Chatpat. Του Κώστα Καραμάρκου

1 Min Read

Μαρή, Μωρή, Μαρία

πες ότι θες ελεύθερα,
ξεστόμισε την αλήθεια στα μούτρα όποιου αισθάνεσαι ότι σε θίγει,
όπου μπορείς,
όταν μπορείς …

μην σταματάς,
τερμάτισε το,
φώναξε,
ούρλιαξε,
κοκκίνισε,
βρίσε,
εκτονώσου …

όταν έστω και μια κάμερα καταγράφει,
όταν κάποιοι καραδοκούν για προβάλλουν εν συνεχεία το δίκιο σου παντού,
όταν «η αλήθεια που σε πνίγει» γίνεται viral,
όταν οι γύρω σου μειδιούν για τη συμπεριφορά σου,
όταν το περιρρέον σύμπαν σε χλευάζει,
όταν ελάχιστοι σε αποδέχονται …

φώναξε Μαρία
φώναξε μέχρι να σε ακούσουν όλοι,
ακόμη κι εμείς
που Ζούμε (πλέον) Αλλού,
που διαπιστώνουμε κάθε μέρα πόσοι λίγοι είμαστε μπροστά σε όλους εσάς,
τους αδικημένους επί χρόνια από το «σύστημα»,
που το σύμπαν κάποια στιγμή συνωμότησε, ανέτρεψε τα πάντα
και σας έβγαλε στο φως
για να μπορείτε ελεύθερα να ουρλιάζετε δημοσίως …

Ζούμε Αλλού,
τελικά /
δεν είναι παραμύθι …

Μοιραστείτε την είδηση