Ανθρώποις ομοούσιος
Χριστός εστί, Ολκάδα,
ως άνθρωπος αυτός, αλλά
αναμάρτητος, Λαύρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηδ Η κοινή φύσις του Χριστού
με την, Κλεις, του ανθρώπου,
δεικνύει του Χριστιανισμού
το νόημα, ω Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηε. Ημών των σε υμνούντων, Φως,
εις σωτηρίαν, Δένδρον,
εκ σου εβλάστησε καρπός
ζωής, ω Μάννα παίδων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μάννα των παίδων : Κύπρος)
Μάννα = η εξ ουρανού τροφή
968ηστ. Πάσιν ανέτειλε χαρά
ημίν εκ των Δικαίων,
εξ Άννης και Ιωακείμ,
συ, η Αγνή Παρθένος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηζ. Προφήτης προηγόρευσε
σε βάτον φλεγομένην.
Εν σοι το πυρ θεότητος
ώκησε, Δεομένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηη. Χριστός ανέστη, θάνατον
πατήσας τω θανάτω,
τοις εν τοις μνήμασι ζωήν
χαρισάμενος, Βράχου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε εξ αφορμής της Αναστάσεως του Κυρίου : « Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
968ηθ. Χριστός εστί ομοούσιος
Πατρί, ω Θεοτόκε.
Χριστός εστί ομοούσιος
Ανθρώπω, Χριστοτόκε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηι. Άνθρωπος αληθής εστίν
ο Κύριος, ω Νόστου.
΄Εστι ενωμένος μεθ΄ ημών
λόγω της φύσεώς του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηκ. Σάρκα και Αίμα έδωκας
συ Χριστώ, Παναγία,
διό σε ευλαβούμεθα,
άνθος της αφθαρσίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ηλ. Κυράς, «ουκ έστιν άνθρωπος»,
όστις «ουκ αμαρτήσει»,
«εκτός» της «αμαρτίας», Φως,
μόνον ο Χριστός, Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κατά την Εξόδιο Ακολουθία και το Ιερεύς ψάλλει : «….Ουκ έστιν άνθρωπος, ός ζήσεται και ουκ αμαρτήσει. Συ (Χριστέ) γάρ μόνος εκτός αμαρτίας υπάρχεις».
968ημ «Ναός ει ακατάλυτος εί
και Άγιος», Μαρία,
«καθώς Προφήτης», Φως, «βοά»,
ω συ Υπεραγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
968ην Φως, λέγει: «….Ουκ αμάρτυρος
εστί «η Μετάστασίς σου»
ο Κωνσταντινουπόλεως
Γερμανός ο Πρώτος (Α΄), Ρείθρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γερμανός Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (715 μ.Χ.-730 μ.Χ.)
αναφερόμενος στην Κοίμησιν και την Μετάστασίν σου, Παναγία, λέγει : «..ουκ αμάρτυρος η Μετάστασίς σου».(=Η Μετάστασίς σου μαρτυρείται, αποδεικνύεται, δηλ. είναι αναμφισβήτητο αληθινό, ιστορικό γεγονός).
969ηα. Η Ράβδος εί, εξ ης Θεός
ασπόρως, Φως, βλαστήσας
ανείλεν, Κλεις, τον θάνατον
εν τω ξύλω, Διάδημα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
969ηβ. Υπέρ φύσιν συνέδραμον
παρθενία και τόκος
επί σε αγιάσματος
Κιβωτέ, ω Θεόφρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
969ηγ Συ εί Παστάς φωτοειδής,
εξ ής πάντων Δεσπότης,
ώσπερ Νυμφίος, ο Χριστός
προελήλυθεν, Ζώνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παστάς : )
(παστάς- -άδος= είδος προπυλαίου, κιονοστοιχία, νυμφικός κοιτών)
969ηδ Φως, εί συ «Άγιος Ναός,
Άγιος ο Ναός σου»,
και «εν δικαιοσύνη», Ηώ,
θαυμαστός, ω Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
969ηε «…Οπίσω μου έρχεται ανήρ,
ος γέγονε έμπροσθέν μου…»
είπεν ο Πρόδρομος δια τον
Χριστόν ημών, Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγγέλων : Αθήνα, Κρήτη)
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε : «Ούτος εστι περί ού είπον. Οπίσω μου έρχεται ανήρ, ός έμπροσθέν μου γέγονέν, ότι πρώτός μου ήν…». (Ιωάν, α΄, 30-34).
969ηστ Ιδών ο Πρόδρομος Χριστόν
ερχόμενον εμπρός του
«…Ίδε», είπεν, «ο αίρων την
αμαρτίαν του κόσμου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Βλέποντας ο Πρόδρομος τον Ιησού να έρχεται προς το μέρος του, πρόσωπο με πρόσωπο, από απόσταση βέβαια, είπε : «Ίδε ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». (Ιωάν. Α΄, 29)
969ηζ Κηρύττειν πρώτος ήρξατο
ο Πρόδρομος, Μαρία,
και ακολούθως ο Χριστός,
ο Υιός σου, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
969ηη Επίστευσας τελείωσις,
Συ, παρά του Κυρίου
σοι τοις λελαλημένοις, Φως,
ότι έσται, Κοχλίου.
