Το γιατί η «κατασκευασμένη» επιστολή δήθεν φίλης της μάνας που έχασε σύζυγο και παιδιά στη φονική πυρκαγιά αναπαράχθηκε με τέτοια ταχύτητα, είναι εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Όπως, επίσης, και το γιατί όσοι αναδημοσίευσαν το έκαναν ελαφρά τη καρδία και χωρίς να ισχύει καμία από τις προϋποθέσεις επαλήθευσης.
Αναρωτιέται, όμως, κάποιος εύλογα τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που κάθεται και συντάσσει μια επιστολή για να κάνει μικροπολιτική. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται απόλυτα μια κατάσταση για να πουν αυτά που θέλουν. Που δεν σταματούν μπροστά στον ανθρώπινο πόνο.
Στην περίπτωση των φονικών πυρκαγιών της Αττικής, ακούστηκαν υπερβολές. Λέχθηκαν ανακρίβειες και τέρατα. Όπως πάντα μεγάλο θύμα ήταν η ακρίβεια και η σοβαρότητα.
Η δουλειά των επαγγελματιών δημοσιογράφων, το επίπεδο της οποίας έχει υποχωρήσει δραματικά τα τελευταία χρόνια, άγγιξε τον πάτο. Και στην περίπτωση των πυρκαγιών αντί να συμβάλλει στην ουσία της ενημέρωσης, επικεντρώθηκε στη σκύλευση των νεκρών και στην εκμετάλλευση του δράματος των οικογενειών τους.
Όλα αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα, είναι όμως ενδεικτικά της άσχημης κατάστασης που επικρατεί στο χώρο των μέσων και της διαχείρισης σημαντικών όσο και θλιβερών γεγονότων.
Σε κανένα σχολείο και σε καμία σχολή δημοσιογραφίας δεν μαθαίνει κάποιος να είναι άνθρωπος και να διαχειρίζεται με ανθρωπιά πάνω απ’ όλα τα γεγονότα. Αυτό είναι κάτι που το έχεις μέσα σου και οφείλεις να το κρατάς ζωντανό.
Ιωάννα
[email protected]
