ANAMNHΣΤΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ, της Βιολέττας Μπούσιου

6 Min Read

Λεύκωμα  αποκαλούμε, συνήθως, το τετράδιο που οι φίλοι του κατόχου γράφουν ποιήματα ή σκέψεις για ανάμνηση. Τον ίδιο όρο επίσης χρησιμοποιούμε και για την συλλογή σε τετράδιο ή βιβλίο εικόνων, γραμματοσήμων και  φωτογραφιών. 

 Εν προκειμένω, όμως,  ο τίτλος ANAMNHΣΤΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ μας παραπέμπει  στο βιβλίο  που   εκδόθηκε στην Θεσσαλονίκη το τρέχον έτος 2022, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Φοιτησάντων στο Γυμνάσιο Τσοτυλίου  και χορηγία του Δήμου Βοϊου, ενώ τα κείμενα και την    επιμέλεια της έκδοσης είχε  ο εκ Δαμασκηνιάς Βοϊου ορμώμενος, κ. Αλέξανδρος Μπακαϊμης, απόφοιτος του ιστορικού Γυμνασίου Τσοτυλίου,  Πρόεδρος του Συνδέσμου Φοιτησάντων στην εν Τσοτυλίω Σχολή, καθηγητής  επί τιμή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης  και συγγραφέας. 

Το ANAMNHΣΤΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ αποτελεί μια άριστη σύνθεση φωτογραφιών και πεζού λόγου και στοχεύει να ξαναδώσει ψυχή σε μια εποχή που έφυγε  ανεπιστρεπτί. 

Το εύλογο ερώτημα βεβαίως είναι,  πώς μπορεί μία εποχή που έφυγε ανεπιστρεπτί, να μας χαρίσει  την ψυχή της; O στόχος αυτός εκ πρώτης όψεως φαίνεται ανέφικτος.  Αλλά  απλώς φαίνεται, γιατί δεν είναι. Και αυτό το αντιλαμβάνεται αμέσως  εκείνος, που θα ενδώσει στον πειρασμό, να  ξεφυλλίσει το λεύκωμα. 

Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες,   που εστιάζουν στις επίσημες και ανεπίσημες  στιγμές των φοιτησάντων  στο Γυμνάσιο Τσοτυλίου – και όχι μόνον-  αφού  μαζί με τους μαθητές  και  τους καθηγητές τους, ενίοτε, συνυπάρχουν  και οι θεσμικοί φορείς της περιοχής και  του Οικοτροφείου Αρρένων Τσοτυλίου, τοποθετώντας έτσι  το Γυμνάσιο Τσοτυλίου στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Άνω Βοϊου. 

Στο ΛΕΥΚΩΜΑ συμπεριλαμβάνονται, επίσης,  φωτογραφίες από εκδρομές, από γυμναστικές επιδείξεις, από εκδηλώσεις των μαθητών  του Γυμνασίου υπέρ της Κύπρου, από  συναντήσεις παλιών  αποφοίτων του Γυμνασίου Τσοτυλίου  στην διαδρομή του χρόνου,    φωτογραφίες από εκδηλώσεις – σταθμούς στο Γυμνάσιο Τσοτυλίου,  στις οποίες συμμετέχουν διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως για παράδειγμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος  και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (1999) .  

Ο φακός αιχμαλωτίζει στιγμές,  προβάλει πρότυπα ζωής,  καταγράφει όνειρα, αναδεικνύει γεγονότα,  αποτυπώνει συναισθήματα. Και κυρίως αποδεικνύει την καλαισθησία της εποχής. Η οικονομική ανέχεια καλύπτεται από την ανεπιτήδευτη ομορφιά και το περίσσευμα ψυχής της μαθητιώσας νεολαίας. Υπάρχει μια ορμή, μία πίστη στο όνειρο. Όλες οι φωτογραφίες έχουν μια δυναμική. Οι πρωταγωνιστές, δείχνουν πεπεισμένοι πως δεν  υπάρχουν ανέφικτοι στόχοι.  