(=Πίστεψες, Παναγία, από την πρώτη στιγμή πως θα συμβούν, θα εκπληρωθούν όλα όσα σου είχε πει ο Υιός σου).
«Και μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου».
969ηθ Διακαινησίμου εβδομάς :
η μεταξύ του Πάσχα
και του δυσπίστου του Θωμά
εβδομάς, ω Κανάλα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κανάλα : Κύθνος)
(= Εβδομάδα της Διακαινησίμου είναι η εβδομάδα που παρεμβάλλεται μεταξύ της Κυριακής του Πάσχα (Αναστάσεως) και της Κυριακής του Θωμά, ήτοι η εβδομάδα από την Δευτέρα, δεύτερη ημέρα του Πάσχα, μέχρι την Κυριακή του Θωμά).
Τι σημαίνει εβδομάς της διακαινησίμου;
Κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια (33 μ.Χ. και επέκεινα) οι άνθρωποι πιστοί εβαπτίζοντο μεγάλοι όντες, αντίθετα δηλ. με ό,τι συμβαίνει σήμερα. Οι βαπτίσεις των πιστών εγένοντο το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία- Ακολουθία της Αναστάσεως του Κυρίου. Ενεδύοντο άσπρο ένδυμα και εβαπτίζοντο. Με το άσπρο τούτο ένδυμα ήσαν ενδεδυμένοι καθ΄ όλην την διάρκεια της εβδομάδος αυτής. Ως νέοι πλέον χριστιανοί άρχιζαν μια καινούργια ζωή, χριστιανική, πνευματική, κοντά στον Χριστό.
Διακαινήσιμος : δια + (καινός=καινούργιος, νέος) = ο έχων προοπτική κάτι καινούργιου. Εβδομάς της Διακαινησίμου = η εβδομάδα της μετά βάπτισιν μιας καινούργιας, πνευματικής κατά Χριστόν ζωής. Εβδομάς της Διακαινησίμου = εβδομάς της διακαινησίμου ζωής, ήτοι της χριστιανικής πλέον ζωής.
970ηα «Ο οπίσω μου ερχόμενος
εστί ισχυρότερός μου
ο Ιωάννης Πρόδρομος
είπεν, Αγίου Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ματθ. γ΄ 11)
Ο Ιωάννης Πρόδρομος είπεν : « Ο οπίσω μου ερχόμενος ισχυρότερός μου εστίν, ού ουκ ειμί ικανός τα υποδήματα βαστάσαι, αυτός υμάς βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί». (Ματθ. γ΄11)
970ηβ Πηλίκος ήτο ο Κύριος,
Παρθένε, ότε εβαπτίσθη ;
Γλωσσά, τριάκοντα ετών
ήτο, Θεού ω Νύμφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
970ηγ «Πας ύμνος» δοξαζόμενος,
Κλεις, «προσφερόμενος» σοι.
«Της υπερθέου γέγονας
ναός» συ «γαρ της δόξης»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ύμνος της Εκκλησίας μας προς Παναγία : «Δοξάζεται ύμνος άπας σοφών και εγκώμιον, τη Παρθένω και Μητρί του Θεού προσφερόμενος. Της γαρ δόξης
γέγονεν αύτη ναός της υπερθέου».
970ηδ Παρθένος, Φως, εξήγαγε
ημάς εκ Παραδείσου,
διά Παρθένου εύροιμεν
Παράδεισον, Παλίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέγει : «- Αντί της Εύας η Μαρία -.……
Παρθένος μας έβγαλε από τον Παράδεισο, η Εύα. Δια μέσου Παρθένου, της Μαρίας, βρήκαμε την αιώνια ζωή».
970ηε Εστί, Ηώ, ακατάληπτος
η του Χριστού θυσία,
άνευ, ώ Σερβουνιώτισσα,
της Θείας Λειτουργίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
970ηστ Ως τύπος ωνομάσθη, Κλεις,
ζωή η πρώτη Εύα,
ίνα προεικονίση, Ηώ,
την δευτέραν, σε Εύα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δευτέρα Εύα = η Παναγία)
Ο Όσιος Νείλος λέγει : «Η πρώτη Εύα ως τύπος ονομάστηκε ζωή, για να σημαίνει την δεύτερη Εύα, δηλ. την Αγία Μαρία, την Παναγία, η οποία γέννησε τη ζωή του ανθρώπου, τον Χριστό».
