Έφυγε από την ζωή η Άννα Ewing Ράσσιου, η γεωλόγος που συνέδεσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής της με την ανάδειξη του Γεωπάρκο Γρεβενών – Κοζάνης Τηθύος.
Η γεννημένη στο Los Angeles Άννα Ewing Ράσσιου βρέθηκε στην περιοχή μας το 1975 όταν ακολουθώντας το έργο των παγκόσμιας φήμης γεωλόγων που είχαν ερευνήσει την περιοχή, του γάλλου Jan Brunn και του αμερικανού Eldridge Moores. επέλεξε μέσω του πανεπιστημίου του Χιούστον την Ελλάδα για να ολοκληρώσει την επιστημονική της διατριβή στη μελέτη της τεκτονικής εξέλιξης της περιοχής του Μπούρινου.
Και έμεινε εδώ διαπιστώνοντας ότι «η γεωλογία της Ελλάδας έχει πιο πολύ ενδιαφέρον και από αυτή της …σελήνης»!
Για την Άννα Ewing Ράσσιου έγραψε ο Τάσος Σιδηρόπουλος, διευθυντής Αναπτυξιακής Μετάβασης της ΑΝΚΟ ο οποίος συνεργάστηκε με την Άννα Ewing Ράσσιου για την ένταξη του Γεωπάρκου Γρεβενών – Κοζάνης στο Παγκόσμιο Δίκτυο των Γεωπάρκων της UNESCO.
« Μια εμβληματική προσωπικότητα της επιστήμης της γεωλογίας και ένας άνθρωπος που αγάπησε όσο ελάχιστοι τον τόπο που την υποδέχθηκε και για τον οποίο μόχθησε όσο ελάχιστοι δεν είναι πια μαζί μας!
Η Άννα Ewing Ράσσιου ταξιδεύει πάνω από τον Όρλιακα και τη Βασιλίτσα και επιβλέπει το αγαπημένο της Γεωπάρκο από τους ουρανούς!
Για το επιστημονικό της έργο θα μιλήσουν οι πλέον ειδικοί. Εγώ θα πω λίγα λόγια για τον άνθρωπο, την φίλη μου Άννα, που είχα την τιμή να συνεργαστώ τα τελευταία χρόνια αν και η γνωριμία μας πάει αρκετά πίσω στο χρόνο.
Η Άννα σε αντίθεση με ότι συνηθίζουμε να συναντούμε στον περίγυρό μας ανήκει στη σπάνια ομάδα του «γίνεται»!
Ναι γίνεται αν προσπαθήσουμε, αν δουλέψουμε, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και όχι με λόγια – που ήταν κάτι από ελληνικά που όταν δυσκολευόταν το γύριζε στα αμερικάνικα και τότε ζοριζόμασταν εμείς – αλλά με πράξεις.
Με την επιμονή της και την αδιάκοπη εργασία της ενέπνευσε την επιστημονική της ομάδα και εμάς στην ΑΝΚΟ να πιστέψουμε στο όραμα και τελικά να καταφέρουμε να εντάξουμε το Γεωπάρκο Γρεβενών – Κοζάνης στο Παγκόσμιο Δίκτυο των Γεωπάρκων της UNESCO.
Μια παγκόσμια αναγνώριση και μια αναπτυξιακή παρακαταθήκη για τη Δυτική Μακεδονία».
