Στο Πνευματικό Κέντρο Βελβεντού πραγματοποιήθηκε (5-1-2017) η ‘’ετήσια εκδήλωση των αποφοίτων του Γενικού Λυκείου Βελβεντού και του ΕΠΑΛ Σερβίων για το σχολικό έτος 2015-2016’’. Η εκδήλωση, όπως αναγράφεται στην πρόσκληση ‘’συνδιοργανώνεται από τον Δήμο Σερβίων-Βελβεντού/Δ.Κ. Βελβεντού και τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του Γυμνασίου-Λυκείου Βελβεντού. Ο Δήμαρχος Α. Κοσματόπουλος. Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων Γυμνασίου & Λυκείου Βελβεντού’’. Ήταν μια όμορφη και τρυφερή με την παρουσία των νέων εκδήλωση. Συγχαρητήρια στους συν-διοργανωτές. Κάθε μαθητής (μαθήτρια) και μια ελπίδα.
Ανακοινώνω ολόκληρο το κείμενο του χαιρετισμού μου στην εκδήλωση:
‘’Αγαπητά μας παιδιά, φοιτητές και φοιτήτριες, σπουδαστές και σπουδάστριες. Συμμετέχουμε απόψε, στην όμορφη αυτή εκδήλωση, που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Σερβίων-Βελβεντού, η Δημοτική Κοινότητα Βελβεντού και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου και Λυκείου Βελβεντού, για σας όλους. Επιτυχόντες και μη επιτυχόντες. Ωστόσο όμως αγωνιζόμενοι όλοι σας σ’ όλη τη διαδρομή της μακρόχρονης εκπαίδευσης. Που ξεκινά από την οικογένεια – το πρώτο κύτταρο της παιδείας – τις ενορίες, το νηπιοτροφείο, τα νηπιαγωγεία, το δημοτικό σχολείο, το γυμνάσιο, το λύκειο. Συμμετέχουμε στη γιορτή σας οι οικογένειές σας και όλοι οι εκπαιδευτικοί της προσχολικής, της Α/θμιας και της Β/θμιας εκπαίδευσης. Μαζί και οι κληρικοί-πατέρες των Ενοριών, προς τις οποίες (ενορίες) οι συνδιοργανωτές της εκδήλωσης απευθύνατε πρόσκληση, όπως και προς την Αρχιερατική Περιφέρεια Βελβεντού, πρόσκληση για την οποία σας ευχαριστώ θερμά. Μου δίνετε τη χαρά να είμαι εδώ ανάμεσά σας και να σας μεταφέρω την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Επισκόπου και Μητροπολίτη μας, του Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, ευλογία που δεν εξαντλείται χρονικά στην αποψινή εκδήλωση, αλλά που θέλει – με την ελεύθερη αποδοχή των παιδιών μας – να τα συνοδεύει σ’ όλες τις ενέργειες και δράσεις της φοιτητικής τους διαδρομής. Η πρόσκλησή σας είναι τιμητική για το διακόνημά μου στην Εκκλησία – που δεν το προσπερνάτε – και σας ευχαριστώ.
Αγαπητά μου παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Τα συναισθήματά μου, τώρα που σας ομιλώ, είναι ανάμεικτα. Είναι συναισθήματα χαράς και λύπης. Χαράς για τον πολύμοχθο αγώνα σας, που – με τη συνδρομή των νηπιαγωγών, των δασκάλων και των καθηγητών σας – διεξαγάγατε μέχρι σήμερα καταθέτοντας στους εαυτούς σας και στις μεγαλύτερες από εσάς γενιές – μέσα στις οποίες κι εγώ – την ελπίδα, μέσα στην κατήφεια του σήμερα, για ένα φωτεινό αύριο για τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, την κοινωνία. Λύπης για τη σημερινή κοινωνική κατάντια της πολύμορφης και ανεξέλεγκτης μέχρι στιγμής στον κατήφορό της και στη διαλυτική της αρνητική δύναμη, κρίσης. Για την οποία ευθυνόμαστε εμείς, οι μεγαλύτεροί σας, η γενιά της μεταπολίτευσης, που ονειρευτήκαμε ένα κόσμο με ομορφιά, πιο δίκαιο, ανθρώπινο, ανοιχτό και συν-χωρητικό (= που να μας χωράει όλους). Για να σας τον παραδίδαμε ως κατόρθωμα προσωπικής μας και κοινωνικής αλλαγής. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Οι λόγοι είναι πολλοί. Και που έχουν την πολιτική, την κοινωνική και την πνευματική διάσταση. Ένας από τους πιο βασικούς είναι αυτός που διαγιγνώσκει η Ευχή της Θ’ Ώρας: ‘’διότι κατελίπομεν την οδόν της δικαιοσύνης σου (του Θεού) και επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών’’. Η ευθύνη (για τη βαθειά κρίση και τα τρομακτικά κοινωνικά αδιέξοδα) δεν είναι μόνο συλλογική, ούτε έξω από τα δικά μας πρόσωπα. Όποιος έτσι νομίζει, εθελοτυφλεί και στρουθοκαμηλίζει. Εμείς οι μεγαλύτεροί σας, φέρουμε ο καθένας το ποσοστό της ευθύνης που του αναλογεί. Επομένως κι αυτός που σας ομιλεί φέρει την ευθύνη που του αναλογεί. Το ένα δεκάκις εκατομμυριοστό του πληθυσμού της πατρίδας μας. Κι επειδή είναι πολίτης, συνάμα είναι και παπάς, η ευθύνη του, που έχει την πνευματική της διάσταση, είναι γι’ αυτό αυξημένη.
