και Van Gogh,
και παράδοση,
και χάλκινα,
και λαικό-ποπ μοντερνιές,
και κασμέρια,
και κακόγουστο χιούμορ,
και τσίκνα παντού,
και άρωμα Βενετίας,
και συμμετοχή με κέφι,
αλλά και απο(μα)κριά-τικη στάση …
όλα είναι ήδη εδώ !
κάθε χρόνο ακριβώς, μα ακριβώς η ίδια συζήτηση:
πόσα χρήματα θα διατεθούν στους συλλόγους, ποιος – πότε και πως προβάλλει το έθιμο με στόχο να βουλιάξει η πόλη από τουρίστες,
τι θέμα έχει η αποκριάτικη αφίσα και αν ‘ταιριάζει’ με το παραδοσιακό της χρώμα,
αν το έθιμο σηκώνει παραλλαγές & φρεσκάρισμα,
αν συμμετέχουν και πως οι νέοι,
ποιος και που επιτρέπεται να ψήνει δημοσίως τα ‘βρώμικα’ κλπ κλπ
άλλη μια Κοζανίτικη Αποκριά είναι εδώ,
‘το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της πόλης’, όπως κυριαρχεί να λέγεται εδώ και χρόνια
και κανείς δεν μπορεί,
ή κατά μία άλλη άποψη,
κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει …
_____________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
οι παραδόσεις δεν φτιάχνονται (εύκολα) πλέον,
καθώς είτε διατηρούνται αναλλοίωτες,
είτε εισάγονται σε αυτές νεωτερισμοί /
όταν δε οι νεωτερισμοί δεν υιοθετούνται αποκλειστικά με κριτήριο το εμπορικό κέρδος,
τότε ενδεχόμενα να βοηθάνε στην ενίσχυση του εθίμου και κυρίως στην ενίσχυση του θετικού αποτυπώματος του στην τοπική κοινωνία …
όσοι λοιπόν δεν αποχωρούν με ελαφρά πηδηματάκια από την πόλη την περίοδο της Αποκριάς,
ας το διασκεδάσουν αν το έχουν ανάγκη,
ας το διασκεδάσουν όσο περισσότερο τραβάει η ψυχή τους /
παραδοσιακά ή μοντέρνα’, έντεχνα ή ‘άτεχνα’, λαϊκά ή ‘κυριλέ’
χύμα στο κύμα ή με μέτρο,
με μάσκες ή χωρίς,
στο Καρναβάλι ετούτο,
στην Αποκριά ετούτη,
που άλλοι, τόσο λατρεύουμε να … λατρεύουμε
& ταυτόχρονα
κάποιοι άλλοι τόσο λατρεύουμε να … μισούμε !
όλοι μαζί όμως είμαστε εδώ και ξέρουμε ότι η Αποκριά μας είναι μια και μοναδική,
ανατρεπτική, ξεδιάντροπη, ασυμμάζευτη
και φυσικά επίσημα ταυτοποιημένη διαχρονικά με το Κοζανίτικο DNA …
