Η ενδοοικογενειακή βία εν μέσω πανδημίας παρουσίασε αναμενόμενη αύξηση το τελευταίο διάστημα, αρχής γενομένης από το πρώτο διάστημα που εφαρμόστηκαν τα μέτρα περιορισμού, σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ).
Τα ποσοστά αγγίζουν μια αύξηση 80% στην Ελλάδα και 60% παγκοσμίως. Σε κάποιες χώρες έχουμε αύξηση καταγγελιών και αναφορές σε γραμμές βοήθειας, καθώς και αύξηση των γυναικοκτονιών, ενώ σε άλλες παρατηρείται εμφανής μείωση στον αριθμό καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα θύματα βρίσκονται συνεχώς με τον θύτη και δεν τους δίνεται η δυνατότητα να καλέσουν για βοήθεια.
Τα θύματα βίας όπως δείχνουν οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν την εν λόγω περίοδο (ΚΕΘΙ) ήταν κυρίως γυναίκες, ηλικίας 40 έως 54 ετών, απόφοιτες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στη χώρα μας έχουν καταγραφεί και τρεις δολοφονίες γυναικών το χρονικό διάστημα της καραντίνας.
«Την εποχή του «μένουμε σπίτι» για το γενικό καλό, κάποιοι άνθρωποι βιώνουν την αναγκαστική συμβίωση με τον εχθρό τους, που αρκετές φορές είναι κάποιο μέλος της ίδιας τους της οικογένειας», αναφέρουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι εκπρόσωποι της εταιρίας κατά της κακοποίησης του παιδιού «ΕΛΙΖΑ».
Η Ψυχολόγος Στέλλα Βαρδάκα συμμετείχε στην τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής στήριξης για τον κορωνοϊό, 10306 όπου ένα μεγάλο ποσοστό κλήσεων αφορούσε περιστατικά βίας. Όπως μας αναφέρει, «φάνηκε πως η παραμονή στο σπίτι δεν παρέχει σε όλους ασφάλεια αλλά καμιά φορά μπορεί να αποτελέσει εγκλωβισμό σε μια επικίνδυνη συνθήκη». Η εξήγηση που δίνει η κ. Βαρδάκα είναι πως υπάρχει περισσότερος χρόνος, τον οποίο μπορεί να μοιραστεί η οικογένεια ή το ζευγάρι. Η αύξηση της έντασης ψυχοπιεστικών παραγόντων στην καθημερινότητα ενίσχυσαν την ανάδειξη προβληματικών συμπεριφορών, που προϋπάρχουν στις σχέσεις και τις ενισχύουν. Επιπλέον η συνθήκη εγκλεισμού, η μείωση της επικοινωνίας με υποστηρικτικά δίκτυα των γυναικών μειώνει και τη δυνατότητα να ζητήσει κάποιος βοήθεια.
«Οι άνθρωποι που επιβάλλονται με τη βία, θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο και να επιδεικνύουν τη δύναμή τους. Το περιβάλλον του εγκλεισμού ευνοεί αυτή τους τη συμπεριφορά», αναφέρει η Τίνα Απέργη, κλινική Ψυχολόγος, καθηγήτρια Ψυχολογίας ACG «Τα περιστατικά βίας και κακοποίησης αφορούν οικογένειες ή σχέσεις που πριν από την κρίση της πανδημίας βρίσκονταν σε υψηλό κίνδυνο ή είχαν ήδη σημειώσει βίαιες συμπεριφορές. Αυτό που αλλάζει τώρα είναι η αύξηση της αβεβαιότητας, άρα και του στρες, που τελικά συμβάλλει στην αύξηση της έντασης των περιστατικών βίας».
Γραμμές και Σημεία Αναφοράς που μπορούμε να απευθυνθούμε για θέματα Ενδοοικογενειακής βίας είναι το 197 (24ωρη γραμμή Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης),στον Συνήγορο του Πολίτη τηλ.: 213 1306744, 213 1306710, στη Γραμμή SOS 15900, υπηρεσία εθνικής εμβέλειας, που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύματα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άμεσα με έναν φορέα αντιμετώπισης της έμφυλης βίας. Υπάρχει δυνατότητα και ηλεκτρονικής επικοινωνίας στο email [email protected],στη γραμμή 10306, που ξεκίνησε το Υπουργείο Υγείας και στις εισαγγελικές αρχές, ή στο τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Η μάσκα στη ζωή μας δεν χρειάζεται για να κρύψουμε την κακοποίηση και τη βία. Οφείλουμε να επιδείξουμε έστω και τώρα βοήθεια και αλληλεγγύη σε όσους συνανθρώπους μας τη χρειάζονται.
Της Λαμπροπούλου Βάιας
