Όπως έγραφε προχθές ο Κώστας Καραμάρκος “και στο τέλος, φταίνε οι πολίτες που δεν συμμετέχουν στις διαβουλεύσεις, που δεν ενδιαφέρονται οι ίδιοι να ενημερωθούν, την ώρα που όλοι οι άμεσα εν δυνάμει ωφελούμενοι των πόρων της Μετάβασης δεν έχουν διαθέσιμο χρόνο και πόρους για σχετικές δράσεις για να οργανώσουν την προετοιμασία για την προσαρμογή και την μετάπτωση στη Νέα Εποχή”.
Μοιάζει με το γνωστό ερώτημα με την κότα και το αβγό. Φταίνε οι αδιάφοροι πολίτες ή εκείνοι που χαράσσουν πολιτική και δεν έχουν βρει τα κουμπιά που θα φέρουν τους πολίτες πιο κοντά στα θέματα;
Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια όταν είχαμε ασχοληθεί με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που εις εκ των μελών της ομάδας συνεργασίας τόνιζε διαρκώς πως πρέπει να κάμψουμε την καχυποψία των πολιτών και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να τους αποδείξουμε ότι έχουν κάθε λόγο να μας εμπιστεύονται.
Αφενός, λοιπόν, η καχυποψία είναι ένας σοβαρός παράγοντας που κρατάει τους πολίτες σε αμυντική στάση απέναντι σε κάθε είδους διαβουλεύσεις (έχοντας στο μυαλό τους προηγούμενες “σικέ” διαβουλεύσεων) και αφετέρου μια τέτοια διαδικασία προϋποθέτει συνέχεια και συνέπεια, ώστε να δείξει στο χρόνο ότι λαμβάνει τους πολίτες υπόψη στα σοβαρά.
Επομένως, χρειάζεται και από τις δύο πλευρές δέσμευση σε θέματα που ούτως ή άλλως μας αφορούν όλους.
