Δημόσια τηλεόραση και δημοκρατία

2 Min Read

Το βράδυ της 11ης προς την 12η Ιουνίου του 2013, τότε που έπεσε το λεγόμενο «μαύρο» στην ΕΡΤ, οι περισσότεροι εξ όσων βρεθήκαμε εκεί δεν το κάναμε για την ΕΡΤ, αυτή καθεαυτή, με τα προβλήματα, τις αγκυλώσεις και τις συνδικαλιστικές της παθογένειες, αλλά για τη δημόσια τηλεόραση.
Τη δημόσια τηλεόραση που οφείλει να υπηρετεί πιστά το δημόσιο συμφέρον, να ανεβάζει το επίπεδο του πολιτισμού, να λειτουργεί προς την κατεύθυνση της λογοδοσίας και της διαφάνειας.
Υπό αυτή την έννοια η ΕΡΤ, σε οποιαδήποτε εκδοχή και ονομασία της, μας ενδιαφέρει ως οντότητα με τον δημόσιο χαρακτήρα της. Απαλλαγμένη απο τα βαρίδιά της και άνευ των προπαγανδιστικών της μηχανισμών.
Οι χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν και φώναξαν υπέρ της ΕΡΤ εκείνες τις ημέρες, δεν το έκαναν για να «χτίσουν» καριέρα. Κάποιοι, ωστόσο, βρέθηκαν στα βο(υ)λευτιικά έδρανα, σκαρφαλώνοντας στα κάγκελα και «πατώντας» πάνω στην ιστορία «των νεκρών της ΕΡΤ».
Είναι άλλη η ιστορία της δημόσιας τηλεόρασης και άλλη του κρατικού μηχανισμού προπαγάνδας. Προφανώς και δεν είμαστε καθόλου περήφανοι για πολλές απο τις στιγμές της ΕΡΤ τις τελευταίες ημέρες.
Δεν πρέπει, όμως, η απαξίωση αυτή που προκαλούν τα πρόσωπα, να μας κάνει να εγκαταλείψουμε τη μάχη για μια δημόσια τηλεόραση υψηλού επιπέδου, η οποία συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της δημοκρατίας μας.

Ιωάννα

Μοιραστείτε την είδηση