Ο Θεός έχει οδηγήσει τα βήματά μας εδώ στην ακριτική Ερείκουσα. Οι ρίζες μας όμως είναι στην Κοζάνη και για αυτό το λόγο δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε να εκπέμψουμε από εδώ -το ακριτικό αυτό νησί της Ελλάδας μας- το παλμό του ελληνισμού και της χαράς για τη γενέτειρά μας.
Στις 5 Οκτωβρίου 1912 ο ελληνικός στρατός ξεκίνησε από τον Προφήτη Ηλία, το Μπουρνάζι του Τυρνάβου, το Ρεσένι και τη Μελούνα. Στις 6 Οκτωβρίου, ο στρατός της Θεσσαλίας, υπό τον αρχιστράτηγο διάδοχο Κωνσταντίνο και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, υποστράτηγο Παναγιώτη Δαγκλή, κατέλαβε την Ελασσόνα.Από εκεί ανοίγει ο δρόμος για την απελευθέρωση της Δ.Μακεδονιας,με τους Τούρκους στρατιωτικούς να βλέπουν την ορμή του ελληνικού στρατού και σχεδόν να μην προβάλλουν καμία αντίσταση.Κατά σειρά ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την περιοχή των Σερβίων, την οποία -λόγω της κακίας και του μίσους των Τούρκων για τους Έλληνες και την ήττα από αυτούς- την καίνε αφήνοντας μόνο στάχτη στην φυγή τους.Ο Ελληνικός στρατός φτάνει στις 8 Οκτωβρίου στα Πετρανά και στις 9 Οκτωβρίου 1912 υψώνεται η Ελληνική σημαία στην πλατεία της Κοζάνης από πολίτες της πόλης, αφού ο τουρκικός στρατός αποφάσισε να φύγει από την πόλη ειρηνικά.Στις 11 Οκτωβρίου μπαίνει το ιππικό του ελληνικού στρατού και η σκλαβιά τελειώνει επίσημα. Με μεγάλη χαρά και σιγουριά πλέον οι Κοζανίτες ζουν ελεύθερα μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 οπότε η Ελλάδα για ακόμα μια φορά βρίσκεται σε περίοδο πολέμου…
Χρόνια πολλά Κοζάνη!Χρόνια πολλά Μακεδονία! Χρόνια πολλά Ελλάδα!
Ευχόμαστε οι συντοπίτες μας να γιορτάσουν τη μέρα αυτή με μεγάλες τιμές και δόξες όπως της αρμόζει και να εύχονται και για την οικογένειά μας ώστε ο Θεός να ευλογεί την πορεία μας και τη συμβολή μας στον τομέα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας από την ακριτική Ερείκουσα.
Χρόνια πολλά, ευλογημένα, ελεύθερα και ειρηνικά με τη βοήθεια του Θεού.
