θα πάω, δεν θα πάω στα μπάνια,
θα βγω, δεν θα βγω στην ταβέρνα,
θα αράξω, δεν θα αράξω Πλατεία,
θα βρέξει, δεν θα βρέξει και σήμερα …
θα ανοίξω, δεν θα ανοίξω την τηλεόραση,
θα πάω, δεν θα πάω για ποδηλατάδα και περπάτημα Β6,
θα πάω, δεν θα πάω όπου μαζεύονται (οι) πολλοί
θα παρακολουθήσω, δεν θα παρακολουθήσω το Αχ Έρωτα στο Δημοτικό Θέατρο,
θα κάτσω σπίτι, δεν θα κάτσω σπίτι …
θα γίνω, δεν θα γίνω πιο ανθρώπινος,πιο προσηνής,
θα βγω, δεν θα βγω από το κουτί,
θα φύγω, δεν θα φύγω (κι εγώ) μαζί με το λιγνίτη,
θα παλέψω, δεν θα παλέψω με τον κακό εαυτό μου,
θα ρίχνω, δεν θα ρίχνω συνεχώς ευθύνες μόνο στους άλλους ..
θα βάλω, δεν θα βάλω τη μάσκα,
έχω, δεν έχω αντισώματα,
θα μας μαζέψουν, δεν θα μας μαζέψουν πάλι λόγω της πανδημίας,
θα βγει, δεν θα βγει γρήγορα το ρημάδι το εμβόλιο …
ουφ !
τι καλοκαίρι είναι αυτό,
χωρίς πανηγύρια,
χωρίς αγκαλιές,
χωρίς μπάνια,
χωρίς στρίμωγμα στα στενά της Χώρας,
χωρίς βαρκάδες προς θαλασσοσπηλιές και δυσπρόσιτες παραλίες,
χωρίς μεγάλες παρέες με μπύρες και μεζέδες …
ένα καλοκαίρι comme ci, comme ca ,
στην Κοζάνη,
στον κόσμο όλο,
περίεργο,
με συνεχή μη και δεν,
με ψεκασμένους τριγύρω συντριπτικά περισσότερους από τους μολυσμένους από τον ιό
που μας έχει επιτεθεί σε ένα ρεσάλτο διαρκείας …
καλό περίεργο καλοκαίρι 2020,
στα πέριξ και όπου αλλού …
ΚΚ
