Δεκέμβρης 2018,
όλα φαντάζουν περίπου ίδια,
όπως και πέρυσι,
όπως κάθε Χρόνο …
κάπου κάπου αναθαρρεύουμε,
κάπου κάπου απογοητευόμαστε,
κάπου κάπου ελπίζουμε,
κάπου κάπου ονειρευόμαστε,
κάπου κάπου τα καταφέρνουμε ή
κάπου κάπου τρώμε τη σφαλιάρα της αποτυχίας ή της άρνησης …
ο κόσμος αλλάζει συνέχεια,
παντού και συνεχώς ,
δίπλα μας ή και στην άλλη άκρη του κόσμου …
κάπου υπάρχει πείνα, πόλεμος, αναρχία,
κάπου υπάρχει φασισμός, ομοφοβία και ρατσισμός,
κάπου υπάρχει σκοτάδι παντού …
κάπου όμως υπάρχει το φως,
κάπου κάτι βελτιώνεται,
κάπου κάτι απογειώνεται,
κάπου υπάρχει πρόοδος,
κάπου υπάρχει ποιότητα ζωής …
__________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
είμαστε πολίτες του κόσμου;
είμαστε πολίτες της πόλης και της περιφέρειας μας;
μήπως πάλι επιλέγουμε πλέον να μην είμαστε καν πολίτες για κανέναν,
αλλά μόνο πρόσωπα για τους εαυτούς, τις οικογένειες και τους φίλους μας;
το ρίχνουμε στον αυτόματο πιλότο ή το οδηγούμε προσεκτικά και με ασφάλεια;
διαβάζουμε, κρίνουμε, συγκρίνουμε και επιλέγουμε;
ή μήπως όλα είναι πλέον εικόνες και στιγμιαίες αντιδράσεις;
κριτικάρουμε – σχολιάζουμε – κατηγορούμε – συκοφαντούμε ανώνυμα και επώνυμα,
γιατί πολύ απλά είμαστε ακόμη οργισμένοι επί αδίκων και δικαίων;
συζητάμε, διερευνούμε, αξιολογούμε και εν τέλει αποφασίζουμε;
κλείνουμε την ΤιΒι, το Νετ και τα Σόσιαλ καμιά φορά;
κλείνουμε την πόρτα μας;
κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας;
εν τέλει κλεινόμαστε μέσα στο στενό μας περιβάλλον,
με ασφάλεια, σιγουριά και εμπιστοσύνη ή
μένουμε ανοικτοί σε ότι θετικό ή ελπιδοφόρο υπάρχει έξω;
για τους τυχερούς που δεν ταλανίζονται από προβλήματα κάθε είδους,
έρχονται βράδια γιορτινά,
έρχονται βράδια με γεύσεις, αρώματα, θαλπωρή και ζεστές αγκαλιές /
για τους άτυχους τα ίδια βράδια θα είναι πιο κρύα,
πιο παγωμένα από κάθε άλλη περίοδο του χειμώνα …
τα γιορτινά βράδια,
τα καλύτερα της χρονιάς,
τα απολαμβάνουμε όσο και όπως μπορούμε,
χαρίζουμε τον καλύτερο εαυτό μας στους γύρω μας,
αλλά χαρίζουμε τον καλύτερο καλό εαυτό μας κυρίως στους δίπλα μας,
σε αυτούς που η τύχη και οι συνθήκες ήταν κόντρα …
γιορτές είναι πολλά,
είναι όμως και αλληλεγγύη,
είναι και στοχασμός
είναι και περισυλλογή,
είναι και αφετηρία νέων πραγμάτων,
είναι και το τέλος μιας διαδρομής …
έρχονται βράδια,
έρχονται μέρες,
έρχονται χρόνια,
έρχονται γενιές …
κυρίως όμως έρχονται εκείνα τα βράδια που είναι δικά μας,
είναι των ανθρώπων μας,
είναι αυτά που όταν επιστρέφουν στο timeline του μυαλού μας,
κάτι θα κάνει click στο νου και την καρδιά μας …
(φωτογραφία της πανοραμικής νυχτερινής Κοζάνης από τον Χρήστο Λαμπριανίδη
