ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
Γυναίκες ανάπαυσης
Γυναίκες ανάπαυσης (ή comfort women στα αγγλικά) ήταν κορίτσια και νεαρές γυναίκες, Κορεάτισσες ως επί το πλείστον, τις οποίες πήρε ο αυτοκρατορικός ιαπωνικός στρατός στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις χρησιμοποίησε για σκλάβες του σεξ.
Στην αρχή, ούτε που είχα ακούσει για το γεγονός. Το έμαθα πριν αρκετούς μήνες, λόγω ενός βίντεο στο YouTube, όπου έπαιρναν συνέντευξη από ένα τέτοιο θύμα. Και έχω να πω πως το θεωρώ από τα μεγαλύτερα αίσχη που έχουν γίνει στην ανθρωπότητα. Πολλές νεαρές γυναίκες –έφηβες και κοριτσάκια– στερήθηκαν την ασφάλειά τους, τους γονείς τους, τους φίλους τους, την εκπαίδευση και την ελευθερία τους και κατέληξαν θύματα σωματεμπορίας. Λίγες σχετικά γυναίκες επέζησαν μετά από αυτό, ανάμεσά τους η Χακ-σουν Κιμ και η Μποκ-ντονγκ Κιμ, η οποία ήταν το πρόσωπο από το οποίο πήραν την συνέντευξη και είπε τη δική της ιστορία.
Το κάθε θύμα έχει σίγουρα τη δική του ιστορία να πει. Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις που οι γιατροί των στρατοπέδων, στα οποία τις είχαν φυλακισμένες, τις έκαναν εξαρτημένες από διάφορα ναρκωτικά, για να είναι πιο δύσκολο για αυτές να φύγουν. Σίγουρα, όμως, όλες τους θα έλεγαν πως τις χρησιμοποίησαν σαν αντικείμενα, πως τις εκμεταλλεύτηκαν, τους αφαίρεσαν τα όνειρα και τις ελπίδες τους και πως τις αφαίρεσαν τα δικαιώματά τους ως παιδιά και γυναίκες.
Τώρα, υπάρχει σίγουρα κάτι που όλοι θα θέλαμε να ξέρουμε. Οι σύγχρονοι Ιάπωνες το γνωρίζουν αυτό; Αν ναι, η Ιαπωνία ζήτησε συγγνώμη; Υπάρχει αυτό το θέμα στα εκπαιδευτικά ιστορικά τους βιβλία; Πραγματικά δεν ξέρω τι να σας πω. Η Μποκ-ντονγκ στη συνέντευξή της ισχυρίστηκε πως δέχτηκαν μόνο χρηματική αποζημίωση, κάτι στο οποίο δεν συμφώνησε η ίδια και τόσα θύματα, ούτε ήθελε εξαρχής. Από την άλλη, λέγεται πως αυτό συνέβη γιατί η ιαπωνική κυβέρνηση έστειλε επίσημα γράμματα απολογίας, αλλά δεν τα δέχτηκαν και συνέχισαν να παραπονιούνται. Γι’ αυτό, στο τέλος κατέληξαν στη χρηματική αποζημίωση. Υπάρχει, επίσης, ένα άρθρο που ισχυρίζεται πως η Κίνα συνεργάστηκε με γυναίκες ανάπαυσης, μάλλον για να δυσφημίσουν τη συνεργασία Αμερικής-Ιαπωνίας. Τέλος, υπήρξαν «γυναίκες ανάπαυσης», οι οποίες αποδείχτηκε πως έδωσαν ψευδείς καταθέσεις. Έτσι, το πράγμα έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις, που κανένας δεν ξέρει πραγματικά τι να πιστέψει.
Προσωπικά, θεωρώ, παρ’ όλες τις εξωφρενικές διαστάσεις που πήρε, ότι αυτό πράγματι συνέβη και πως χιλιάδες γυναίκες υπέφεραν αναίτια. Και η αλήθεια είναι πως, αν και χρησιμοποιώ τον όρο «γυναίκες ανάπαυσης», τα περισσότερα θύματα δεν ήταν καν κανονικές γυναίκες, αλλά παιδιά και έφηβες. Κάποια θύματα ήταν ηλικιών 15, 14 χρόνων και ίσως πιο μικρά. Μα όντως πίστευαν οι Ιάπωνες στρατιώτες πως είναι κάτι αξιέπαινο να βιάζεις μικρά παιδιά; Έχω μείνει άφωνη. Αυτό δηλαδή κάνει ο πόλεμος στους ανθρώπους;
Το χειρότερο είναι πως αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό στην Ελλάδα. Όσα άτομα ρώτησα δεν ήξεραν τίποτα για το γεγονός. Μονάχα από το YouTube το έμαθα. Δεν πρέπει όμως να γίνεται έτσι. Θα σας συμβούλευα, λοιπόν, να ενημερωθείτε γι’ αυτό το θέμα όσο πιο καλά μπορείτε. Τα βάσανα χιλιάδων θυμάτων δεν πρέπει να ξεχαστούν, ακόμα και αν η Κορέα έχει τόσο μεγάλη απόσταση από εμάς, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Μαρίνα Καντζόγλου,
Μαθήτρια της Α΄ τάξης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