970ηζ Εδείχθης, Κορονιώτισσα,
δόξης της ουρανίου
ευλογημένη κοινωνός
και Πνεύματος Αγίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κορονιώτισσα : )
(=Ανεδείχθης, Παναγία, κοινωνός ευλογημένη και της ουράνιας δόξας και του Αγίου Πνεύματος).
970ηη Απόλαυσις εβλάστησεν
εκ σου ζωής αϊδίου,
ξύλον σε επιστάμεθα
ζωής, Γηρομερίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία μας υπάρχει το τροπάριον : «Ξύλον σε Παρθένε επιστάμεθα, ου γαρ της βρώσεως καρπός θανατηφόρος τοις βροτοίς, εκ σου εβλάστησεν, αλλά ζωής της αϊδίου απόλαυσις εις σωτηρίαν ημών των υμνούντων σε».
970ηθ Ώ συ Αχειροποίητε,
Αειπάρθενος μένεις
και Προφήτης κηρύσση, ω
συ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(κηρύσση = κηρύσσεσαι)
(Κατακεκρυμμένη : Άργος)
970ηι «Ιδού, μακαριούσι γαρ
από του νυν με πάσαι
αι γενεαί», επροφήτευσας,
ώ Στόμα μελισταγές.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
971ηα Η εισελθούσα εις τον Ναόν,
συ Εισοδιώτισσά μου,
υπήρξες μετά του Θεού
συνοικούσα, ω Κάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εισοδιώτισσα : Αίγιο Αχαϊας, Ηλεία)
971ηβ Εν δόξη εισήλθες, Είσοδε,
εις τα Άγια των Αγίων.
Τιμήσωμεν την Είσοδον
εν Ναώ επαξίως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Είσοδος : )
971ηγ Κατέστη η Εύα υπαίτιος
θανάτου των ανθρώπων.
Αιτία αθανάτου συ
ζωής κατέστης, Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου λέγει : «Η μεν Εύα έγινε αιτία θανάτου στους ανθρώπους, η δε Μαρία αιτία ζωής, γιατί δι΄ αυτής γεννήθηκε ο Χριστός».
971ηδ Παράδεισος εί Μυστικός
Χριστόν αγεωργήτως
βλαστήσασα, Ηλιόκαλλε,
Σοφίας ω δοχείον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ηλιόκαλλος : Σαλαμίνα Κύπρου)
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει : « Όπως ο ορατός παράδεισος στην Εδέμ ευδοκίμησε και καρποφόρησε τα δένδρα, χωρίς να καλλιεργηθεί, έτσι και η Θεοτόκος, χωρίς σπορά ανδρός, έτεκε τον Χριστόν εξ Αγίου Πνεύματος».
971ηε. Η σωματώσασα Θεόν,
εν γυναιξί η πρώτη
κατέστης, χάριτι Θεού
και θεία ταπεινώσει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
971ηστ. Ο ιερός Χρυσόστομος
βλαστόν σε εικονίζει,
ος την σην καθαρότητα
φανερώνει, Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γαλήνη : Κρήτη)
971ηζ. Μετά πάροδον Ισραήλ
η αλς άβατος ήτο.
Συ μετά κύησιν Χριστού
άφθορος ήσθα, Κρίνον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε το εξής στην Εκκλησία : «….Η θάλασσα μετά την πάροδον του Ισραήλ έμεινεν άβατος. Η άμεμπτος ( εννοείται Παρθένος) μετά την κύησιν του Εμμανουήλ, έμεινενε άφθορος».
Εμμανουήλ : ο Χριστός . Εμμανουήλ = ο Θεός μεθ΄ ημών.
971ηη. Η αληθής η άμπελος
συ εί, ω Παναγία,
η τον καρπόν βλαστήσασα
ζωής, Υπεραγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αλεθινή ή Αληθινή : Σύμη)
Στην Εκκλησία μας ψάλλουμε : «….Θεοτόκε, συ η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τον καρπόν της ζωής……»
971ηθ. Έπτου, ω Κουκουζέλισσα,
του Ουρανού η Σκάλα
ότι παιδίον έτεκες
άγιον, Ταξιδιάρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(έπτου ότι παιδίον άγιον έτεκες= πέταξες από την χαρά σου, Παναγία, επειδή γέννησες τον Χριστό)
(Κουκουζέλισσα : Νέα Κίος Αργολίδος, Άγιον Όρος)
Το έπτου είναι β΄ προσ. β΄ αορ. του ρ. πέτομαι = πετώ
971ηι Ο Άγιος Παϊσιος,
Σεμνή, ο Αγιορείτης
αγάπην και ευλάβειαν
έτρεφεν προς σε, Κλίνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σεμνή : )
(Κλίνη : )
971ηκ Εισάκουσον ευσπλαχνικώς
ημών τας παρακλήσεις
των επικαλουμένων σε
πιστών πίστει, ω Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μύστις θεϊκής βουλής : )
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης έφη : «Δεν υπάρχει κανένας που να επικαλέστηκε την Παναγία με πίστη, και να μην τον άκουσε η Παναγία με ευσπλαχνία».
