Ανάμεσα στους ομιλητές, στο Athens Science Festival 2018, είναι κι ο Δόκτωρ Βασίλειος Νάσης, ένα από τα χιλιάδες ελληνικά μυαλά που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Έστω και αν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με την παπαγαλία του και τις εξετάσεις του, που είναι ακριβώς προσαρμοσμένες στον τύπο και όχι στην ουσία των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ταλάντων, τον είχε απορρίψει. «Προσφέροντας» στο ταλαντούχο στα ηλεκτρονικά παιδί, από ένα χωριό της Θεσπρωτίας, το στίγμα του «αποτυχημένου».
Με τη στήριξη του οικοδόμου πάτερα του, που ήταν εκείνος που τον εισήγαγε στον κόσμο της τεχνολογίας, ως ραδιοερασιτέχνης, πήγε για σπουδές στις ΗΠΑ. Όπου το σύστημα όχι μόνον δεν τον απέρριψε, αλλά του έδωσε όλες τις δυνατότης να διαπρέψει. Όχι μόνον ακαδημαϊκώς, όπου έφθασε να γίνει διδάκτωρ πανεπιστημίου, αλλά και επαγγελματικώς και επιχειρηματικώς.
Επαγγελματικώς αναγνωρίζεται σήμερα, στα 39 του, ως ένας από τους «γκουρού» της προωθημένες τεχνολογίας. Με ειδίκευση σε αυτό που ονομάζεται διεθνώς IoT, δηλαδή στο «διαδίκτυο των πραγμάτων». Πιο λιανά, στην σύνδεση συσκευών, μέσω διαδικτύου, σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Και επιχειρηματικώς έχει καταφέρει, ξεκινώντας από ένα εργαστήριο στο διαμέρισμα όπου έμενε, να στήσει μια συνεχώς αναπτυσσόμενη εταιρία την Netronix, η όποια συντόμως του απέδωσε τα πρώτα δέκα εκατομμύρια δολάρια και στην συνέχει πολλά περισσότερα.
Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε πως σκέπτεται αυτός ο απόδημος Έλληνας, για την κατάσταση και της προοπτικές της Ελλάδας. Ενθυμούμενοι ότι ο μόνος πολιτικός που είχε πάθος με τις νέες τεχνολογίες, ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε πει την μεγάλη αλήθεια. Ότι δηλαδή δεν θα έχουμε μέλλον ως χώρα, «Αν χάσουμε την μάχη της πληροφορικής και της βιοτεχνολογίας». Σε μια συνέντευξη του στο «Protagon», μιλώντας για την «τετάρτη βιομηχανική επανάσταση» τονίζει:
«Πιστεύω στον Έλληνα. Που μπορεί να μάθει προγραμματισμό, όπως μαθαίνει ξένες γλώσσες. Βλέπω ένα σύννεφο μελαγχολίας. Μια δυσπιστία ότι μπορούν να γίνουν πράγματα. Η κατάσταση της Ελλάδας είναι εντελώς αναστρέψιμη, πιστεύω. Μέσα σε μία πενταετία. Αρκεί να υπάρξουν ερεθίσματα, που ακόμη είναι λίγα. Ελάχιστα. Αν υπάρξουν, μπορεί να γίνει μια Silicon Valley. Να γεμίσει startups. Αυτή η αλλαγή, αν την κάνουμε, θα φέρει και πολιτική αλλαγή. Προσωπικά, πιστεύω σε ένα πιο λαμπρό μέλλον».
Μακάρι να το πιστέψουν και οι ηγέτες μας.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