Παιδιά μου, με τη νέα τώρα αρχή στη διαδρομή σας, ερευνήστε, ψάξτε, διαλεχτείτε άφοβα και ελεύθερα και προχωρήστε κάνοντας εσείς με τα δικά σας κριτήρια του νεανικού ενθουσιασμού και της αγνότητας τις επιλογές από την παράδοσή μας των αξιών και των προσώπων εκείνων, που υπήρξαν έμπρακτα (κι όχι μόνο στις διακηρύξεις τους) γνήσιοι φορείς τους, συχνά με το τίμημα του στιγματισμού και της συκοφάντησής τους από τα μεγαλύτερα ή τα μικρότερα κατεστημένα. Αποφύγετε και μη δεχτείτε να ενταχτείτε σε σέκτες και σε κλίκες, που θα σας υποσχεθούν ατομική προστασία, διορισμούς και ανάδειξη. Εσείς οι νέοι φοιτητές και φοιτήτριες έχοντας εφόδιο την ευχή της Παναγίας και του Αγίου Διονυσίου, διαμορφώστε (μην ολιγωρήσετε και μην επαναπαυθείτε) μέτωπο ανάταξης και αναθάρρησης στην πληγωμένη – εξ ιδίων αμαρτημάτων – κοινωνία της κρίσης. Δεν είναι εύκολο το έργο αυτό. Μην απελπίζεστε όμως. Η Παναγία ελευθερώνει και ενώνει.
‘’Μέρες καλύτερες θα ‘ρθουν, το λέει το ένστικτό μου – αυτό το κάτι μέσα μου, το εντελώς δικό μου. – Κι αυτοί που μας πληγώσανε, καθώς το φως τελειώνει – αισθάνονται τη μοναξιά που Έλληνες ενώνει – και δεν ακούν τα κόμματα και το μεγάφωνό τους – τον χτύπο μόνο της καρδιάς, που μας βαφτίζει ανθρώπους’’. (Διονύσης Σαββόπουλος, Μέρες καλύτερες θα ‘ρθουν, Μην πετάξεις τίποτα). Αυτό το κάτι βρίσκεται στο συλλογικό μέσα μας: ‘’Στου Καζαντζίδη το λυγμό και του Παπαδιαμάντη’’.
Σας εύχομαι καλές και δημιουργικές σπουδές με την ευχή της Παναγίας και του Αγίου Διονυσίου. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!’’. (πρωτοπ. Κ.Ι.Κ. Αρχιερατικός Επίτροπος της Αρχιερατικής Περιφέρειας Βελβεντού).
Την εκδήλωση έκλεισε μαθητικό μουσικό σχήμα – εύγε παιδιά – με καλό ήχο και μελωδικές φωνές: Ο Θανάσης Αγγέλης κρουστά, ο Δημήτρης Κλίγγος ηλεκτρική κιθάρα και τραγούδι, η Νικολέτα Ελαφρού τραγούδι και η Μαρία Εμμανουήλ ακορντεόν και τραγούδι. Ωραία τα τραγούδια με καλή εκτέλεση, όπως το ‘’Αερικό’’ του Θανάση Παπακωνσταντίνου και το ‘’Hallelujah’’ του Leonard Cohen.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος (7-1-2017)