Εύσπλαχνος, ον (ευ +σπλάχνον) = ο έχων σπλάχνα υγιή, υγιά κατά τον Ιωάννη Σταματάκο, ο πλήρης συμπαθείας, ο φιλεύσπλαχνος. Βλέπε σελ. 412 Λεξικού Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Ιωάννου Σταματάκου.
Προσέτι, βλέπε σελ. σελ. 285 Λεξικού Ελληνικής Γλώσσας Τεγόπουλου- Φυτράκη : ευσπλαχνικός, η, ό επίθ. (< εύσπλαχνος) Κ : ευσπλαχνικός, η,ό) πονετικός ελεητικός. Επίρρημα ευσπλαχνικά, Κ (αθαρεύουσα) : ευσπλαχνικώς.
971ηλ Ενδύουσι οι ασεβείς
«εμπαιγμού χλαίναν πάντων
τον Κοσμήτορα, ος ….την γην
εκόσμησε θαυμαστώς».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ενδύουν, ντύνουν, Παναγία, οι ασεβείς με χλαίνη χλεύης και εμπαιγμού αυτόν που κόσμησε την Πλάση, που πλημμύρισε τον Ουρανό με αστέρια και που στόλισε την Γη κατά τρόπο θαυμαστό, με όλα δηλ. τα δημιουργήματά του, έμψυχα και άψυχα. Ποιον ; Τον Χριστό.
((χλαίνα = η χλαίνη)
Κοσμήτωρ : ο Χριστός
« Χλαίναν εμπαιγμού τον κοσμήτορα πάντων ενδύεις, ός τον ουρανόν κατηστερέωσε και την γην εκόσμησε θαυμαστώς».
971ημ Φως, «έδυ ο ανέσπερος
σαρκί ες γην φωσφόρος
…ακμή εσκοτίσθη .. ήλιος»
Κλεις, «μεσημβρίας», Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Παναγία, έδυσε ο ανέσπερος εν σαρκί στη γη φωσφόρος, ο Χριστός, και σκοτείνιασε ο ήλιος στην ακμή του μεσημεριού, μέρα μεσημέρι).
Επιτάφιος θρήνος : «Έδυς τη σαρκί, ο ανέσπερος ες γην φωσφόρος και μη φέρων βλέπειν, ο ήλιος εσκοτίσθη μεσημβρίας εν ακμή».
971ην «…Πώς σε ουν ψαύσω» τοις «χερσί,
Θεέ μου… ανεβόα
ο Ιωσήφ». Προσέθετε :
«Φρίττω», ω συ Γοργόνα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γοργόνα : Σκάλια Σκαμιάς ή Σκαμνιάς Λέσβου)
(= Πώς να σε αγγίξω, Θεέ μου, εγώ ο ασήμαντος, με τα χέρια μου; Φρίττω, νιώθω φρίκη).
(φρίσσω ή φρίττω = νιώθω φρίκη, ανατριχιάζω, αναστατώνομαι).
« ……Πώς σε ουν ψαύσω χερσί, Θεέ μου. Φρίττω» ανεβόα ο Ιωσήφ».
972ηα. Η ση Μετάστασις, Αγνή,
Παρθένε, μαρτυρείται
κατ΄ Όσιον «πολυμερώς
και πολυτρόπως», Στύλε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο όσιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει ότι το γεγονός της Μεταστάσεως της Θεοτόκου μαρτυρείται «πολυμερώς και πολυτρόπως».
972ηβ. Ωρίσθης, Δραπανιώτισσα,
Μαρία, ουρανόθεν,
αι ίνα πληρωθώσι, Ηώ,
σοφαί Γραφαί θεόθεν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
972ηγ. Κατά την πρόγνωσιν Θεού
και την βουλήν την θείαν
Δέσποινα, εδόθη σοι
το όνομα : ΜΑΡΙΑ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κατά τον Ιερό Ιερώνυμο το όνομα ΜΑΡΙΑ εδόθη στην Παναγία κατά πρόγνωσιν και βουλήν του Θεού, παρά του οποίου ήτο προωρισμένη να γίνει Μητέρα του Χριστού.
972ηδ. «Συνδέδεται η γλώττα μου,
Χρυσή, εκδιηγουμένη
το της παλινζωϊας σου
μυστήριον», Ανέμη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ανέμη : Σαμοθράκη)
Ο ομολογητής Θεόδωρος Στουδίτης λέγει για την Μετάστασή σου, Θεοτόκε : «Συνδέδεταί μου η γλώττα το της παλινζωϊας σου μυστήριον εκδιηγουμένη ….».
