Η τηλεόραση «πουλάει» το προϊόν της. Και συνήθως εμπορεύεται γυναικεία κορμιά με στόχο γυναικεία μάτια. Κακώς ίσως πιστεύουν κάποιοι ότι το target group εκπομπών μόντελινγκ ή styling είναι κατά βάση το ανδρικό κοινό, το οποίο αρέσκεται στο να κοιτά αποχαυνωμένο τα γυναικεία σώματα.
Το γυναικείο κοινό είναι πάντα ο στόχος. Οι αμέτρητες πιτσιρίκες ετών 6 έως 76 που μπαίνουν σε μια διαδικασία σχολιασμού και σύγκρισης με ότι βλέπουν στην τηλεόραση. Που θα ξυπνήσουν το επόμενο πρωί και θα φτιάξουν τετράγωνα φρύδια, θα βάλουν τρέσες και ενέσιμα και θα βγουν έξω αποζητώντας την προσοχή.
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε –υποτίθεται- κάνει μεγάλη πρόοδο σε θέματα ισότητας των φύλων, στα μέσα επικοινωνίας η γυναίκα του σήμερα δεν διαφέρει από τη σέξι νοικοκυρούλα που πόζαρε δεκαετίες πριν διαφημίζοντας τσιγάρα.
Οικειοθελώς νεαρές γυναίκες αυτοθυματοποιούνται και αυτογελοιοποιούνται, δεχόμενες να παίξουν το ρόλο του «κρέατος» σε εκπομπές που προφανώς απευθύνονται στα πιο ταπεινά μας ένστικτα. Το κακό είναι ότι οι εκπομπές αυτές πληθαίνουν και πλέον προηγούμενες εκδοχές ριάλιτυ που μας είχαν φανεί τερατώδεις στα πρώτα 00’s μοιάζουν σήμερα αθώες σαν εκπομπές εκκλησιαστικού καναλιού.
Σε λίγο οι μοναδικές φωτογραφίες που θα κυκλοφορούν θα είναι οι λεγόμενες duckface (πρόσωπο πάπιας), ενώ θα ποζάρουμε όλοι αδιάκοπα φαντασιωνόμενοι ότι περπατάμε διαρκώς πάνω σε μια φανταστική πασαρέλα.
Ιωάννα
