Η γενιά της ζάχαρης (και του γλυκού νερού) είναι ακόμη εδώ_
χαλαρή, ανέμελη, με άποψη για τα πάντα,
καφές μετά τις 3.00 το μεσημέρι, κοκτέιλ μετά τα μεσάνυχτα,
σχολιάζοντας τα κοινά και τα των ‘άλλων’ _
πτυχίο (αν υπάρχει) εξ’ αλλοδαπής συνήθως,
δουλειά (αν υπάρχει) εκ του πατρός συνήθως,
χόμπυ (αν υπάρχει) η μόνιμη κριτική των ‘άλλων’ _
δεν γνωρίζουν πολλά, γιατί δεν χρειάστηκε ποτέ να (εκ)παιδευτούν για αυτό,
υποψιάζονται όμως πολλά περισσότερα _
έχουν (χαλαρή) πολιτική άποψη και θέση,
δεν τους καλύπτει όμως κανείς σήμερα πλέον _
δεν διαβάζουν συχνά, είναι κουραστικό,
αρκούνται στα γρήγορα ‘νέα’ από τα social media _
οι μεγάλες τους αγωνίες αφορούν στις εκδρομές προς τα χιονοδρομικά το χειμώνα και προς τη Χαλκιδική το καλοκαίρι _
ακούνε τα πάντα,
αρκεί να είναι μεταξύ soft deep house και σύγχρονου ελληνικoύ _
όλες κι όλες οι λέξεις που χρησιμοποιούν στις συνομιλίες τους είναι γύρω στις 200,
οι φίλοι στο fb φυσικά είναι πολύ περισσότεροι _
οι προβληματισμοί τους εκκινούν από το google,
και φτάνουν μέχρι την (τυφλή) αναπαραγωγή κειμένων από το Ρrotagon και το Lifo _
Ναι, και αυτοί ‘μεγάλωσαν’ τρώγοντας στου Τσικριτζή και στου Θωμά,
‘κουράστηκαν’ στο όρθιο στην αυλή της Αποκάλυψης,
και πέρασαν ώρες ολόκληρες σε κάθε μπαρ και κλαμπ, που ήταν της μόδας μαζί μας,
δίπλα μας …
αλλά συχνά τόσο μακριά μας _
Η Άλλη Όψη:
η γενιά της ζάχαρης πλέον διαθέτει ένα ιδιαίτερα ταιριαστό της εργαλείο, τα κοινωνικά δίκτυα:
γρήγορα & πειστικά, τα δίκτυα εξυπηρετούν ότι ακριβώς δεν απαιτεί το βάθος που (έτσι κι αλλιώς) λείπει από τη γενιά αυτή, ενώ τα ίδια αξιοποιούν κυρίως την εικόνα, που είναι αρκετή πλέον να πει τα πάντα _
αν επίσης, προσθέσουμε και την ακατάσχετη ροή δημόσιων σχολίων με την ίδια ταχύτητα & ένταση όπως αυτής των φωτογραφικών αναρτήσεων, απέναντι σε κάθε μία μεθοδικά προετοιμασμένη εργασία ή δημοσίευση, είναι σαφέστατο πλέον πως η νίκη της γενιάς της ζάχαρης είναι εντυπωσιακή, ενώ ταυτόχρονα μας στέλνει & ένα δυνατό μήνυμα:
‘παλιώσατε’ …
μένουμε λοιπόν όλοι στα εύκολα, επιδοτούμε με likes & θετικά σχόλια την ελαφρότητα του φαίνεσθαι, αδιαφορώντας για την όποια βαρύτητα του είναι ;
είναι ‘παλιακό’ να διαβάζεις & να γράφεις ;
μήπως πλέον είναι ‘παλιακό’ και να σκέφτεσαι ;
ΟΧΙ !
‘παλιακό’ είναι να ακολουθείς τυφλά τη μάζα, τις τάσεις, τα χλιαρά ρεύματα & το πρόσκαιρο _
καλό φθινόπωρο …