972ηε. Διπλή, δια της υπακοής
Δέρματα ή Δερματούσα,
και δια της ταπεινώσεως
έστης ισχυρά, Αρκούδια.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Διπλή : )
(Δέρματα ή Δερματούσα : Ζάκυνθος)
(Αρκούδια ή Αρκούδα ή Αρκούδαινα : Ακρωτήρι Χανίων)
Με την Ταπείνωση και την Υπακοή προς τον Θεόν, στοιχεία τα οποία ενσάρκωσε η Παναγία, απεδείχθη η ιδία φύλον ισχυρόν εν τη Εκκλησία μας.
972ηστ Εξέρχονται έσωθεν, Πηγή,
το κάλλος και η λάμψις,
α έχεις συ εν τη ψυχή
σου, Παναγιά Μεγάλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παναγιά Μεγάλη : Πάτμος, Κρήτη, Σαμαρίνα Γρεβενών, Μύκονος)
972ηζ Συ, Ηώ, εί των Προφητειών
κατ΄ Απόστολον Παύλον
της Παλαιάς Διαθήκης η
εκπλήρωσις, ω Κράτος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Ηώ αγνείας : )
(Κράτος : )
(=Στο πρόσωπό σου, Παναγία, βλέπει ο Απόστολος Παύλος την εκπλήρωση των Προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης).
972ηη Παρθένε, « Μηδέ δίδοτε
τόπον τω διαβόλω»
ο Παύλος ο Απόστολος
έφη, Απολωλότων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απολωλότων : )
Ο Απόστολος Παύλος είπε : «Μηδέ δίδοτε τόπον τω διαβόλω» (= Μη δίδετε τόπο στον διάβολο να δράσει). (Επιστολή προς Εφεσίους 4, 27)
Θα προσέθετα : «Μηδέ δίδοτε τόπον και χρόνον τω διαβόλω»
Δίδωμι τινι τι = δίδω σε κάποιον
Ου δίδωμι τόπον και χρόνον διαβόλω (=δεν δίδω τόπο και χρόνο στον διάβολο, για να δράσει).
972ηθ «Ει ο Θεός υπέρ ημών,
τις καθ΄ ημών ;», Κανάλα,
ο Παύλος ο Απόστολος
είπεν, Μεγαλομμάτα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μεγαλομμάτα ή Μεγαλομματούσα : Πήλιο, Μεγαλόπολη )
Έφη ο Απόστολος Παύλος προς Ρωμαίους : «Ει ο Θεός μεθ΄ ημών, τις καθ΄ ημών ;» (= Εάν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας 😉 (Επιστολή προς Ρωμαίους : 8, 32).
972ηι Πληροί ο βίος του Χριστού
της Παλαιάς Διαθήκης,
Γλυκοφιλούσα, τας Γραφάς,
της θείας βουλής Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκοφιλούσα : Άγιον Όρος, Λέσβος)
(Μύστις θείας βουλής : )
(= Κατά την επί γην παρουσία του Ιησού επληρώθησαν, πραγματοποιήθηκαν οι Γραφές και οι Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης).
972ηκ Πραγματοποίησις, Δοβρά,
της Παλαιάς Διαθήκης
των υποσχέσεων εστί,
Αυλή, η Καινή Διαθήκη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δοβρά : Ημαθία)
(Αυλή : )
972ηλ Προφήται ενεπνεύσθησαν
μίαν νέαν Διαθήκην
Υψίστου προς τον άνθρωπον,
ω αείρρου Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αείρρους Κρήνη : )
(Αέναος Κρήνη : )
(= Οι Προφήτες οραματίσθηκαν μία νέα, καινούργια (=Καινή) Διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ή καλύτερα ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, ή καλύτερα από τον Θεό προς τον άνθρωπο).
973ηα. Γλυκειά, έφη ο Πρόδρομος :
«Εκείνον δει αυξάνειν»
και «ελαττούσθαι δε εμέ»,
Εκατονταπυλιανή.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Βαπτιστής Ιωάννης Πρόδρομος είπε : «Εκείνον δει αυξάνειν εμέ δε ελαττούσθαι». (Ιωάν. 3, 30). (= Εκείνος πρέπει να αυξάνει, να δοξάζεται συνεχώς, εγώ δε να ελαττώνομαι, να συρρικνούται η ιδιότητά μου, η παρουσία μου, η ύπαρξή μου).
973ηβ. Τον Ύψιστον λατρεύομεν,
Θεόν εκ φύσεώς Του.
Σε προσκυνούμεν, Σουμελά,
Μήτερ, σάρκα Υιού του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιερός Δαμασκηνός λέγει : «Προσκυνούμε και λατρεύουμε τον Θεό που από τη φύση του πρέπει να προσκυνείται και να λατρεύεται. Την Θεοτόκο την προσκυνούμε όχι ως Θεό, αλλά ως Μητέρα Θεού κατά σάρκα».
(Σουμελά : στο όρος Βέρμιον, Καστανιά Ημαθίας, Σουμελά, στο όρος Μελά του Πόντου).
