Ακρινή 2018, ένα απο τα πληγωμένα χωριά της Κοζάνης που έχει συμπαρασύρει η εξορυκτική δραστηριότητα της ΔΕΗ εκπέμπει SOS. Χτισμένη σε υψόμετρο 853 μέτρων και τραυματισμένη απο τη βορειοδυτική της πλευρά, περιμένει χρόνια τώρα να μεταγκατασταθεί, να «σηκωθεί» όπως λένε οι ντόπιοι.
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ζωή στην Ακρινή» λέει ο 30χρονος Χαράλαμπος Πουτογλίδης, τοπικός σύμβουλος και συνεχίζει περιγράφοντας τη δραματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι 1000 περίπου κάτοικοι του χωριού: «Η Ακρινή έχει γίνει μια πληγή. Είμαι 30 χρονών, ζω και εργάζομαι στο χωριό και αισθάνομαι εγκλωβισμένος. Αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση και αυτές τις συνθήκες καθηυμερινά».
Σε όσους μιλούν για οφέλη και πλεονεκτήματα αυτών που ζουν στα χωριά πέριξ της εξορυκτικής δραστηριότητας της ΔΕΗ, ο Χαράλαμπος λέει «μπορώ να πω στον οποιδήποτε θεωρεί ότι μπορεί να μείνει εδώ, να έρθει στο σπίτι μου, να του δώσω τα κλειδιά μου και να ζήσει 500 μέτρα μαρκιά απο το ορυχείο. Έχει να γίνει διαγωνισμός απο το 2008, ποια τα πλεονεκτήματά μας;».
Τα τελευταία χρόνια περισσότερες απο 30 οικογένειες έχουν φύγει απο το χωριό για το εξωτερικό, ως αποτέλεσμα της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας. Οι αγροτικές και κτηνοτροφικές δουλειές χάνονται καθημερινά, ιδιαίτερα μάλιστα μετά τη δέσμευση 5000 στερμμάτων απο τη ΔΕΗ.
Να υπενθυμίσουμε ότι η διαδικασία μετεγκατάστασης ξεκίνησε το 2002 και όπως συμπληρώνει ο Χαράλαμπος Πουτογλίδης «δεν έγινε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να υπάρξει η πολιτική βούληση και να σηκωθεί το χωριό για να μπορέσουμε να ζήσουμε κι εμείς τη ζωή μας».
Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται πως εδώ και 15 χρόνια έχουν σταματήσει όλα τα έργα υποδομής με τη δικαιολογία της μετεγκατάστασης που δεν έρχεται, το δίκτυο ύδρευσης είναι απο αμιαντοσωλήνες, δεν υπάρχουν μπαριέρες και παιδική χαρά για τα παιδιά. Το μόνο έργο που έγινε ήταν η επέκταση του νεκροταφείου.
Οι κάτοικοι επιθυμούν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ζητούν απο Περιφέρεια και δήμο να μην τους βάζουν σε δεύτερη μοίρα.
Σωκράτης Μουτίδης
