«Όταν οι λέξεις έρχονται σ’ επαφή μ’ αυτό που λέμε μουσική, πριν απ’ όλα λιποθυμούν, ξαπλώνουν, παραδίδονται και χάνουν κάθε από φυσικού τους ενέργεια, κίνηση, ζωή. Κι ύστερα αρχίζει η περιπέτεια της μελωδίας» είπε ο Μάνος Χατζιδάκις.
Σε αυτές τις όμορφες περιπέτειες μας ταξιδεύει ο Κοζανίτης συνθέτης HaRiSioS, γνωστός και ως Χάρης Γκατζόφλιας με τα έργα του, εδώ και χρόνια. Ο Χάρης Γκατζόφλιας ξεκίνησε τη σύνθεση στην ηλικία των 33 ετών και από τότε έχει συνθέσει 15 σύγχρονα έργα, ενώ το ενδιαφέρον του στρέφεται στις παραστατικές τέχνες, καθώς έχει συνθέσει μουσική για 25 θεατρικές παραστάσεις, εκ των οποίων οι 17 για παιδικό θέατρο, τρεις βωβές ταινίες και δυο ταινίες μικρού μήκους έως τώρα.
Όπως μας λέει το «μικρόβιο» της μουσικής είχε μπει μέσα του από μικρή ηλικία, καθώς θυμάται χαρακτηριστικά τον εαυτό του στην ηλικία των επτά ετών να παίζει στο αρμόνιο οποιαδήποτε μελωδία άκουγε στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Αυτό στην πορεία του τον βοήθησε, καθώς αποδείχθηκε πως έχει ένα πολύ καλό μουσικό αυτί. «Οι γονείς μου είχαν καταλάβει την κλίση μου στη μουσική, παρόλο που δεν κατάγομαι από μουσική οικογένεια και με κατηύθυναν στο να τη σπουδάσω» λέει ο ίδιος. Επιρροές έχει από τη δημοτική μουσική και όλα αυτά τα «ηχοχρώματα» που άκουγε από μικρός. Παρόλο που στο σπίτι τα ακούσματα του ήταν έντεχνα και λαϊκά, όπως Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Τσιτσάνης, Πάνου κλπ. όταν πήγε να σπουδάσει άρχισε να ακούει δυτική, κλασσική και σύγχρονη μουσική, έχοντας έτσι μια πλούσια μουσική «βεντάλια».
Οι σταθμοί στην πορεία του
Ο Χάρης Γκατζόφλιας έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. στον τομέα της μουσικοπαιδαγωγικής, ενώ είναι κάτοχος πτυχίων ανωτέρων θεωρητικών και διπλώματος σύνθεσης στην τάξη του Β. Κίτσου και υποψήφιος Διδάκτορας στον τομέα της σύνθεσης στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου, με επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Ιωσήφ Παπαδάτο και θέμα «Σύνθεση όπερας για παιδιά με ενεργό συμμετοχή παιδιών πρωτοβάθμιας ή/και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».
Το 2016 εξέδωσε τον πρώτο του δίσκο με επτά σύγχρονα ελληνικά τραγούδια “Στων Άγιων τα Νερά” με βασικό ερμηνευτή τον Θ. Βουτσικάκη από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Το 2017 κατέκτησε το βραβείο καλύτερης θεατρικής μουσικής σύνθεσης για το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, “Το Ημέρωμα της Στρίγγλας”. Τον Ιούνιο του 2018 συμμετείχε στο 1ο φεστιβάλ Δελφών “το λάλον ύδωρ”, μετά από ανάθεση του καλλιτεχνικού διευθυντή και συνθέτη Δημήτρη Μαραμή. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους συμμετείχε στο φεστιβάλ κλασικής μουσικής Κοζάνης με το έργο “28”, τρία μελοποιημένα ποιήματα της ποιήτριας Μαρίας Πολυδούρη για υψίφωνο και πιάνο και απέσπασε σπουδαίες κριτικές.
Στο πλαίσιο του διαγωνιστικού τμήματος του Διεθνούς Φεστιβάλ σαξοφώνου 2019 η κριτική επιτροπή επέλεξε το έργο “Πουστσέν(ι)ο ως μοναδικό επιβεβλημένο έργο για την σολιστική κατηγορία του διαγωνισμού. Η σύνθεσή του για την ταινία animation “Το παραμύθι του νερού” διακρίθηκε στο Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης Animegaron για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και συμμετείχε στο μεγαλύτερο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Animation του Annecy της Γαλλίας.
