Για να είμαι ειλικρινής, πρέπει να το πω απεριφράστως: Φοβάμαι την αποψινή νύκτα. Την νύκτα της 6ης Δεκεμβρίου. Και μη σπεύσει κανείς να μου πει ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια και από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και από εκείνη την νύκτα των «ελληνικών κρυστάλλων». Μια ολόκληρη δεκαετία από εκείνη την νύκτα της 6ης Δεκεμβρίου 2008, όταν «κάηκε η Αθήνα». Σε μια εξέγερση, με πρωτοστάτες τους πάσης φύσεως «αναρχικούς». Την οποία ο τότε περιθωριακός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικώς ο Αλέξης Τσίπρας, την …χαιρέτιζαν ως «γνήσια λαϊκή εξέγερση». Και σκασίλα τους αν καταστράφηκαν οι περιουσίες εκατοντάδων μικρών καταστηματαρχών, που σίγουρα δεν ήταν οι τυπικότεροι εκπρόσωποι του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Ο λόγος για τον οποίο εφέτος ανησυχώ περισσότερο είναι απλός: Ο συνήθης ελληνικός μιμητισμός. Γιατί δηλαδή να μπορούν να καινέ το Παρίσι τα «κίτρινα γιλέκα», κινούμενα εναντίον της αυξήσεως των φόρων στα καύσιμα, που επέβαλε η κυβέρνηση του Μακρόν, και δεν μπορούμε να τους …ξεπεράσουμε εμείς; Με κίτρινα γιλέκα εκείνοι; Με μαύρα και κόκκινα γιλέκα και κουκούλες εμείς. Και με το «πλεονέκτημα» ότι εμείς έχουμε πολλές περισσότερες και αιτίες και αφορμές για ξέσπασμα.
Τι είναι, αλήθεια, μια αύξηση των φόρων στα καύσιμα, στη Γαλλία, μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας; Εδώ, ο ΟΟΣΑ μας απονέμει το χρυσό μετάλλιο της φορομπηχτικής πολιτικής. Αναγορεύοντας την Ελλάδα σε παγκόσμιο πρωταθλητή στο …σπορ της αύξησης των φόρων. Με επίδοση διπλάσιου ύψους, από τον αμέσως επόμενο, που είναι το Μεξικό. Και με την επιβαρυντική μάλιστα περίπτωση ότι αυτή η φορομπηχτική επιδρομή εκδηλώνεται ακριβώς την ίδια περίοδο κατά την οποία τα εισοδήματα συρρικνώνονται. Είτε λόγω των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, είτε λόγω της ανεργίας.
Υπάρχουν λοιπόν οι αντικειμενικές συνθήκες που ευνοούν μια απόπειρα να δείξουμε στους Γάλλους πόσο καλύτερα μπορούμε να καταστρέφουμε εμείς. Υπάρχει επίσης και το «υποκειμενικό» δεδομένο. Ότι εμείς διαθέτουμε μια πληθώρα από «συλλογικότητες» που εκτρέφουν «μπαχαλάκηδες».
Ποιος κερδίζει τώρα στη Γαλλία; Το κόμμα της Λεπέν καταγράφεται, από τους δημοσκόπους, πρώτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Ανεβαίνοντας στο 27%. Σε μια Ευρώπη, οπού οι επιλογές λιτότητας των χαρτογιακάδων των Βρυξελλών, την καθιστούν, πολιτικώς, όλο και περισσότερο ακροδεξιά, ποιος φαντάζεσθε ότι θα κερδίσει από ένα «μπάχαλο» στην Ελλάδα;
