«Είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα» που θα έλεγε και ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος. Το πόσο ωραία ατμόσφαιρα είμαστε, κάποιοι το αισθάνονται ήδη στο πετσί τους. Άλλοι θα το συνειδητοποιήσουν μόλις τελειώσουν τα «μπάνια του λάου» και η θερινή ραστώνη του κρατικού μηχανισμού. Διότι μόλις ξεκίνησε το πιο άγριο κυνηγητό με κατασχέσεις, ακινήτων, λογαριασμών και παντός άλλου περιουσιακού στοιχείου, για όσους χρωστούν στην εφορία πάνω από 500 ευρώ.
Για να έχουμε μια σαφή εικόνα της κατάστασης, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας μερικά στοιχεία:
*** Το σύνολο των φορολογουμένων που έχουν χρέη προς την εφορία ανέρχεται σε 4.003.372, όταν ο συνολικώς οικονομικός ενεργός πληθυσμός είναι, κατά την τα επίσημα στοιχεία της τελευταίας απογραφής μόλις 4.586.636. Δηλαδή οι μη οφείλοντες είναι …δακτυλοδεικτούμενοι.
*** Αλλά κατά τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, από όλους αυτούς, μόνο στους 1.492.088 μπορούν πράγματι να επιβληθούν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης μέσω κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων και λογαριασμών. Και ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για τους μισούς, περίπου, από αυτούς. Έχουν ήδη εκδοθεί κατασχετήρια για 755.806
*** Για όλους τους άλλους η ΓΓΔΕ δεν υπολογίζει να εισπράξει τίποτε. Διότι ένα μεγάλο πλήθος οφειλετών είτε δεν έχει περιουσιακά στοιχεία, είτε οι καταθέσεις του, συνήθως προϊόν του μηνιαίου μισθού ή της σύνταξης, είναι τόσο μικρές ώστε να προστατεύονται από τον ακατάσχετο λογαριασμό των 1250 ευρώ.
*** Ως προς τις εταιρίες, ένας μεγάλος αριθμός είναι ήδη είτε πτωχυμένες, είτε «νεκρές», αλλά δεν μπορούν να πάρουν και …ληξιαρχική πράξη θανάτου. Διότι στην Ελλάδα είναι σχεδόν αδύνατο να κλείσει και τυπικά μια εταιρία, όταν έχει έστω και την παραμικρή οφειλή. Έτσι έχουμε γεμίσει με εταιρίες …ζόμπι.
*** Συνολικώς τα χρέη προς την εφορία φτάνουν σχεδόν τα 90 δισ., σχεδόν το μισό ΑΕΠ της χώρας. Τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη που δημιουργήθηκαν το 2016 φτάνουν τα 6,8 δισ. ευρώ εκ των οποίων 5,956 δισ. ευρώ είναι φόροι που έμειναν απλήρωτοι.
Με αυτά τα δεδομένα αντιλαμβάνασθε ποιο, ασήμαντο, ποσοστό, από αυτά τα ενενήντα δισεκατομμύρια, θα μπορέσει να εισπράξει το κράτος. Διότι απλώς ισχύει η ένσταση του Μενίππου «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Οπότε θα ζήσουμε τραγωδίες με τις κατασχέσεις. Διότι, πέρα από το δημόσιο, επιπίπτουν ως όρνεα και οι τράπεζες και τα «φαντς» που αγοράζουν «κόκκινα» δάνεια.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
