Προβάλλεται ως πράξη αποκατάστασης αδικιών και άρα έως εδραίωση της κοινωνικής δικαιοσύνης το πάγωμα, για τα κάποια εισοδήματα του 2021, που θα φορολογηθούν το 2022, της περίφημης «Εισφοράς Κοινωνικής Αλληλεγγύης», που θεσπίσθηκε το 2011 και υποτίθεται ότι ήταν ένα προσωρινό μέτρο που θα έληγε το 2014. Πόσο όμως είναι πράγματι κοινωνικώς δίκαιο και πολιτικώς ορθό αυτό που γίνεται, έτσι όπως γίνεται;
Καλώς βεβαίως απαλλάσσονται οπό αυτή την εισφορά τα εισοδήματα των ημερομίσθιων και των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Καλώς επίσης απαλλάσσονται τα εισοδήματα των αγροτών. Μόνον που εδώ ισχύει το «για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα». Διότι δεν εφαρμόζονται εισοδηματικά κριτήρια. Οπότε μαζί με τον δυσκόλως συντηρούμενο μικροκαλλιεργητή, απαλλάσσονται ακόμη και οι εκατοντάδες τσιφλικάδες. Αλλά δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις περίεργης αντίληψης περί κοινωνικής δικαιοσύνης. Δείτε κάποιες κραυγαλέες αντιθέσεις στην εφαρμογή του μέτρου:
*** Απαλλάσσονται όσοι έχουν εισοδήματα από ενοίκια. Και δεν μιλάμε μόνο για την χήρα που νοικιάζει ένα διαμερισματάκι για να συμπληρώσει την πενιχρή σύνταξη της. Αλλά και για μεγάλους εισοδηματίες. Ιδιοκτήτες δεκάδων ακινήτων. Όπως για παράδειγμα μερικοί πολιτικοί μας σαν τον Παπαδημούλη ή τον Σταθάκη. Δηλαδή δεν συνεισφέρουν οι κατά τεκμήριο πιο πλούσιοι Έλληνες.
*** Απαλλάσσονται όσοι λαμβάνουν μερίσματα από μετοχές και εταιρικά μερίδια. Δηλαδή όσοι τζογάρουν χρήμα στο χρηματιστήριο και όσοι έχουν λαμβάνειν από κερδοφόρες επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως του ύψους των εσόδων τους από αυτές τις πηγές. Εσόδων που μπορεί να είναι πολλαπλάσια από τις ετήσιες αποδοχές ενός δημοσίου υπαλλήλου ή ενός συνταξιούχου. Ας το επαναλάβω: Δηλαδή δεν συνεισφέρουν οι κατά τεκμήριο πιο πλούσιοι Έλληνες.
*** Δεν απαλλάσσονται οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Αυτοί είναι οι μόνοι που συνεχίζουν να πληρώνουν. Και ας είναι και οι μόνοι που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες περικοπές των εισοδημάτων τους. Από την μια με την περικοπή του ύψους των μισθών και των συντάξεων τους. Και από την άλλη με την κατάργηση, μόνο για αυτές τις δυο κατηγορίες πολιτών, των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος διακοπών. Δηλαδή, αφαίρεση δυο ολόκληρων μισθών.
Ωραία αντίληψη κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην πράξη, όπως εφαρμόζεται το μέτρο, εκείνοι που έχουν υποστεί τις αγριότερες περικοπές και έχουν χάσει το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματος τους, από όλους τους άλλους… συνεισφέρουν υπέρ των πλουσιοτέρων. Συγχαρητήρια.
