Δεν με ενόχλησε τόσο ότι η Περιστέρα Μπαζιάνα έκανε τελικά χρήση της δυνατότητας που (της) δημιουργήθηκε για να γίνει μέλος του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού του ΕΜΠ από καθηγήτρια πληροφορικής στα σχολεία.
Με ενόχλησε περισσότερο, δυο χρόνια πριν, η επιλογή της να ξεκουβαλιέται κάθε βδομάδα στη Δυτική Μακεδονία, κινητοποιώντας όλο τον μηχανισμό, για να κάνει ένα μάθημα στο Πανεπιστήμιο, το οποίο θα μπορούσαν να κάνουν και πολλοί άλλοι επιστήμονες της περιοχής μας.
Επίσης, με ενόχλησε περισσότερο ότι δεν έκανε από την αρχή τη διαδικασία της μετάταξής της από το σχολείο που υπηρετούσε στη θέση του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού, αλλά έκανε πρώτα μια …τρίπλα στη θέση της διοικητικής υπαλλήλου. Τι πίστευε; Ότι στην εποχή του διαδικτύου δεν θα έβλεπε κανείς το ΦΕΚ του διορισμού της;
Με ενόχλησαν, όμως, και οι πλείστες ανακρίβειες από δημοσιογράφους που δεν κάνουν πλέον τον κόπο –προφανώς επί τούτου- να διασταυρώσουν ούτε τα βασικά κι έγραφαν ότι η Περιστέρα Μπαζιάνα έγινε από δασκάλα …καθηγήτρια πανεπιστημίου, ενώ ούτε δασκάλα ήταν (καθηγήτρια πληροφορικής), ούτε μέλος ΔΕΠ έγινε. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Εξάλλου στην επόμενη φάση μπορεί οι ΕΔΙΠ να γίνουν ΔΕΠ, όπως πριν από πολλά χρόνια οι καθηγητές των ΚΑΤΕΕ κατάφεραν να γίνουν καθηγητές στα ΤΕΙ και εν συνεχεία να εξισωθούν με τους καθηγητές Πανεπιστημίου.
Κοινώς με ενόχλησε που σε αυτή τη χώρα το μοντέλο εξακολουθεί να είναι το «τρούπωσε» και βολέψου με όποιον τρόπο μπορείς.
Ιωάννα
Έτσι και τρουπώσεις…
Μοιραστείτε την είδηση