Οι επόμενες τέσσερεις στροφές, ήτοι 973ηγ, 973ηδ, 973ηε, 973στ, αποτελούν ενιαίο κορμό.
973ηγ Τούτο .. εστί το αίμα μου
το της Καινής Διαθήκης
εις άφεσιν αμαρτιών…
.. εκχυνόμενον, Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρήνη αέναος : )
Η χριστιανική φράσις «Καινή Διαθήκη» πηγάζει από το ίδιο το στόμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο ίδιος κατά τον Μυστικό Δείπνο είπε απευθυνόμενος προς τους Μαθητές του και αναφερόμενος παράλληλα σε όλη την ανθρωπότητα : «Τούτο γαρ εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».
973ηδ Περίοδος, Γριλά, άρχεται
νέα, τοιουτοτρόπως,
της του Θεού λυτρωτικής
Οικονομίας, Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Γριλά : Ψαρά )
(Όρος αλατόμητον : )
(Αγίου Όρους : Άγιον Όρος)
973ηε Δια της Χριστού σαρκώσεως
εγκαινιάζεται, Εύπαι,
η νέα αυτή περίοδος,
Μαρία, Θεοτόκε.
(Εύπαις : )
(Θεοτόκος : )
973ηστ Η ίδια αυτή περίοδος
εκφράζεται, Γλυκεία,
δια της Κυρίου σταυρικής,
Χρυσοπηγή, θυσίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκεία : Χίος)
(Χρυσοπηγή : Καπανδρίτι, Σκύρος, εικών εκ Πόντου εν Σκήτη Κοζάνης )
974ηα. Αυγή, εί Άγιος Ναός.
Άγιος ο Ναός σου
και εν δικαιοσύνη, Ηώ,
θαυμαστός, ω Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
974ηβ Της του Θεού βουλήσεως
υπό σου, ώ συ Τήνου,
αποτελεί αποδοχήν
ο τρόπος της ζωής σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
974ηγ Διά του Μυστηρίου της
Βαπτίσεως, Παστάδα,
Συνδέεται τις τω Θεώ,
ω συ των παίδων μάννα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Παστάς : )
(Μάννα των παίδων : Κύπρος)
975ηα Ω Χρυσοκουλλουριώτισσα,
«…. Και εκ σου ανατείλας
επέφανεν ο Κύριος»,
ω ζωής κολυμβήθρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
( = …από σένα γεννήθηκε ο Θεάνθρωπος παρουσιαζόμενος στους ανθρώπους).
975ηβ. Ζωής, ημών τον Κύριον,
Κυρία των Αγγέλων,
συ, Εύψυχε Παράδεισε,
έχων ξύλον εν μέσω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Συ, Παναγία, που είσαι ζωντανός Παράδεισος που έχει στο κέντρο του, δηλ. στο κέντρο της ψυχής σου, δένδρο ζωής, τον Χριστό).
975ηγ «Γενόμενος εκ γυναικός»,
εκ σου, Μαχαιρωμένη,
ο του Θεού Υιός, Καλέ,
και άνθρωπος κατέστη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καλέ : Ιεράπετρα )
«….γενόμενος εκ γυναικός..» ( Ιωάν. α΄ 14 )
Εδώ, το γενόμενος μετ. αορ. του ρήμ. γίγνομαι
975ηδ Υπό σου, «η σαρξ»
προσφέρεται
τω Χριστώ, ω Μαρία.
«Εφανερώθη εν σαρκί»
ο Θεός, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Εφανερώθη εν σαρκί….» (Α΄ Τιμ. γ΄ 6)
975ηε. Το μεγαλείον σου, Χρυσή,
και πάσα σου η αίγλη
εκ του Θεού προέρχεται,
Δαιμονοκαθαιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
975ηστ. «Ιδού, συλλήψη εν γαστρί
και» συ «υ ι όν τέξη
και» συ «το όνομα αυτού
Ιησούν καλέσεις».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ είπεν εις την Παρθένον Μαρία κατά τον Ευαγγελισμό της : « Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν». (=Και ιδού, θα συλλάβεις (εξ Αγίου Πνεύματος), θα γεννήσεις υιό και θα τον ονομάσεις Ιησού).
(συλλήψη ή συλλήψει = θα συλλάβεις παιδί)
976ηα. Συ, Παναμώμητε, έτεκες,
τον Λόγον του Υψίστου
ενσαρκωθέντα υπό σου,
ω Νύμφη του Υψίστου.
Ο ιερός Δαμασκηνός λέγει : «Η Παναγία γέννησε τον αληθινό Θεό σαρκωμένο από αυτήν. Ως εκ τούτου είναι αληθινή Θεοτόκος».
977ηα Ναού το καταπέτασμα
ρήγνυται Αυτού Σταυρώσει.
