συχνά εντοπίζουμε από τις σχετικές δημοσιεύσεις και αποφάσεις οργάνων
πως αιρετοί “άρχοντες” του τόπου που τα διοικούν,
επιλέγουν για διάφορες συνεργασίες επιστημονικό προσωπικό που βρίσκεται εκτός περιοχής, εκτός περιφέρειας /
προφανώς και δεν είναι μονόδρομος η επιλογή συνεργατών από την περιοχή,
ιδιαίτερα για εξειδικευμένα αντικείμενα, σε κατασκευές, προμήθειες ή υπηρεσίες /
προφανώς στο παγκόσμιο πλέον περιβάλλον,
άπαντες λειτουργούν με διαφορετική προσέγγιση και απαιτήσεις /
προφανώς …
κατά τα άλλα,
κάτι ακαδημαϊκοί επωδοί ως διαχρονικό ρητορικό (sic) εργαλείο
περί οραμάτων, στόχων, συνοχής, προόδου και ανάπτυξης για τα παιδιά του τόπου,
ακούγονται εκτός από τραγελαφικοί και εκτός πραγματικότητας άσκησης διοίκησης ή διαχείρισης,
αποκλειστικά και μόνο ως αναχρονιστικές τακτικές καλλιέργειας προσδοκιών /
κατά τα άλλα επίσης,
ο καιρός κυλά στη δίνη της πανδημίας,
στη δημοσιολογία των “ειδικών” του πληκτρολογίου,
των επώνυμων και ανώνυμων
που γνωρίζουν πως να σχεδιάσουν από τα μπετά και τα σίδερα της οικοδομής τους μέχρι τον ετήσιο Π/Υ της Τράπεζας της Ελλάδας,
που γνωρίζουν κάθε κρυφό μυστικό της εξάπλωσης του κορονοϊού,
που κατέχουν όλα τα κρατικά μυστικά διακυβέρνησης,
που έχουν απόλυτη γνώση των εθνικών και ευρωπαϊκών κανονισμών,
και που δυστυχώς με όπλο την (πολύ συχνά δικαιολογημένη) οργή,
οδηγούνται σε αδικαιολόγητες ενέργειες κοινωνικού κανιβαλισμού /
δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα της κρεατομηχανής των social,
ούτε μπορούμε να είμαστε συνεχώς ανεκτικοί στην ανεπάρκεια γνώσης και διοίκησης κάποιων (πολλών) αιρετών “αρχόντων” /
μακάρι να μπορούσαμε να δανειζόμαστε “άρχοντες” από άλλους τόπους,
όπως οι “άρχοντες” δανείζονται δυνάμεις,
απαξιώνοντας συχνά τα παιδιά του τόπου τους
και ωθώντας τα να ψάξουν τη ζωή τους ως brain drain μετανάστες /
φαίνεται ότι όπως λέει το παραδοσιακό τραγούδι,
ακόμη και σήμερα:
στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί,
στον ήλιο οι “αρχοντάδες” …
