Δεν αρκούν μόνον λέξεις επιμνημόσυνες, του Γιώργη Μασσαβέτα

3 Min Read

Ορθώς η Πολιτεία, εκπροσωπούμενη πρωτίστως από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, αλλά και εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, τίμησε χθες την μνήμη των τραγικών θυμάτων της «Marfin», που κάηκαν ζωντανά πριν δέκα χρόνια. Αλλά, αυτή η μνήμη «ξύνει» πληγές. Διότι ταυτοχρόνως θυμόμαστε ότι, παρά τα τόσα χρόνια που πέρασαν, δεν έχει ακόμη αποδοθεί δικαιοσύνη γι’ αυτό το φρικτό έγκλημα. Όσοι βεβαίως επιμένουμε να θυμόμαστε.

Το χειρότερο είναι ότι, οι πολλοί, ξεχνάμε ευκόλως με την πάροδο του χρόνου. Επιβεβαιώνοντας τον  φόβο που εξέφρασε, αμέσως μετά την δολοφονία, για μια βιντεοκάμερα, του Μανώλη Καντάρη, που άφησε πίσω του τέσσερα ορφανά, ο αναγνώστης μου κ. Γ. Σιούτης, από την Κοζάνη. Ο όποιος, σχολάζοντας τις ομόθυμες δηλώσεις των πολιτικών μας, μετά και από αυτό το έγκλημα, έγραφε: «Σε ένα μήνα η δολοφονία θα έχει ξεχαστεί, όπως άλλωστε ξεχάστηκαν και οι 3 της Marfin Τράπεζας που κάηκαν στη διαδήλωση».

- Advertisement -
Ad image
- Advertisement -
Ad image

Η αδυναμία απόδοσης δικαιοσύνης, αλλά και η ευκολία με την οποία επικάθεται ως σκόνη η λήθη πάνω σε τέτοια τραγικά γεγονότα, επιτρέπει, δυστυχώς, να συντηρείται, και να «μπολιάζει» κάποια θολωμένα μυαλά, ιδίως στον χώρο της νεολαίας, η «ιδεολογία» της ατομικής και ομαδικής τρομοκρατίας. Θολωμένα μυαλά που …εκπαιδεύονται, ξεκινώντας από την ρήψη χαρτιών και …μπουγέλων με χρώματα, για να φθάσουν ως τις πυρπολήσεις. Που φαντασιώνονται ότι, με τέτοιες πράξεις, κατακτούν μια θέση στο πάνθεον της παγκόσμιας επαναστατικότητας, δίπλα στον Τσε Γκεβάρα. Ότι, ακλουθώντας το δόγμα του Μαρξ που συχνά αποδίδεται ως «η βία είναι η μαμή της ιστορίας», ενώ η ακριβής φράση από το «Κεφάλαιο» είναι «η βία είναι η μαμή κάθε παλιάς κοινωνίας που κυοφορεί μια καινούρια», θα αλλάξουν την κοινωνία.

 

Με τέτοιες «επαναστατικές» …ονειρώξεις, ζουν και σήμερα αυτοί που γράφουν συνθήματα, κατά τα οποία ο κορονοϊός «δεν είναι γρίπη είναι χούντα» και «ταξικός πόλεμος». Κάνουν …προπόνηση. Για να μοιάσουν σε εκείνους οι όποιοι έφθασαν, πριν από λίγα χρόνια, στο έσχατο έγκλημα. Πότε κτυπώντας έναν αστό πολιτικό, όπως τον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμα και πότε καίγοντας μια τράπεζα. Χωρίς να τους νοιάζει αν καίνε μαζί και εργαζόμενες γυναίκες, εκ των οποίων η μια σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, όπως συνέβη με την πυρπόληση της “Marfin”.

 

Καλά τα λόγια, αλλά περισσότερο αναγκαία η απονομή δικαιοσύνης.

 

Μοιραστείτε την είδηση