Πρόσφατα, οι αρμόδιοι απεφάσισαν να αντικαταστήσουν τον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης με νέον, εξαφανίζοντας τον προηγούμενο, την προσωπογραφία δηλαδή του Γεωργίου Λασσάνη. Άγνωστο για ποιους λόγους…
Ωστόσο, γνωστοί και σοβαροί λόγοι, με κυριώτερους την προσωπικότητα και την προσφορά του Λασσάνη, έπρεπε να αποτρέψουν την λήψη της παραπάνω απόφασης, εάν οι λαβόντες την απόφαση αναλογίζονταν απλώς και μόνο τα παρακάτω:
Ο Γεώργιος Λασσάνης ήταν γέννημα και θρέμμα της Κοζάνης. Έλαβε ευρεία και άρτια μόρφωση, αρχικά στην Σχολή της Κοζάνης, την οποία αποκαλούσαν Στοά και μετέπειτα (το 1813) επί μία τετραετία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπου παρακολούθησε μαθήματα Ιατρικής και Φιλολογίας. Έγινε Διδάκτωρ της Φιλολογίας και κάτοχος της Γερμανικής, Ρωσικής και Γαλλικής γλώσσας. Το 1817 προσεκλήθη στην Οδησσό για να διδάξει στην εκεί Ελληνοεμπορική Σχολή, μαζί με τον περίφημο διδάσκαλο του Γένους, Γεννάδιο. Τον επόμενο χρόνο έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Διδάσκει την ελληνική παιδεία στους μαθητές του και παράλληλα προετοιμάζει το έδαφος για την αναστήλωση του Γένους και την ανάσταση των Ελλήνων, γράφοντας πατριωτικά ποιήματα, δημοσιεύοντας άρθρα, διοργανώνοντας διαλέξεις. Στο διάστημα αυτό γράφει δύο τραγωδίες («Αρμόδιος και Αριστογείτων» και «η Ελλάς και ο ξένος») και ανεβάζει θεατρικά έργα. Τον Αύγουστο του 1820 συναντάται στην Οδησσό με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που προϊσταται της Φιλικής Εταιρείας. Έκτοτε, γίνεται έμπιστος συνεργάτης και υπασπιστής του. Παραιτείται από την Σχολή και ακολουθεί τον Αλεξ. Υψηλάντη, αναλαμβάνοντας εμπιστευτικές αποστολές και επικοινωνώντας διαρκώς με μυημένα μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Τον Φεβρουάριο του 1821 μετέχει στην τελευταία προεπαναστατική σύσκεψη, κατά την οποία αποφασίζεται η έναρξη του επαναστατικού αγώνα. Αρχές Μαρτίου του 1821 οργανώνει στην Μολδοβλαχία τους νέους σε σώμα, το οποίο ονομάζει Ιερό Λόχο και διορίζεται Χιλίαρχος. Μετά την καταστροφή του Δραγατσανίου, τον Ιούνιο του 1821, φυλακίζεται στο Φρούριο Μουγκάτς, παραμένοντας εγκάθειρκτος στην Αυστρία μέχρι το 1827. Μετά την απελευθέρωσή του εγκαθίσταται στην Βιέννη, φροντίζοντας και ενημερώνοντας για τις εξελίξεις τον ασθενή Αλεξ. Υψηλάντη, μέχρι τον θάνατό του. Το 1828 κατήλθε και επολέμησε, μαζί με τον Δημ. Υψηλάντη, στην Ανατολική Ελλάδα, διακριθείς στην νικηφόρο και τελευταία κατά των Τούρκων μάχη της Πέτρας Βοιωτίας, τον Σεπτέμβριο του 1829. Μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδος διωρίσθη Γενικός Επιθεωρητής του Στρατεύματος, Γενικός Έφορος, Νομάρχης Αττικοβοιωτίας, Υπουργός Οικονομικών και Γενικός Γραμματεύς του Υπουργείου Στρατιωτικών. Απέθανε, φέροντας το βαθμό του Υποστρατήγου, το 1870, σε ηλικία 77 ετών. Με την διαθήκη του ίδρυσε τον Λασσάνειο δραματικό διαγωνισμό, κατά τον οποίο βραβεύονταν κάθε έτος μία κωμωδία και μία τραγωδία εθνικού περιεχομένου.