Απεικονίζουν, κάθε φορά,  μια γενιά αποφασισμένη, να στερηθεί ό,τι είναι αναγκαίο, προκειμένου να εκπληρώσει το όραμα, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Μια γενιά, που αρνείται  να υποκύψει στη δυσκολία.  Μια γενιά  που, για να επιζήσει,  οφείλει  να μάθει  να συγχωρεί. Μια γενιά που, για να δημιουργήσει,  πρέπει  να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητές της. 

Όλες αυτές οι γενιές, διαχρονικά εκφράζουν την συνείδηση του Βοϊώτη, που γαλουχήθηκε με αναλλοίωτες  αξίες και εμποτίσθηκε με το χρέος να στηρίξει έναν τόπο άγονο και να προάγει, με όσα μέσα έχει, την πνευματική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής του.

 Πάντα περήφανος και ουδέποτε ικέτης.  Πάντα με στόχο την κορυφή,  πάντα με στόχο το φως.  Πάντα με πρότυπα τους  απόφοιτους του σχολείου του,  που διέπρεψαν, όλους εκείνους που  κατέκτησαν τον στόχο. Και πάντα γενναιόδωρος  απέναντι στον ικανό, στον άξιο. Μεμονωμένα και συλλογικά, σε όλους  εκείνους που ανέδειξαν αρχικά, το Γυμνάσιο Τσοτυλίου,   με την  προσωπικότητα και το έργο τους,  και  κατόπιν την  ευρύτερη περιοχή του Άνω Βοϊου.   

Και επειδή η φωτογραφία, όσο καλή και αν είναι, αποτυπώνει μεν εικόνες,  συναισθήματα και αναδεικνύει αξίες,  αλλά δεν καταγράφει ονόματα, εποχές,  μνήμες, το κενό αυτό  συμπληρώνει,  με απόλυτη επιτυχία, ο περιεκτικός  λόγος του Αλέξανδρου Μπακαϊμη, που επιλεκτικά περιγράφει  γεγονότα και εποχές,  σε συνδυασμό πάντα με τις καλαίσθητες  φωτογραφίες, που ούτως ή άλλως αποτελούν ιστορικά ντοκουμέντα.  

 Άλλωστε ο γραπτός λόγος του Αλέξανδρου Μπακαϊμη αποτελεί,   αναμφισβήτητα  και διαχρονικά,   την πιο άμεση πηγή  ιστορικής γνώσης για το Ιστορικό Γυμνάσιο Τσοτυλίου, από την ίδρυση  της  εν Τσοτυλίω Σχολής  (1871)  μέχρι σήμερα. 

Αυτός ο συνδυασμός λοιπόν, ιστορικής γνώσης και εικόνας, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από το  Λεύκωμα του Συνδέσμου Αποφοίτων  της εν Τσοτυλίω Σχολής, καθιστά την  παρούσα έκδοση πολύτιμη παρακαταθήκη, όχι μόνον για μας τους απόφοιτους του Γυμνασίου Τσοτυλίου  και την ευρύτερη περιοχή του  Άνω Βοϊου,  αλλά και  μία σημαντική εθνική κληρονομιά  για την χώρα μας. 

Κλείνοντας αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω,  τα  θερμά μου  συγχαρητήρια,   σε όλους τους συντελεστές αυτής της εξαιρετικής έκδοσης, και συγκεκριμένα στον Σύνδεσμο Αποφοίτων του Γυμνασίου  Τσοτυλίου,   για την πρωτοβουλία της έκδοσης του Λευκώματος, στον Δήμο Βοϊου,  για την χορηγία της έκδοσης,   και βεβαίως στον  κ. Αλέξανδρο  Μπακαϊμη,  που έγραψε τα κείμενα και επιμελήθηκε την έκδοση του Λευκώματος,  στον οποίο εύχομαι,  πρωτίστως,  υγεία και κατόπιν,  καλή συνέχεια στο  συγγραφικό του έργο, το οποίο  αποτελεί,  αναμφίβολα,  σπουδαία  παρακαταθήκη για την περιοχή μας. 

Μοιραστείτε την είδηση