Αυτού κρυβέντος υπό γην,
Φωστήρες φως κρύπτουσι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Ρήγνυται ναού καταπέτασμα τη Ση Σταυρώσει, κρύπτουσι φωστήρες, Λόγε, το φως, Σου κρυβέντος, Ήλιε, υπό γην».
(=Γκρεμίζονται τα θεμέλια του ναού με τη Σταύρωσή σου, Υιέ του Θεού, και οι σοφοί, Σου κρυβέντος υπό γη, κρύπτουν το φως).
977ηβ «Ούς έθρεψε το μάννα», Ακτίς,
δίδουσι τω Κυρίω
«χολήν ….και όξος», Κλεις,
ω Αφθαρσίας ρείθρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Ούς έθρεψε το μάννα, φέρουσι τω Σωτήρι, χολήν άμα και όξος».
977ηγ Συ δάμαλι, τον μόσχον Σου
εν ξύλω κρεμασθέντα
ηλάλαξας ορώσα Αυτόν,
ώ σωτηρίας Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γέρας σωτηρίας : )
(Δάμαλις : )
«Η δάμαλις τον μόσχον, εν ξύλω κρεμασθέντα, ηλάλαζεν ορώσα».
978ηα. Θεός : Απάτωρ εκ μητρός
και εκ πατρός αμήτωρ,
αινετός, ακατάληπτος
εστίν, εύοσμον Μήλον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εύοσμον μήλον : )
978ηβ. Εστί ο Θεός φιλεύσπλαχνος
εν παντοδυναμία,
προσέτι παντοδύναμος
εν τη φιλευσπλαχνία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα του.
(= Ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος μέσα στην παντοδυναμία του και παντοδύναμος μέσα στην φιλευσπλαχνία του).
978ηγ. «Ιησούς μέλλει τίκτεσθαι
εκ Θεόπαιδος Κόρης, …
ανθρώπου αναγέννησιν
εις», Ησαίας έφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε στην Εκκλησία μας : «Νοεροίς τοις όμμασι, Παρθένε σε ορών, Ησαϊας ανεβόα. Ιδού μέλλει τίκτεσθαι εκ Κόρης Θεόπαιδος, Ιησούς ο Κύριος εις ανθρώπων αναγέννησιν».
978ηδ. Επί το όρος Αραράτ
προσάραξεν του Νώε
η Κιβωτός μετά τον, Φως,
κατακλυσμόν, ω Πόκε.
(Πόκος : )
(πόκος = το ακατέργαστον μαλλί του προβάτου )
978ηε. Συ εί θρόνος βασιλικός,
ον κυκλώνουσι θρόνοι,
ορώντες, Φως, καθήμενον
επ΄ αυτού τον Χριστόν, Κλεις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει : «Εσύ, Θεοτόκε, είσαι ο βασιλικός θρόνος, που κυκλώνουν οι θρόνοι, δηλ. οι Άγγελοι, παρατηρώντας ότι πάνω σ΄ αυτόν κάθεται ο Χριστός».
978ηστ. Ο βίος και ο θάνατος
πορεύονται εν αγκάλη.
Ό,τι γεννάται γέγραπται
τούτο, ίνα αποθάνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηζ. Η ζωή μετά θάνατον
άρχεται, Δεομένη,
ημών ο βίος πρόσκαιρος,
ω Κεχαριτωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηη. Ρώσιν ψυχής και σώματος
δος μοι, Γηρομερίου,
δια της σης αγαθότητος,
απόρθητον ω Τείχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηθ. Ηρώδης σκωληκόβλητος
απέθανεν, Κουρίου.
Δεκατεσσάρων χιλιάδων
σφαγεύς ήτο νηπίων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηι «Του κάλλους σου ο Βασιλεύς
επεθύμησε», Ξένων,
και εν σοι, Ηώ, εσκήνωσε,
Κυρία των Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ξένων : Κρήτη, Επτάνησα)
(Βασιλεύς =ο Χριστός)
978ηκ Η συγκατάθεσις εις
το Σχέδιον του Υψίστου
δεικνύει την βαθύτητα
του πλούτου της ψυχής σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηλ Η καθημένη σύ επί
του βασιλικού θρόνου,
των Σεραφείμ και Χερουβείμ
υπεράνω, Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
982ημ Ράβδε εκ ρίζης Ιεσσαί,
βλαστήσασα, Παρθένε,
άνθος συ εξανέτειλας,
Χριστόν, ημίν, συ Χαίρε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε εν τη Εκκλησία ημών : «Ράβδος ρίζης Ιεσσαί προφητικώς βλαστήσασα η Παρθένος άνθος σε Χριστέ, εξανέτειλεν ημίν, Άγιος ο Κύριος».
