Ο Αντιεισαγγελέας Μωυσίδης εξαιρεί τους δικαστές της προηγούμενης δίκης και ανοίγει την διαδικασία επανάληψης της
Για στοιχεία που δεν λήφθηκαν υπόψη από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Δυτικής Μακεδονίας και για «επιλεκτική παράθεση ορισμένων, από την οποία δημιουργείται αμφιβολία για το αν λήφθηκαν υπόψη όλα τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία ούτε κατά κατηγορία μνημονεύονται κάτι που συνιστά έλλειψη αιτιολογίας», μιλά η έκθεση αναίρεσης του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Μωυσίδη, κατά της απόφασης του Εφετείου που αθώωσε τους τρεις πρώην διευθυντές του ορυχείου νοτίου πεδίου της ΔΕΗ τον Φεβρουάριο του 2022, για την υπόθεση του εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό χωριών του Ελλησπόντου.
Το σκεπτικό της έκθεσης που αποκαλύπτει σήμερα ο «Χρόνος», αναμένεται να φέρει ξανά στο δικαστήριο ως κατηγορούμενους τους δύο από τους τρεις πρώην διευθυντές, αφού το 27σέλιδο έγγραφο του Αντεισαγγελέα αναφέρει πως θα πρέπει να γίνει νέα συζήτηση στο δικαστήριο και μάλιστα με διαφορετικούς δικαστές.
Τον Φεβρουάριο το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Δυτικής Μακεδονίας, απήλλαξε από τις κατηγορίες για πλημμελή διαχείριση της τέφρας που οδήγησε στην εμφάνιση εξασθενούς χρωμίου στα νερά του Ελλησπόντου, τους τρεις πρώην διευθυντές του ορυχείου νοτίου πεδίου της ΔΕΗ, οι οποίοι είχαν καταδικαστεί πρωτόδικα.
Το δικαστήριο τότε, φάνηκε πως δεν μπόρεσε να εντοπίσει αποκλειστικά την τέφρα ως ένοχο για την εμφάνιση εξασθενούς χρωμίου, αφού οι επιστημονικές μελέτες του ΑΠΘ και του ΕΜΠ που παρουσιάστηκαν ήταν αντικρουόμενες. Η πρώτη (από την ομάδα Καντηράνη) ενοχοποιούσε την τέφρα και κατά συνέπεια την πλημμελή διαχείρισή της και η δεύτερη (από την ομάδα Περράκη) απέδιδε την εμφάνιση εξασθενούς χρωμίου στα πετρώματα της περιοχής.
Ωστόσο, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου φαίνεται πως έχει διαφορετική άποψη και στην έκθεσή του είναι ξεκάθαρος: «Ακόμη στην αιτιολογία, εσφαλμένα περιλαμβάνεται ως στοιχείο υπερ της αθωώσεως το περιεχόμενο και η αξιολόγηση των πρωτοδίκων καταθέσεων των μαρτύρων (της ομάδας Καντηράνη), οι οποίοι σημειωθήτω ουδέν αντίθετο κατέθεσαν, αν και το περιεχόμενο αυτών αξιολογήθηκε με την πρωτόδικη απόφαση που εξαφανίστηκε και οι ίδιοι εξετάσθηκαν ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και όπως προκύπτει από την επισκόπηση του περιεχομένου των καταθέσεών τους ουδέν διέλαβαν για την ανυπαρξία τέφρας ή χρωμίου αλλά αντιθέτως επιβεβαίωσαν την υπαρξη αμφοτέρων και την μεταξύ τους σχέση».
Ο κ. Μωυσίδης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην μελέτη και κατάθεση του καθηγητή του ΑΠΘ Νικόλαου Καντηράνη, κάνοντας λίγο παραπάνω άλλη μια αναφορά στα όσα υπάρχουν στη δικογραφία και ακούστηκαν στο δικαστήριο σύμφωνα με τα πρακτικά. Χαρακτηριστικά στην έκθεση αναφέρει: «Ενώ το δικαστήριο καταλήγει με βεβαία δικανική πεποίθηση περί της μη συνδρομής των όρων αντικειμενικής και υποκειμενικής κατάφασης των στοιχείων της αποδιδόμενης αξιόποινης πράξης, η όλη αιτιολογία εδράζεται στην ενδοιαστική παραδοχή της ύπαρξης των αντίθετων μαρτυρικών καταθέσεων και των πορισμάτων των εκθέσεων, μελετών και ερευνητικών προγραμμάτων των διαφόρων φορέων όπως του ΑΠΘ, του ΕΜΠ και του ΙΓΜΕ, γεγονός που συνιστά σύστοιχη της ύπαρξης των αμφιβολιών απόφανση.
Περαιτέρω, ενώ δέχεται ως αληθή τα κατατεθέντα από τον μάρτυρα Νικόλαο Καντηράνη, ότι για την ρυπασμένη (επίδικη) περιοχή η συμμετοχή της τέφρας κυμαίνεται από 50% έως 54%… Υπήρχε μελέτη του ΙΓΜΕ που έλεγε ότι η τέφρα βγάζει χρώμιο, ουδεμία περί του αντιθέτου σκέψη η εξήγηση διαλαμβάνεται στο αιτιολογικό, τέτοια ώστε να δικαιολογεί την τελική κρίση του δικαστηρίου, με την οποία υιοθετήθηκαν οι αντίθετες απόψεις του ΙΓΜΕ, αν και ως προελέχθη ο άνω μάρτυρας, κατέθεσε ότι η έκθεση του ΙΓΜΕ ανέφερε ότι η τέφρα βγάζει χρώμιο. Για το στοιχείο όμως αυτό ουδέν διαλαμβάνει στην αιτιολογία του το δικαστήριο».
Να σημειωθεί πως κατά την ακροαματική διαδικασία, δεν ήταν λίγοι οι μάρτυρες που κατέθεσαν πως ο «ένοχος» αποθέτης τέφρας Α9, που βρισκόταν ακριβώς επάνω από τον κεντρικό ταμιευτήρα του πόσιμου νερού, ήταν για τους εργαζόμενους «δυσμενής μετάθεση», λόγω των ακραίων συνθηκών που επικρατούσαν από τις μεγάλες ποσότητες τέφρας που βούλωναν ακόμη και τα μπεκ ψεκασμού. Η Εισαγγελέας της έδρας πάντως, λίγο πριν προτείνει την απαλλαγή των κατηγορούμενων, είπε πως σύμφωνα με τα όσα ακούστηκαν οι διευθυντές του ορυχείου νοτίου πεδίου «έκαναν αυτό που έπρεπε στην περιοχή ευθύνης τους, στην οποία δεν εντοπίστηκαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου».
Μετά και από αυτή την εξέλιξη και την έκθεση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου που δημοσιοποιεί σήμερα ο «Χ», η υπόθεση της εμφάνισης εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό των χωριών του Ελλησπόντου, όχι μόνο δεν κλείνει, αλλά φαίνεται πως έχει μέλλον.
Σωκράτης Μουτίδης xronos-kozanis.gr