Άρθρο του Ευρωβουλευτή ΚΚΕ Κώστα Παπαδάκη στον «Χ»
Μάιος 2021 : ψηφίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο με τις ψήφους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και της δήθεν… αντισυστημικής Ελληνικής Λύσης, και με εισηγητή τον ευρωβουλευτή της ΝΔ Μανώλη Κεφαλογιάννη, το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης. Από δίπλα κι οι τροπολογίες που κατέθεταν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωκοινοβούλιο που ζητούσαν πιο γρήγορους ρυθμούς υλοποίησης της «πράσινης μετάβασης». Το χρηματοδοτικό δηλαδή εργαλείο των 55 δις ευρώ που υποσχόταν βοήθεια στις περιφέρειες «για να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις» της «πράσινης» μετάβασης, δηλαδή της επιλογής της ΕΕ να ενισχύσει τους επιχειρηματικούς ομίλους, δίνοντάς τους το πεδίο να επενδύσουν στον «πράσινο» πιο κερδοφόρο τομέα, αφήνοντας πίσω τον «μαύρο» (βλ. απολιγνιτοποίηση, ΑΠΕ, κ.α.)
Τότε, ΕΕ, κυβέρνηση, κόμματα και άλλοι χειροκροτητές της ευρωενωσιακής πολιτικής μιλούσαν για «εμβληματική» νομοθεσία που θα φέρει φθηνή ενέργεια στον λαό μέσω ΑΠΕ. Όλοι τους μαζί επαναλάμβαναν διαβεβαιώσεις για άμεση κάλυψη των χαμένων θέσεων με νέες, και υπόσχονταν προστασία του περιβάλλοντος από ρυπογόνες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Τρία χρόνια μετά την εφαρμογή του προγράμματος συνολικά στην ΕΕ και ειδικά στην Δυτική Μακεδονία η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο λαός είναι αμείλικτη:
- 10.000 θέσεις εργασίας χαμένες, καινούριες με το σταγονόμετρο, και αυτές με συμβάσεις ελαστικών σχέσεων εργασίας
- Αυτοαπασχολούμενοι στην μεταφορά του λιγνίτη χωρίς δουλειά
- Αδειοδοτήσεις κατά ρυπάς για φωτοβολταϊκά πάρκα, ακόμα και σε περιοχές NATURA
- Εργατικά ατυχήματα στα εργοτάξια των φωτοβολταϊκών
- Μετανάστευση του 11,3% του πληθυσμού την τελευταία 12ετία
- Πανελλαδική «πρωτιά» στην ανεργία με 17,7%, και με 21,5% μείωση ΑΕΠ τα χρόνια 2015-2021
- Κίνδυνος φτώχειας για το 25% του πληθυσμού, ποσοστό μάλιστα που έχει αυξηθεί στα τελευταία χρόνια που εφαρμόζεται το πρόγραμμα της μετάβασης.
Όσο για την προστασία του περιβάλλοντος, αυτή τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων. Εκτός αν ο λιγνίτης που εξορύσσεται από το Προσήλιο και την Αχλάδα και μεταφέρεται στο Μοναστήρι της Βόρειας Μακεδονίας όπου και πωλείται στον εκεί -παλιότερο και πιο ρυπογόνο- ΑΗΣ και κατόπιν επανεισάγεται, «πρασινίζει» στη διαδρομή..
Το επόμενο διάστημα ολοκληρώνεται το κλείσιμο των ΑΗΣ στη Δυτική Μακεδονία αφήνοντας στον αέρα ακόμα περισσότερους εργαζόμενους και βέβαια ερημώνοντας ολόκληρες περιοχές που γειτνιάζουν με τους σταθμούς.
Έτσι, εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στη μέγγενη της ανεργίας (ειδικά οι εργολαβικοί), της ετεροαπασχόλησης, ή της εσωτερικής μετανάστευσης εκεί που υπάρχουν ακόμα μονάδες.
Παράλληλα η ενεργειακή φτώχεια εντείνεται (βλ δυνατότητα για τηλεθέρμανση που χάνεται), τη στιγμή που ανά πάσα ώρα και στιγμή οι τιμές του ρεύματος και του φυσικού αερίου εκτοξεύονται, ως απότοκο της ευρωενωσιακής πολιτικής απελευθέρωσης της ενέργειας, και του χρηματιστηρίου της ενέργειας που ίδρυσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υλοποίησε η κυβέρνηση της ΝΔ και χειροκροτούν διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.
Και βέβαια, ούτε από την ΕΕ με τους δήθεν ευαίσθητους κανονισμούς περί «αποκατάστασης της φύσης», ούτε από την ελληνική κυβέρνηση υπάρχει μέριμνα για αποκατάσταση στις περιοχές που λόγω ΑΠΕ η γη έχει αλλάξει χρήση.
Πλέον όμως ο λαός της περιοχής έχει βγάλει κάποια πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Η «πράσινη» μετάβαση δείχνει το πραγματικό πρόσωπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αιτίας δηλαδή του προβλήματος : πανηγυρίζουν τα μονοπώλια, οι τραπεζικοί όμιλοι που δίνουν νέα δάνεια, οι κατασκευαστικοί όμιλοι που ξεκοκαλίζουν το Ταμείο Ανάκαμψης και τα άλλα ευρωπαϊκά κονδύλια κ.ο.κ. και τσακίζεται ο λαός με τα μέτρα επέκτασης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, διευθέτησης του χρόνου εργασίας (νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη) όπως απαιτεί το σχέδιο της «μετάβασης.»
Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη των αστικών κομμάτων για όλα τα παραπάνω. Δήθεν τσακώνονται για το αν υπάρχει σχέδιο στην απολιγνιτοποίηση, ενώ όλοι τους ορκίζονται ακριβώς σε αυτόν τον δρόμο. Και έτι περαιτέρω, φορτώνουν και άλλα βάρη στο λαό με την ακριβή ενέργεια στηρίζοντας και παίρνοντας μέρος στον ενεργειακό πόλεμο της ΕΕ με τη Ρωσία με κυρώσεις και αποκλεισμό του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου που έχει οδηγήσει σε διπλασιασμό της τιμής εξαιτίας της προτίμησης στο πανάκριβο αμερικανικό από τη μεταφορά του οποίου θησαυρίζουν κι οι Έλληνες εφοπλιστές.
Τώρα απαιτείται πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης
Οι εργαζόμενοι της Δυτικής Μακεδονίας, το έμπειρο προσωπικό των λιγνιτικών μονάδων, ο λαός της περιοχής συνολικά που χρόνια τώρα με θυσίες κρατά στα χέρια του μία τόσο κρίσιμη ενεργειακή πηγή της χώρας μας, πρέπει να εντείνει την πάλη του ενάντια στους σχεδιασμούς της ΕΕ, της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων.
Το ΚΚΕ εξαρχής προειδοποίησε για τις συνέπειες της «πράσινης» πολιτικής της ΕΕ, μπήκε μπροστά για την οργάνωση του αγώνα στην περιοχή. Με τις παρεμβάσεις του στο ελληνικό κοινοβούλιο και την Ευρωβουλή, και πλέον πιο ενισχυμένο και στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, διεκδικεί μέτρα ανακούφισης για τον λαό της περιοχής, αναδεικνύει την εγκληματική πολιτική ΕΕ και αστικών κομμάτων.
Βρίσκεται μπροστά στην πάλη για την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, για φθηνή ενέργεια για όλο τον λαό, με άμεση μείωση τιμολογίων, καμία διακοπή ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά, για την προστασία του περιβάλλοντος από τα «γκριζοπράσινα» αρπακτικά.