978ην Εν βάθει της καρδίας σου
εισίν εν αφθονία
τα του Αγίου Πνεύματος
χαρίσματα, Υγεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηξ Εκ του Θεού ωρίσθης συ,
έτι προητοιμάσθης
υπό Αγίου Πνεύματος,
ίνα Χριστόν βαστάσης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηο Εν τω ναώ σχολάσασα,
ηύξανες ηλικία
τε στολισμώ των αρετών
και γνώσεσι, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηπ Ούσα συ δωδεκαετής,
εντός ναού αδύτων
φωνήν, Μαρία, ήκουσας
εκ θυσιαστηρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
978ηρ Άπαντες εκθειάζομεν,
θανάτου λυτρωθέντες,
την Σταύρωσιν και την Ταφήν
Χριστού ύμνοις, ώ Εύπαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Πάντες οι πιστοί εκθειάζουμε με ύμνους την Σταύρωση και την Ταφή του Χριστού, εξ αιτίας των οποίων λυτρωθήκαμε από τον θάνατο).
«Ύμνοις σου, Χριστέ, νυν την Σταύρωσιν και την Ταφήν τε, άπαντες πιστοί εκθειάζομεν, οι θανάτου λυτρωθέντες τη ταφή»
978ησ «Σιών», συ Ιερουσαλήμ,
«ταις γενεαίς… ταις πάσαις
διηγού την Μετάστασιν»
της Παρθένου, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Άγιος Ανδρέας Κρήτης : «….Διηγού Σιών ταις μετέπειτα γενεαίς την Μετάθεσιν».
(= Συ πόλη Ιερουσαλήμ διηγήσου στις μελλοντικές γενιές ανθρώπων την Μετάσταση της Θεοτόκου, μια που συ η ίδια την «βίωσες».
(Μετάθεσις = Μετάστασις).
979ηα Συ γαστήρ η χωρήσασα
θεότητος την αίγλην,
συ όρος αλατόμητον,
ω συ Μαχαιρωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
979ηβ Παρθένε, η ση Ανάστασις,
η πρώτη κατά σάρκα,
προμήνυμα αποτελεί
της του ανθρώπου, Μάννα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μάννα των παίδων : Κύπρος ) . Μάννα = η εξ ουρανού τροφή
Της Αναστάσεως της Παναγίας προηγήθηκε η Ανάστασις του Κυρίου. Ο Χριστός όμως ήτο Θεάνθρωπος. Είχε δύο φύσεις.
Η Παναγία ήτο αποκλειστικά άνθρωπος, εκ σπέρματος Ιωακείμ, άρα ήτο η πρώτη αμιγώς κατά σάρκα αναστηθείσα και αναληφθείσα εις ουρανούς.
Ο Ιησούς επί γην πραγματοποίησε μεταξύ των άλλων θαυμάτων και το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου. Ο Λάζαρος όμως αναστηθείς υπό του Κυρίου συνέχισε να ζει μαζί με τις δύο αδελφές του και κατέστη ακολούθως επίσκοπος Κύπρου. Μετά τον δεύτερο θάνατό του αγιοποιήθηκε. Η Παναγία αναστηθείσα από τον Κύριο μετήχθη πάραυτα εις ουρανούς.
Η Μετάστασις (Ανάστασις και Ανάληψις ταυτόχρονα) της Παναγίας εν ουρανώ προαναγγέλλει την Ανάσταση του ανθρώπου.
979ηγ Ανάστασις σημαίνει, Κλεις,
«Ζωή», Φως, «αιωνία»,
ην οι Αρχαίοι έλεγον
«Άλλη Ζωή», Αγία.
(=Ανάστασις σημαίνει Ζωή αιωνία. Οι Αρχαίοι Έλληνες επίστευον ότι μετά θάνατον υπάρχει μια «Άλλη Ζωή» και εδέχοντο ότι υφίσταται ο «Κεκρυμμένος Θεός».
979ηδ Της ανθρωπότητος, Αγνή,
τον ρουν της ιστορίας,
το πρόσωπον, ό ήλλαξεν,
εστί ο Υιός σου, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
980η Εί συ η φαεινή λαμπάς
άμα και η λυχνία,
εν αις το πυρ θεότητος
ώκησε, Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Πυρ θεότητος : ο Κύριος)
Σημείωσις : εκ των μονοσύλλαβων λέξεων τονίζω: α) το εί (= είσαι), για να το διαχωρίσω εκ του υποθετικού ει (=εάν), β) το τί όταν χρησιμοποιείται στον Ύμνο ως ερωτηματική αντωνυμία για να διαχωριστεί από το τι ως αόριστη αντωνυμία, γ) το ό, ως αναφορική αντωνυμία, που σημαίνει : το οποίο, για να το ξεχωρίσω από το άρθρο ο και δ) το ή, ως αναφορική αντωνυμία, που σημαίνει : η οποία, για να το ξεχωρίσω από το άρθρο η.
Το μονοτονικό σύστημα μας έφερε τα «πάνω κάτω». 11-12-2025
