ήταν εκ προοιμίου κάποτε όσοι είχαν ως επάγγελμα τη δικηγορία ή την ιατρική /
επίσης,
οι ασχολούμενοι με την πολιτική ή την αυτοδιοίκηση /
οι πρόεδροι κοινωφελών συλλόγων /
οι επίτροποι των εκκλησιών /
οι διευθυντές του δημοσίου και της εκπαίδευσης /
οι βιομήχανοι /
οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί /
οι μορφωμένοι γενικά,
οι απόγονοι των μεγάλων «τζακιών»
και ως εκεί …
άνθρωποι υποχρεωτικά σοβαροί έως βλοσυροί,
που ντύνονταν όπως πρέπει,
που μιλούσαν όπως πρέπει,
που φέρονταν όπως πρέπει,
που σκέφτονταν όπως πρέπει …
αν δεν ήσουν ανάμεσα τους,
περίσσευες:
πίσω στην εκκλησία,
πίσω στις εκδηλώσεις,
πίσω στις γιορτές και τους χορούς,
πίσω στην ουρά στην τράπεζα,
δεύτερος και τρίτος στην εξυπηρέτηση από το νοσοκομείο,
ο τελευταίος που τη γνώμη του θα άκουγαν και θα τιμούσαν ο δήμαρχος κι ο νομάρχης …
οι επιφανείς πολίτες διακρίνονταν για την ιδιότητα τους και όχι για κάτι άλλο,
είχαν την πρωτοκαθεδρία σε όλα,
έτσι,
λόγω μιας συντηρητικής παράδοσης που δεν αξιολογούσε ικανότητες και διάθεση,
όχι γιατί επιτελούσαν κάτι πραγματικά ιδιαίτερο κοινωνικά ή επαγγελματικά /
και οι λοιποί πολίτες,
αγωνίζονταν ενάντια στην παράδοση να εξαιρούνται από πολλά,
να δικαιούνται ισόνομα,
να συμμετέχουν ισότιμα,
οι λοιποί πολίτες προσπαθούσαν να έρθουν στη θέση των «επιφανών»
ακόμα κι όταν αυτό ήταν πολύ δύσκολο …
________
Η Άλλη Όψη:
Ευτυχώς, πάνε αρκετά χρόνια που οι επιφανείς πολίτες εξαφανίστηκαν σχεδόν από τη συνείδηση των πολλών,
περιορίστηκαν απλά και μόνο σε ένα μικρό κύκλο,
που εξακολουθεί και προτάσσει τις επαγγελματικές ιδιότητες των ανθρώπων
πάνω από τις ικανότητες τους,
πάνω από τη διάθεση για προσφορά και αποτελεσματική δράση
στην οικονομία. την κοινωνία, τον πολιτισμό …
εξαφανίζεται ίσως και ο όρος επιφανής πολίτης,
που πλέον μάλλον αντικαθίσταται από τον όρο
ενεργός πολίτης …
αξιολογούμε πλέον τους ανθρώπους των κοινών,
από την ικανότητα τους να δημιουργούν & να διοικούν αποτελεσματικά,
να εμπνέουν,
να γίνονται αποδεκτοί,
είτε είναι δεν είναι «καθωσπρέπει»,
είτε φορούν σκουλαρίκια στη μύτη,
είτε δεν γνωρίζουν καν τη λέξη γραβάτα,
είτε αποφοίτησαν το πολύ από το γυμνάσιο …
δεν υπάρχουν σόγια, τζάκια, καλή κοινωνία,
παρά πλέον υπάρχουν ικανοί και αποτελεσματικοί άνθρωποι ως ενεργοί πολίτες,
άνθρωποι που στηρίζονται στην ποιότητα του χαρακτήρα τους,
άνθρωποι που στηρίζονται στο ήθος, στην παιδεία και στην αγωγή τους …
ας τους στηρίζουμε,
ας τους αναγνωρίζουμε,
ας τους βοηθάμε για να γινόμαστε συνεχώς μια πιο ανοικτή κοινωνία,
με μεγάλες ανοικτές αγκαλιές …
