Επ’ αφορμή της συζήτησης για τα στερεότυπα και την ανάρτηση του ανόητου τουίτ του πρώην υπουργού Παιδείας που λίγο πολύ μας είπε ότι οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν απο μαθηματικά, θυμήθηκα το παρακάτω που έγραψα μερικά χρόνια πριν:
Οι γυναίκες σε όλους τους χώρους που εργάζονται, κοινωνικοποιούνται και γενικώς ζουν, κυκλοφορούν με πολλές ταυτότητες. Απο τη μια αυτή που γράφει το δελτίο της ταυτότητάς τους, της επαγγελματικής τους κάρτας ή του πιστοποιητικού του δημοτολογίου και από την άλλη του φύλου τους.
Βλέπετε, οι γυναίκες πρέπει να αποδεικνύουμε διαρκώς ότι είμαστε καλές σε αυτό που κάνουμε ως εργαζόμενες, ερευνήτριες, επαγγελματίες, δημόσιοι λειτουργοί και ταυτόχρονα να αποκρούουμε με μαεστρία τις επιθετικές -ενίοτε- διαθέσεις των ανδρών συνομιλητών μας που μας βλέπουν κυρίως….ως γυναίκες.
Και δεν είναι καθόλου παράξενο αυτό, με δεδομένο ότι οι άντρες απο την παιδική τους ηλικία μαθαίνουν να βλέπουν τις γυναίκες ως …φρούτα του πάθους.
Αυτό συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή, καθώς η κυρίαρχη γυναικεία απεικόνιση έρχεται μέσα απο τις σέξι πόζες στο φωτογραφικό φακό, τα διάφορα top-ten των πιο καλοντυμένων γυναικών, την παρουσίαση των επιτυχημένων, κυρίως μέσα απο το πρίσμα της ομορφιάς τους, πχ. η όμορφη επιχειρηματίες, η χαριτωμένη πιλότος και πάει λέγοντας.
Όλοι όσοι χρησιμοποιούν τα στερεότυπα δεν το κάνουν με κακή πρόθεση. Το αντίθετο, μάλιστα.
Θέλουν να τονίσουν και να τονώσουν τη γυναικεία παρουσία, την οποία θεωρούν ελκυστική.
Ο τρόπος που γίνεται αυτό είναι κακός, γιατί αντί να δώσει σε όλα αυτά τα κορίτσια του σήμερα εικόνες και προοπτικές γι’ αυτό που μπορούν να κάνουν στο μέλλον με τη ζωή του, τα
εγκλωβίζει σε γελοίες στημένες σέλφι, δίνοντάς τους την αίσθηση ότι μόνο η ομορφιά λειτουργεί ως ασανσέρ ανόδου.
Αυτές που δεν σκαμπάζουν μαθηματικά
Μοιραστείτε την είδηση
