Πολύ καλώς επράξατε κ. Πρόεδρε διαγράφοντας τον ευρωβουλευτή κ. Ζαγοράκη. Απορρίπτοντας την προβολή εκβιαστικού διλλήματος, από οποιονδήποτε βουλευτή, πως, αν δεν είναι σύμφωνη με τις ποδοσφαιρικές προτιμήσεις του οποιαδήποτε κυβερνητική απόφαση, τότε θα αποχωρήσει από το κόμμα. Αλλά δεν θα έπρεπε να τραβήξετε και το αυτί του αρμόδιου υφυπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, για όσα είπε επιχειρηματολογώντας υπέρ της πρότασης του να επιβληθεί στον ΠΑΟΚ και την ΠΑΕ Ξάνθη μια πιο ήπια ποινή, δηλαδή αφαίρεση βαθμών, αντί του υποβιβασμού;
Το βασικό επιχείρημα του κ. Αυγενάκη, ότι «δεν είναι δυνατόν να επιβάλλεται η πλέον επαχθής ποινή του υποβιβασμού σε ιστορικές ομάδες», στερείται σοβαρότητας. Αγνοεί την ισχύουσα πραγματικότητα. Ότι δηλαδή έχουν οδηγηθεί με διοικητικές αποφάσεις στην Β αλλά ακόμη και στην Γ Εθνική Κατηγορία πολλές άλλες «ιστορικές ομάδες». Ας θυμηθούμε τα δεδομένα:
*** Μια άλλη ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης, ο Άρης, υποβιβάστηκε το 1997 και το 2004, στην Β Εθνική, ενώ την διετία 2013-2014, για λόγους που αφορούσαν την διαχείριση των οικονομικών του, βρέθηκε στην Γ΄ Εθνική. Και η Θεσσαλονίκη έμεινε στην θέση της, όπως και η Μακεδονία, παρά τις οργίλες αντιδράσεις των «οπαδών» του.
*** Η τρίτη ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης, ο «γηραιός» Ηρακλής, υποβιβάσθηκε, επίσης με διοικητική απόφαση, κατά το πρωτάθλημα 1979-80 στην Β΄ Εθνική. Και έμεινε εκεί περισσότερο από μια αγωνιστική περίοδο. Χωρίς να …καεί η Μακεδονία.
*** Εκτός Θεσσαλονίκης, η ιστορική ΑΕΚ βρέθηκε το 2013 και για δυο χρόνια, αρχικώς στην Γ΄ Εθνική και ακολούθως στην Β. Όχι ως αποτέλεσμα κακής απόδοσης στα γήπεδα, αλλά λόγω οικονόμων ατασθαλιών.
*** Μήπως είναι λιγότερο ιστορική ομάδα ο Πανιώνιος, που έλκει την καταγωγή από την πρωτεύουσα της Ιωνίας Σμύρνη, αλλά υποβιβάσθηκε, λόγω κακής διαχείρισης των οικονομικών του, το 1992 και το 1996;
Το επιχείρημα του κ. Αυγενάκη είναι έωλο. Αλλά το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι εμφανίζεται το επίσημο κράτος να νομοθετεί at hoc και κυριολεκτικώς «στο πόδι» εκβιαζόμενο από απειλές ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, στον χώρο του ποδοσφαίρου, ότι οι οπαδοί τους «θα κάψουν τον τόπο», όταν δεν τους βολεύουν οι αποφάσεις ανεξάρτητων αθλητικών αρχών.
Το κρίσιμο στοιχείο δεν ένια πόσο «ιστορική» είναι μια ομάδα, αλλά πόσο σέβεται τους νόμους και τις αποφάσεις των αρχών ο ιδιοκτήτης της. Είτε λέγεται Μαρινάκης, Σαββίδης, Μελισσανίδης, κλπ.