Αυτά τα ολίγα ήσαν αρκετά για την ματαίωση της επελθούσης αλλαγής του λογοτύπου του Δήμου Κοζάνης, εάν τα ελάμβαναν υπ’ όψει. Διότι, ο Λασσάνης δεν επελέγη τυχαία από την τότε Δημοτική Αρχή για τον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης, αλλά ήταν μία επιτυχής επιλογή, στηριζόμενη στα παραπάνω – και όσα άλλα – στοιχεία συνηγορούσαν υπέρ αυτής. Ο Λασσάνης ήταν το πρόσωπο, με την οικουμενική ακτινοβολία και αναγνώριση, που είχε καθιερωθεί στην κοινή συνείδηση ως ο ενσαρκωτής της μεγάλης Ιδέας της Ελευθερίας και της αποτίναξης του τουρκικού ζυγού από τον τόπο μας. Επιπροθέτως, ήταν μία από τις προσφορές και της Κοζάνης – με τον Λασσάνη εκπρόσωπό της – στον αγώνα της επανάστασης του 1821 και της απελευθέρωσης του καταδιωκομένου και καταπιεζομένου Ελληνικού λαού. Ο Λασσάνης κατέστη σύμβολο, με την ανεκτίμητη προσφορά του στον τόπο. Ο Λασσάνης είχε ταυτισθεί απόλυτα με την Κοζάνη και η Κοζάνη ήταν ένα και το αυτό με τον Λασσάνη, στον λογότυπο. Βλέποντας την μορφή του, δεν χρειάζονταν επεξηγήσεις για το τί πρεσβεύει και τι εκπροσωπεί.
Ατυχώς, το σύμβολο αυτό – ο Λασσάνης, που πολέμησε για την Ελευθερία και στον οποίο οι μεταγενέστερες γενεές οφείλουν τουλάχιστον ευγνωμοσύνη – θεωρήθηκε ότι πρέπει να εξαφανισθεί από τον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης. Ενοχλούσε η μορφή – σύμβολο του Λασσάνη; Και ποιος είναι αυτός που έχει το ιστορικό και ηθικό ανάστημα – όχι να αντικαταστήσει – απλώς να αγγίξει έναν Λασσάνη – με την τεράστια προσφορά του στον τόπο – ή οποιονδήποτε άλλον ήρωα;
Ιδού, τώρα, η επιλογή του νέου λογοτύπου του Δήμου Κοζάνης: Ένα ημισφαίριο, ως βάση. Δύο ορθογώνια τρίγωνα, το ένα απέναντι στο άλλο – όπως οι «δίδυμοι Πύργοι» – και ανάμεσά τους, σε κάθε υποτείνουσα των δύο τριγώνων τοποθετημένο πλαγιαστά ένα κολωνάκι!…
Τί θέλουν να παραστήσουν τα γεωμετρικά σχήματα στον λογότυπο; Τί σημαίνουν αυτά; Τί συμβολίζουν; Τί σχέση έχουν με την Κοζάνη και τον Δήμο της; Συμπέρασμα: Ουδέν!… Ή μάλλον το ακατανόητο σε όλη την μεγαλοπρέπειά του!… Καθώς επίσης και το απροσδιόριστο, το ακαθόριστο του νέου λογοτύπου, σε σχέση με τον Δήμο Κοζάνης!…
Αντιθέτως, ο λογότυπος έπρεπε να ήταν το εμφανές – από την πρώτη κιόλας ματιά – διακριτικό γνώρισμα του Δήμου Κοζάνης, το οποίο έχει σχέση με τον Δήμο Κοζάνης και όχι το ασαφές και ακατανόητο, που παρουσιάσθηκε και για το οποίο απαιτούνται μαντικές τουλάχιστον ιδιότητες, για να διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε τι τέλος πάντων συμβολίζει!…
Το θέμα είναι, εάν πρόκειται για συνειδητή ή πεπλανημένη επιλογή ο νέος λογότυπος.
Πάντως, ό,τι και αν ισχύει, ο νέος λογότυπος δεν είναι καλλίτερος, ούτε καν εφάμιλλος του προηγουμένου.
Γι’ αυτό και η ληφθείσα απόφαση πρέπει να αναθεωρηθεί!…
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ
