Βαφτίσαμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κάθε τι που σκοτώνει τον άνθρωπο και καταλήξαμε να ζούμε σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται δημοκρατική αλλά είναι άθλια, αφιλόξενη και απάνθρωπη.
Εδώ επιβιώνουν οι λίγοι και οι δυνατοί. Αυτοί που σκοτώνουν αθώες ψυχές, κλέβουν τα όνειρα των νέων και στερούν κάθε δικαίωμα ελεύθερης ζωής.
Η νέα γενιά μεγαλώνει κλωνοποιημένη για να είναι αρεστή και να ταιριάζει στα καλούπια της ηλεκτρονικά ελεγχόμενης ζωής. Οι γυναίκες διαρκώς σε έναν αγώνα να προσθέτουν πάνω τους ψεύτικα κομμάτια για να γίνουν οι σύγχρονες barbie, φιλτραρισμένες, χωρίς αυτοπεποίθηση, να προσελκύσουν τους εραστές της σάρκας , τους ανεγκέφαλους που το μόνο που σκέφτονται είναι το σεξ και η μαγκιά. Με ένα κινητό στο χέρι συνεχώς, να δέχεται ειδοποιήσεις από γνωστούς και αγνώστους που ψαρεύουν δολώματα διαδικτυακά. Η τεχνολογία δεν έχει απλά εισχωρήσει στη ζωή μας, έχει κάψει εγκεφάλους κι έχει υπνωτίσει αυτούς που χωρίς δεδομένα δεν μπορούν να αναπνεύσουν.
Αναπολώ τις εποχές που στις εξόδους στα μαγαζιά δεν μας ένοιαζε το wifi, το check in και τα tags. Πως καταντήσαμε έτσι;
Κι οι άντρες…ποιοι άντρες; Ντυμένοι στα τατουάζ, ξυρισμένοι χωρίς ίχνος ανδρισμού, συλλέγουν θύματα, ρουφούν κάθε σταγόνα ηδονής και συνεχίζουν στο επόμενο θύμα, γιατί πνίγονται και θέλουν την ησυχία τους. Ένα κυνήγι διαρκούς επιβεβαίωσης στον ψεύτικο ανδρισμό τους. Ανάθεμα.
Ψάξε να βρεις έναν αληθινό άντρα, απλό αλλά ντόμπρο. Ψάξε να βρεις μια αληθινή γυναίκα, απλή αλλά γοητευτική. Ψάξε…
Χάθηκαν οι ανθρώπινες σχέσεις στον σημερινό κόσμο που όλα είναι φθηνά και εύκολα. Σε λίγο θα πουληθούν και οι ψυχές μας στο διάβολο γιατί το επιβάλλει η νέα τάση.
Βαφτίσαμε δημοκρατία το ξεπούλημα κάθε δικαιώματος για δωρεάν υγεία, παιδεία και πολιτισμική έκφραση. Γίναμε ρομπότ σε μία δημοκρατική κοινωνία που δουλεύεις για να πληρώνεις λογαριασμούς, φόρους και εισφορές, με τους φτωχούς να αυξάνονται συνεχώς, με ανθρώπους άστεγους να κοιμούνται στο δρόμο, με λουκέτα σε καταστήματα, νέους μορφωμένους αλλά άνεργους να ζουν με το χαρτζιλίκι των γονιών, με αρρώστους στους διαδρόμους των νοσοκομείων να ταλαιπωρούνται και ψυχές να φεύγουν άδικα γιατί δεν μπορούν να παλέψουν με το θηρίο της δημοκρατικής κοινωνίας που τους στερεί κάθε δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς.
Βαφτίσαμε δημοκρατία την πελατειακή πολιτική, την διαφθορά και την αυθαιρεσία. Βαφτίσαμε δημοκρατία την επιβολή μέτρων για το κοινό καλό. Αναρωτηθήκατε ποιο είναι τελικά το κοινό καλό;
Όχι άνθρωπε, δεν δικαιούσαι να διασκεδάζεις γιατί μπορεί να παρεκτραπείς, να μην ταξιδεύεις για να ανοίξουν οι ορίζοντες σου, να μην συναντάς τους δικούς σου ανθρώπους αλλά να μένεις μόνος για να αποβλακώνεσαι καλύτερα, να μην μορφώνεσαι γιατί γίνεσαι επικίνδυνος, να μην ενημερώνεσαι σωστά, δεν πρέπει να ξέρεις, να μην αγαπάς αλλά να σκοτώνεις, να κυριαρχείς και να ελέγχεις, κι αν συμβεί το μοιραίο θα είναι απλά η κακιά η ώρα. Κι εξάλλου υπάρχουν και τα ελαφρυντικά. Αυτά που τόσα χρόνια αφήνουν τους εγκληματίες να κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να σκορπούν τον θάνατο.
Ακούστε μουσική που μιλάει για τα σημερινά ιδανικά και αφήστε τα παιδιά σας να υπνωτιστούν από την νέα τάση της μοντέρνας εποχής. Που πήγε η ποιότητα άραγε;
Για ποια δημοκρατία μου μιλάτε; Αυτήν που κυνηγά τον μεροκαματιάρη και ευνοεί τους μεγαλοκαρχαρίες της μπίζνας; Αυτήν που δεν σου επιτρέπει να εκφράσεις την σεξουαλικότητα σου; Αυτήν που σε εγκλωβίζει σε στερεότυπα και σου επιβάλλει να εργάζεσαι με μισθούς πείνας; Αυτήν που σου στερεί το δικαίωμα να ζεις και να φροντίζεις τον εαυτό σου; Αυτήν που σπέρνει την τρομοκρατία και διχάζει την κοινωνία; Αυτήν που εξευτελίζει τις αξίες και σκοτώνει την αγάπη;
Για ποια δημοκρατία μου μιλάτε;
Σε τι κόσμο ζεις άνθρωπε; Καλύτερα να κοιμάσαι.
