Του Ηλία Ηλιάδη
Φιλαρέσκεια, ναρκισσισμός, παράλληλοι μονόλογοι, εικονικές φιλίες, κοινωνική απομόνωση. Μια φιλτραρισμένη, αποστειρωμένη δημόσια εικόνα που έχει χάσει κάθε ίχνος αυθορμητισμού και αλήθειας. Γιατί το εικονικό έχει αντικαταστήσει το φυσικό. Η εικονική — απολύτως ελεγχόμενη — πραγματικότητα αντικαθιστά την αληθινή, φυσική παρουσία, που επιδαψιλεύει ατέλειες, ψεγάδια και αδυναμίες. Την αυθόρμητη έκφραση που απογυμνώνει χαρακτήρες και τους εκθέτει ενώπιόν σου χωρίς στρογγυλέματα, με γωνίες που καλείσαι να λειάνεις για να καταφέρεις να συνομιλήσεις και, εντέλει, να συνυπάρξεις.
Η εξάρτησή μας από την οθόνη του κινητού σηματοδοτεί την καθημερινή θυσία της αυθεντικής επικοινωνίας και της διαπροσωπικής επαφής. Η γλώσσα του σώματος, που επικοινωνεί περισσότερα από όσα οι ίδιες οι λέξεις, αντικαθίσταται από προσεκτικά επεξεργασμένες εικόνες, αλλοιώνοντας ή ωραιοποιώντας υποκείμενα και καταστάσεις. Άλλοτε παραπλανούν, άλλοτε υπερβάλλουν, άλλοτε κραυγάζουν: «Είμαι εδώ, δοξάστε την τελειότητά μου και χειροκροτήστε» Οι λέξεις επιλέγονται με περίσσια επιμέλεια και προσοχή, αφανίζοντας την αυθόρμητη, φυσική έκφραση που αποκαλύπτει την αλήθεια μας.
Έχεις μήνυμα. Η ζωή είναι απλή για να γίνει περίπλοκη. Γιόρτασε την τεχνολογία και την ελευθερία που σου προσφέρει. Χρησιμοποίησέ τη για να διατηρήσεις και να ενδυναμώσεις τις μοναδικές στιγμές. Μη ζεις μέσα από αυτή. Δες την ως εργαλείο και όχι ως αυτοσκοπό. Ένα εργαλείο πολύτιμο που μπορεί να σε φέρει ακόμα πιο κοντά σε ανθρώπους που εκτιμάς και αγαπάς. Δες τους, συνάντησέ τους, μίλησέ τους. Βγες μια βόλτα και εκθέσου. Έχεις τη δεξιότητα από τη φύση σου. Και ναι, βάλε το κινητό στην τσέπη. Έλα, είδες το μήνυμα.