«Όλη μου η διαδρομή στο δίπλωμα της σύνθεσης μου έμεινε ανεξίτηλη, ήταν πέντε πολύ όμορφα χρόνια, όπου δημιούργησα 13 έργα πάνω στην κλασσική σύγχρονη μουσική» τονίζει ο κ. Γκατζόφλιας, λέγοντας πως δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιο έργο του, αλλά του έχει μείνει το τελευταίο χρονικά, το οποίο ήταν το αφιέρωμα στα 200 χρόνια της επανάστασης του 1821, μετά από μια ανάθεση του ΟΑΠΝ Κοζάνης και σε μελοποίηση δύο επίσης Κοζανιτών ποιητών, των Γ. Λασσάνη και Γ. Σακελλάριου.
Η έμπνευση είναι κάτι μαγικό
Σύμφωνα με τον ίδιο η έμπνευση είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, μαγικό και προσωπικό. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά, όπως λέει, αλλά όταν συμβαίνει είναι μαγικό. «Η έμπνευση για εμένα έρχεται κυρίως όταν κάνω έρευνα και ψάχνω να δω με τι θα ασχοληθώ» υπογραμμίζει. Στο κομμάτι της σύνθεσης, μεγαλύτερο ρόλο παίζει η εκπαίδευση και το τι γνώσεις έχει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, γίνεται κατάχρηση του όρου «συνθέτης». Ένας συνθέτης πρέπει να καταφέρει να αποδώσει την προσωπικότητα του, στο έργο του, ενώ η σύνθεση είναι μια δύσκολη διαδρομή που κρύβει πολλές δυσκολίες. «Κακά τα ψέματα, τα τελευταία χρόνια ένας συνθέτης δεν μπορεί να είναι μόνο συνθέτης. Πρέπει να είναι και παραγωγός του εαυτού του ουσιαστικά» τονίζει, αναφέροντας πως ένας συνθέτης πρέπει να σκεφτεί που μπορεί να παιχτεί το έργο του, πότε να έρθει σε επαφή με ανθρώπους του χώρου σε μεγάλες σκηνές και να «πουλήσει» – με την καλή έννοια, τον εαυτό του και τη δουλειά του. «Πρέπει με αυτούς τους ανθρώπους που θα μιλήσεις, να πιστέψουν στο έργο σου για να φτάσεις στην ολοκλήρωση του. Όλη αυτή η διαδρομή μπορεί να κολλήσει σε αρκετά μέρη και να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Υπάρχουν συνθέτες που έχουν για χρόνια, έργα κλεισμένα στα συρτάρια τους» όπως λέει.
Τα πράγματα στην Ελλάδα είναι δύσκολα για όλους, πόσο μάλλον για τους καλλιτέχνες, αλλά αν κάποιος αξίζει, με πολλή δουλειά, υπομονή, αγάπη για αυτό που κάνει, ταλέντο και τα απαραίτητα εφόδια, θα μπορέσει να αναδειχθεί και να ξεχωρίσει. Ο ίδιος παλεύει στην Κοζάνη, αλλά και τη Θεσσαλονίκη, όπου κατοικεί τα τελευταία 20 χρόνια και δεν έχει σκεφτεί να φύγει στο εξωτερικό.
Καλή μουσική, για τον ίδιο, δημιουργεί κάποιος ο οποίος σέβεται τον ακροατή και γράφεται κάτι που αξίζει να το ακούσει κάποιος, σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Αν μπορούσε να αλλάξει κάτι στη μέχρι τώρα διαδρομή του, θα πήγαινε να σπουδάσει νωρίτερα σύνθεση.
«Όταν ένας καλλιτέχνης έχει την ανησυχία του να δημιουργεί, αυτό αυτομάτως γίνεται ένα μόνιμο όνειρο. Εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι με το μυαλό μου να ονειρεύεται για το τι θα κάνω μετά, παίρνω ερεθίσματα, ψάχνω και σημειώνω τι θα ήθελα να κάνω» μας λέει.
«Χαίρομαι όταν ακούω ότι κάποιος ασχολείται με τη μουσική, συνεχίζει, μοχθεί, δουλεύει και είμαι σίγουρος ότι κάπου θα τον οδηγήσει και θα καταλήξει κάπου ωραία» καταλήγει, προτρέποντας τους γονείς να στηρίζουν τα παιδιά τους που θέλουν να ασχοληθούν με την τέχνη κι έχουν καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Θένια Βασιλειάδου xronos-kozanis.gr
