Επιχειρώντας μία σύντομη αποτίμηση της υπογραφείσης συμφωνίας των Πρεσπών, ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει αν η συμφωνία αυτή έλυσε ή πολλαπλασίασε τα μέχρι προ της υπογραφής υφιστάμενα προβλήματα μεταξύ των δύο Κρατών.
Η απλή μνημόνευση βασικών διατάξεων της συμφωνίας δίνει την απάντηση στο δίλημμα. Έτσι, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, στο γειτονικό κρατίδιο:
• Εκχωρείται το όνομα Βόρεια «Μακεδονία».
• Αναγνωρίζεται η «Μακεδονική» Εθνότητα.
• Αναγνωρίζεται η «Μακεδονική» γλώσσα.
• Αναγνωρίζεται μία σειρά δικαιωματων οικονομικών (ΑΟΖ), εμπορικών, εκπαιδευτικών, πολιτιστικών.
• Αναγνωρίζεται, χάρη στο όνομα, η πλατφόρμα του αλυτρωτισμού – επεκτατισμού των Σκοπιανών για πρόσβαση στο Αιγαίο.
• Αναγνωρίζεται, χάρη στο όνομα, ο Σκοπιανός πολίτης να ονομάζεται και να καταγράφεται ως «Μακεδόνας».
Αυτά και άλλα υπέρ του γειτονικού κρατιδίου αναγνωρίζονται με την υπογραφείσα συμφωνία, η οποία, από μόνη της, χαρακτηρίζεται ετεροβαρής.
Και όχι μόνο. Η υπογραφή της συμφωνίας, αντί να λύσει το πρόβλημα, άνοιξε «τους ασκούς του Αιόλου». Διότι, μπορεί ο Έλληνας ΥΠΕΞ να έβαλε την υπογραφή του στα χαρτιά της συμφωνίας, δεν έλαβε, όμως, υπ’ όψει του την θύελλα των αντιδράσεων του λαού, ο οποίος, σαν ορμητικό ποτάμι ξεχύθηκε στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεών μας ανά την Επικράτεια και με συλλαλητήρια βροντοφώναξε: Ό,τι έχει κατακτηθεί με αίμα και θυσίες, δεν μπορεί να ξεπουληθεί με χαρτιά και υπογραφές ενός ΥΠΕΞ!… Οι οποίες, μάλιστα, υπογραφές δεν έχουν την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, του Κυβερνητικού εταίρου, της Βουλής και κυρίως του κυρίαρχου λαού!… Τέτοιες υπογραφές είναι ανίσχυρες, άκυρες και καθιστούν τις συμφωνίες ως μη γενόμενες!… Δεν μπορούν να δεσμεύουν τέτοιες υπογραφές ένα λαό, ένα ολόκληρο Έθνος, όταν δεν εκφράζουν της θέληση του λαού!… Όταν προσβάλλουν την μνήμη του Παύλου Μελά, του Γερμανού Καραβαγγέλη, του Καπετάν Άγρα, του Καπετάν Φούφα και χιλιάδων άλλων Μακεδονομάχων, που πότισαν με το αίμα τους αυτή τη γη, για να μείνει η Μακεδονία Ελληνική!… Όταν «τρίζουν τα κόκκαλα» των Μακεδονομάχων και όλων των προγόνων μας στη σκέψη και μόνον ότι το ιερό όνομα της Μακεδονίας εκχωρείται και χαρίζεται σε Σλάβους, Αλβανούς, Βουγλάρους, Ρομά!… Όταν ταπεινώνεται, υποβαθμίζεται, προσβάλλεται η εθνική υπερηφάνεια του Έλληνα πολίτη, με την επιχειρούμενη εξομοίωσή του με τους Σλάβους και τους ομοίους τους!… Όταν τους με τρισχιλιετή και πλέον ιστορία γνήσιους Μακεδόνες επιχειρούν να τους εξομοιώσουν με τους σφετεριστές του ονόματος, τους… γιαλαντζί!…
Σε σχέση με τα παραπάνω, συναφείς είναι και οι απόψεις διακεκριμένων νομικών, οι οποίοι εκλήθησαν από τον «Φορέα Ανένδοτου Αγώνα για την Μακεδονία» να προσεγγίσουν νομικά την εγκυρότητα της συμφωνίας των Πρεσπών και οι οποίοι απεφάνθησαν ότι:
• «Η συμφωνία είναι άκυρη νομικά και κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Σύνταγμά μας, καθώς τα στοιχεία που περιέχει είναι αντικειμενικά, επιστημονικά και πολιτικά αναληθή»
• «Η συμφωνία αντιτίθεται στις διεθνείς συμβάσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς και προκαλεί σύγχυση στην πολιτιστική ταυτότητα των λαών και Εθνών»
• «Η συμφωνία συγκρούεται με το Σύνταγμα, διότι παραβιάζει την αρχή της αμοιβαιότητας, καθώς και με κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, διότι δεν περιλαμβάνει: όρους λύσης, καταγγελίας, αποχώρησης, παραίτησης, ανάκλησης, ούτε και καθορισμένο όργανο ως θεματοφύλακα της Συνθήκης»
• «Η συμφωνία συγκρούεται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση περί Ιθαγένειας, κατά την οποία πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψει τα νόμιμα συμφέροντα των Κρατών, όσο και των ατόμων»
• «Η συμφωνία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και συγκρούεται με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και με το Δίκαιο των Διεθνών Συμβάσεων».
• «Η συμφωνία αντίκειται στο Σύνταγμα, διότι δεν υφίστατο σύμπραξη των δύο Κυβερνητικών εταίρων, εκ των οποίων κανένας δεν έχει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ως αυτοτελές κυβερνών κόμμα. Ως εκ τούτου και δεδομένου ότι δεν υφίσταται η δέουσα πολιτική νομιμοποίηση, η συναφθείσα και υπογραφείσα από τον Έλληνα ΥΠΕΞ συμφωνία πάσχει και είναι άκυρος».
Οι προαναφερόμενοι ενδεικτικώς και μόνο λόγοι – και προφανώς και άλλοι πολλοί – αποτελούν την βάση στην οποία στηρίζονται οι ειδικοί, για να αποτρέψουν, με τις ενδεδειγμένες ενέργειές τους στις αρμόδιες Αρχές, την εφαρμογή της συμφωνίας.
Παράλληλα, όμως, και ο κυρίαρχος λαός, με τις καθημερινά πολλαπλασιαζόμενες αντιδράσεις του στα διοργανούμενα συλλαλητήρια, είναι ο μοχλός, ο οποίος, ήδη άρχισε να σηκώνει τα βάρη, που του φόρτωσαν με την ερήμην του και παντελώς άκυρη συμφωνία των Πρεσπών.
Γι’ αυτό, ο τα πάνδεινα υφιστάμενος λαός, συσπειρωμένος όσο ποτέ άλλοτε, απαιτεί:
Δημοψήφισμα εδώ και τώρα, για να αρθεί η δυσαρμονία μεταξύ λαϊκής θέλησης και συγκυριακής εξουσίας και να μην ισχύει η άκυρη συμφωνία των Πρεσπών!… Προς τούτο, άρχισε να προτρέπει τους Βουλευτές του, να λάβουν τις δέουσες αποφάσεις και να υποχρεώσουν το Υπουργικό Συμβούλιο να εισηγηθεί και να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την άμεση διενέργεια δημοψηφίσματος!…
«Αμ’ έπος, αμ’ έργον»!…
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ
Μοιραστείτε την είδηση