Την Τρίτη, ως γνωστόν, ο Υπουργός Υγείας ανακοίνωσε επίσημα την αναστολή της λειτουργίας όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας για τις επόμενες 14 ημέρες μετά από εισήγηση της ειδικής επιτροπής εμπειρογνωμόμων λοιμωξιολόγων. Ο κ. Κικίλιας έκανε λόγο για έκτακτο μέτρο που έχει ως στόχο τη μείωση της διασποράς του κορονοϊού και τόνισε τον προληπτικό χαρακτήρα της απόφασης. Βλέποντας την κατάσταση να έχει ξεφύγει σε πολλές χώρες και παρατηρώντας μια ανεξήγητη ελαφρότητα να χαρακτηρίζει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις μου.
Ας αναλύσουμε την κατάσταση στην γειτονική Ιταλία βάσει μαρτυριών. Στην αρχή λίγα κρούσματα, υποτίμηση της δυναμικής του ιού και της ικανότητας του να εξαπλώνεται σύντομα. Καμία ουσιαστική και μαζική προσπάθεια κατευνασμού του, καθώς οι ρυθμοί ζωής δεν άλλαξαν. Μετά την ανακοίνωση περαιτέρω κρουσμάτων, ήρθε το κλείσιμο σχολείων και αεροδρομίων. Υπερβολή! Διότι ο ιταλικός λαός θα περιοριζόταν… «χωρίς λόγο». Κανένας δεν έμενε σπίτι του, ούτε ακύρωνε τις καθιερωμένες συνήθειες του. Κάπως έτσι άρχισαν οι θάνατοι. Οι πρώτοι που αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα ήταν ηλικιωμένοι και ευάλωτες ομάδες. Όμως, οι ιοί δεν είναι «ρατσιστές», δεν διαλέγουν ποιον θα προσβάλλουν. Τα παιδιά αρρωσταίνουν δυσκολότερα, αλλά αρρωσταίνουν ή γίνονται φορείς. Η συνέχεια δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντική, κάθε άλλο. Κι άλλα κρούσματα, κι άλλοι θάνατοι. Και κάπως έτσι φτάσαμε στην σημερινή θλιβερή κατάσταση, όπου η γειτονική μας χώρα μετράει 15.115 «θύματα» του ιού και συνολικά 1.019 θανάτους από την νόσο.
Το συμπέρασμα είναι το εξής: η επίδειξη ατομικής ευθύνης είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ο σεβασμός των μέτρων πρόληψης που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση δεν προδίδει φόβο, αλλά υπευθυνότητα και αντίληψη της πραγματικότητας. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε σαν κοινωνία την ανθρώπινη ματαιοδοξία που τόσο πολύ αγαπάμε, την σιγουριά ότι «δεν θα συμβεί σε εμένα» ή «δεν θα πάθω και κάτι». Η σκέψη και δράση με ατομικιστικά κριτήρια δεν χωράει πουθενά σε τέτοιες περιστάσεις και στο πίσω μέρος του μυαλού του καθένα μας θα πρέπει να υπάρχει και ο συνάνθρωπος! Η συνεπής τήρηση μέτρων πρόληψης για τον κορονοϊό προφυλάσσει ταυτόχρονα την υγεία ευπαθών ομάδων όπως οι ηλικιωμένοι, οι καρδιοπαθείς και γενικότερα άνθρωποι με ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα. Έχοντας χειροπιαστά παραδείγματα στα χέρια μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η ιδιωτική ευθύνη είναι μεγαλύτερη της κρατικής. Στην Ιταλία χρειάστηκαν τόσοι θάνατοι και τόσο μεγάλη εξάπλωση για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Θα χρειαστεί να συμβεί κάτι ανάλογο και στην χώρα μας;
O Βελώνης Θανάσης, είναι από την Κοζάνη και είναι φοιτητής Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης
