Τα γεγονότα
Η αυτοβιογραφία ενός μυθιστοριογράφου
Philip Roth
μετάφραση: Κατερίνα Σχινά
Πόλις, 2017
«Τα γεγονότα είναι η αντισυμβατική αυτοβιογραφία ενός συγγραφέα που αναδιαμόρφωσε την ιδέα της μυθοπλασίας -ένα έργο συναρπαστικής ανυποκρισίας και επινοητικότητας, που αποκαλύπτει, με ιδιαίτερα διδακτικό τρόπο, την αλληλεπίδραση ζωής και τέχνης.
Ο Φίλιπ Ροθ αφηγείται πέντε επεισόδια από τη ζωή του: τα ασφαλή παιδικά του χρόνια στην Αμερική της δεκαετίας του ’30 και του ’40· τη μύησή του στην αμερικανική ζωή, σε ένα συμβατικό πανεπιστήμιο της δεκαετίας του ’50· τον παθιασμένο και καταστροφικό δεσμό του, όταν πια είναι ένας φιλόδοξος νέος, με το πιο οργισμένο πρόσωπο που γνώρισε ποτέ (το “κορίτσι των ονείρων μου” την αποκαλεί ο Ροθ)· τη σύγκρουσή του, ως νεοσσού της συγγραφής, με το εβραϊκό κατεστημένο που έχει σκανδαλιστεί με το Αντίο Κολόμπους· και την ανακάλυψη, μέσα στις υπερβολές της δεκαετίας του ’60, του πλούσιου, ανεξόρυκτου κοιτάσματος του ταλέντου του, που τον οδήγησε να γράψει το Σύνδρομο Πόρτνοϊ.
Το βιβλίο ολοκληρώνεται με μια έκπληξη, που φέρει την απολύτως αναγνωρίσιμη σφραγίδα του Ροθ: με την επίμονη επίθεση του μυθιστοριογράφου στον αυτοβιογραφούμενο εαυτό του, με την έντονη αμφισβήτηση της επάρκειάς του ως αυθιστορούμενου συγγραφέα.»
Ο Φίλιπ Ροθ γεννήθηκε το 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγο. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College) και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά “Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης” στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα έργα του “Το σύνδρομο Πόρτνοϊ”, “Το βυζί”, “Απάτη”, “Πατρική κληρονομιά”, “Το θέατρο του Σάμπαθ”, “Αντίο Κολόμπους”, “Η ζωή μου ως άντρα”, “Αμερικανικό ειδύλλιο”, “Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή”, “Επιχείριση Σάυλωκ”, “Ζούκερμαν δεσμώτης”, “Αντιζωή”, “Κι ό,τι θέλει ας γίνει”, “Το ζώο που ξεψυχά”, “Το ανθρώπινο στίγμα”, “Ο καθηγητής του πόθου”, “Καθένας”, “Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής”, “Φεύγει το φάντασμα”, “Αγανάκτηση”, “H ταπείνωση”, “Νέμεσις”. Ο Φίλιπ Ροθ έχει τιμηθεί με τα βραβεία National Book Award, δύο φορές (“Αντίο, Κολόμπους”, 1960, “Το θέατρο του Σάμπαθ”, 1995), Pulitzer (“Αμερικανικό ειδύλλιο”, 1997), PEN/Faulkner, τρεις φορές (“Επιχείρηση Σάυλωκ”, 1994, “Το ανθρώπινο στίγμα”, 2001, “Καθένας”, 2007), National Book Critics Circle Award, δύο φορές (“Αντιζωή”, 1986, “Πατρική κληρονομιά”, 1991), WH Smith Literary Award (“Το ανθρώπινο στίγμα”, 2001), Prix du Meilleur Livre Etranger (“Αμερικανικό ειδύλλιο”, 2000), Prix Medicis Etranger (“Το ανθρώπινο στίγμα”, 2002), James Fenimore Cooper Prize for Best Historical Fiction (“Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής”, 2005), με το National Medal of Arts (1998) και με το Gold Medal in Fiction της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων (2001).
Ευτυχισμένες οικογένειες
Δημήτρης Στεφανάκης
Μεταίχμιο, 2017
416 σελ.
«”Οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν έχουν μυστικά, αλλιώς δεν είναι ευτυχισμένες”. Αυτό ισχυρίζεται ο Άγης Δημητριάδης-Σέραρντ. Ο ίδιος βέβαια συντηρεί δύο σπίτια, δύο γυναίκες, δύο παιδιά, ζει ουσιαστικά δύο ζωές. Στο μεταξύ η οικογένειά του, από τις επιφανέστερες της Αθήνας, περνά δύσκολες ώρες. Ο Ρόμπερτ Σέραρντ, ιδρυτής του ομώνυμου πολυτελούς ξενοδοχείου, βρίσκεται ξαφνικά στο στόχαστρο νεαρού φοιτητή ο οποίος διεξάγει έρευνα για το κρίσιμο διάστημα 1939-1945 και απειλεί να αμαυρώσει τη μνήμη του. Όλοι δηλώνουν θορυβημένοι εκτός από τη Λήδα Δημητριάδη, τη δικηγόρο της οικογένειας, η οποία ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι κάποιος αποφάσισε επιτέλους να φωτίσει τη σκοτεινή διαδρομή του.
Ανασκοπώντας ωστόσο έναν αιώνα οικογενειακής ιστορίας, η οποία συχνά εμπλέκεται με τη διαδρομή της χώρας, η Λήδα ανακαλύπτει πως οι πάντες κρύβουν μυστικά: Πάθη ή εγκλήματα, έχθρες ή προδοσίες, όλα όσα συνθέτουν το μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένες οι “ευτυχισμένες οικογένειες”. Κι αυτό είναι μια παρηγοριά…»
Δέκα χρόνια μετά τις τόσο επιτυχημένες «Μέρες Αλεξάνδρειας» ο Δημήτρης Στεφανάκης επιστρέφει σε μια οικογενειακή ιστορία. Η οικογένεια, την οποία περιγράφει ο Στεφανάκης, είναι μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Στο φόντο του βιβλίου εξελίσσεται ένα οδοιπορικό από τη σημερινή Αθήνα στην προπολεμική, στο Κάιρο του πολέμου και από εκεί στην Αγγλία, προτού η αφήγηση επιστρέψει χρονικά στο σήμερα. Σε όλο το βιβλίο ακολουθούμε σκέψεις της Λήδας. Είναι μια ηρωίδα που γίνεται ιδιαίτερα αγαπητή στον αναγνώστη, παρόλο που όλη της συμπεριφορά είναι αντιφατική και σκληρή μερικές φορές.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σωλ Μπέλοου, Ε.Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι και Προσπέρ Μεριμέ. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Φρούτα εποχής” κυκλοφόρησε το 2000 (εκδόσεις Ωκεανίδα). Ακολούθησαν: “Λέγε με Καΐρα” (Ωκεανίδα, 2002), “Το μάτι της επανάστασης έχει αχρωματοψία” (Ωκεανίδα, 2005), “Μέρες Αλεξάνδρειας” (εκδόσεις Πατάκη, 2007, β’ έκδ. Ψυχογιός 2011, μεταφράστηκε στα γαλλικά, τιμήθηκε με το Prix Mediterranee Etranger 2011 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ισπανικά και στα αραβικά), “Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι” (Εκδόσεις Πατάκη, 2009), “Θα πολεμάς με τους θεούς” (Εκδόσεις Πατάκη, 2010), “Φιλμ νουάρ” (Ψυχογιός, 2012). Ο Δημήτρης Στεφανάκης έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη.
