«Γιατί δεν αγαπάνε οι μαθητές την ιστορία; Οι απαντήσεις είναι γνωστές. Γιατί συνήθως πρέπει να τη μάθουν παπαγαλία, γιατί συνήθως μαθαίνουν για προσωπικότητες και όχι για την κοινωνία, γιατί μαθαίνουν κυρίως για την παλαιότερη ιστορία και όχι τη νεότερη. Ο σημαντικότερος όμως λόγος που η ιστορία είναι απωθητική για τους μαθητές, είναι ότι το σχολείο δεν καταφέρνει να συνδέσει τη ζωή των μαθητών με το παρελθόν. Δεν καταλαβαίνουν γιατί να πρέπει να τα μάθουν όλα αυτά» λέει το απόσπασμα από το βιβλίο του Ραϋμόνδου Αλβανού για τον Εμφύλιο Πόλεμο που έπεσε ως θέμα στις πανελλαδικές.
Και ήταν αυτή μια καίρια επιλογή θέματος, αφού βάζει στο επίκεντρο το βασικό πρόβλημα της εκπαίδευσης. Αυτό που ταλανίζει γενιές και γενιές Ελλήνων και είναι η εκμάθηση της ιστορίας αποκομμένης εντελώς από τη ζωή, αλλά ως μέρος των εξετάσεων. Και δεν είναι μόνο η ιστορία είναι και όλα τα υπόλοιπα μαθήματα που εξετάζονται με τον ίδιο τρόπο.
Αν κάτι πρέπει επειγόντως λοιπόν να αλλάξει είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε τα μαθήματα και οφείλει να γίνει πολύ περισσότερο βιωματικός και πολύ λιγότερο διδακτικός
