Κάποιοι, διαβάζοντας την σημερινή στήλη, ίσως αναρωτηθούν καλοπίστως: Μα είναι δυνατόν να ασχολούμεθα με τους …τράπερς και τα καμώματα τους, όταν η κοινωνία αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά προβλήματα; Δυστυχώς, η απάντηση είναι απλή: Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της κοινωνίας μας είναι το γεγονός ότι όχι απλώς υπάρχουν, αλλά υπερπροβάλλονται σε κάθε ευκαιρία, αυτά τα γυαλιστερά σκουπίδια, τα πεποικιλμένα περιττώματα, τόσον ώστε να ακολουθούνται από χλιδές νεαρών ατόμων, αμφοτέρων των φύλλων. Να καθίστανται, δια της υπερπροβολής τους, …ινδάλματα.
Είναι υποκριτές όλοι αυτοί που τάχατες εξανίστανται, οψίμως, από τηλεοπτικά παράθυρα, για τα θλιβερά επεισόδια, που περιλάμβαναν ξυλοδαρμούς και αποθέωση της χυδαιολογίας, σε μια διοργάνωση μουσικής εκδήλωσης «νεανικού» τηλεοπτικού σταθμού. Διότι είναι, κατά το πλείστον οι ίδιοι που έχουν καταστήσει «πρωταγωνιστές» στα «δυναμικά νεανικά targets group», κατά την συνήθη ορολογία των διαφημιστών και των υπηρετών του μάρκετινγκ, αυτά τα αποβράσματα και την δημόσια εικόνα τους.
Τα «θλιβερά επεισόδια» είναι μια μορφή επιστεγάσματος, απότοκο μιας συνεχούς διαβρωτικής για την μουσική, ενδυματολογική, εκφραστική παραγωγή της «μουσικής βιομηχανίας» του τόπου. Απότοκο του γεγονότος ότι συνεχώς προβάλλονται ως …πρότυπα επιτυχίας, άτομα των οποίων η «αισθητική» αποτυπώνεται σε κάθε εκατοστό τους δέρματος τους, με ολικό τατουάζ, ακόμη και στο πρόσωπο. Ότι προβάλλονται ως δήθεν «καλλιτεχνικές προσωπικότητες» άτομα τα οποία εξυμνούν, συστηματικώς, την βία, τα ναρκωτικά, τον ευτελισμό της γυναίκας. Η οποία στους «στίχους» τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια «γκόμενα»-έπαθλο για τον πιο «μάγκα» τράπερ και τους οπαδούς του. Ένα τεράστιο αιδοίο και τίποτε άλλο.
Θα πουν κάποιοι ότι, αφού ζούμε σε δημοκρατική κοινωνία, είναι φυσικό, φυσιολογικό, να έχουν τον «χώρο» τους και οι «τράπερς». Αλλά δεν είναι έτσι. Διότι, όταν βομβαρδίζονται ανηλεώς, από κάποια τηλεοπτικά προγράμματα, οι έφηβοι, σε καθημερινή βάση, με τα πρόσωπα, τις συμπεριφορές, τα ενδυματολογικά πρότυπα και το «πνεύμα» των στίχων των τράπερς, αυτό δεν είναι δημοκρατική λειτουργία. Είναι δικτατορική επιβολή προτύπων. Είναι βιομηχανία διάβρωσης μιας κοινωνίας. Που έρχεται να δέσει με τα άλλα πρότυπα των «δικαιωματιστών» της βαριοπούλας. Των καταστροφών στα πανεπιστήμια. Των βανδαλισμών στα μνημεία. Ώστε να γίνει ευρύτερη και ισχυρότερη η λειτουργία του «χαβαλέ». Να επιβληθεί σε όσο γίνεται μεγαλύτερη έκταση η …ιδεολογία της καφρίλας.
Αν δεν σας απασχολεί, ως κυβλερνηση, το θέμα, ρίχνετε νερό στο αυλάκι τους.
