η δική μας η κατσίκα δε μασούσε ταραμά …
ήταν μεγαλωμένη με αρχές, φροντίδα & στοργή /
εκπαιδεύτηκε να είναι ευγενής, να μην υφαρπάζει το φαγητό των άλλων & να περιμένει στην ουρά χωρίς να πηδάει δεξιά κι αριστερά για να κλέβει δρόμο /
ήταν υπομονετική, έδινε το γάλα της αγόγγυστα και υπάκουε σε κάθε έλεγχο από τον αυστηρό κρατικό κτηνίατρο /
δεν ενοχλούσε κανένα στις γύρω στάνες, ούτε καν ασχολούνταν με τις άλλες κατσίκες των γειτόνων /
έμαθε να είναι μια πραγματική κυρία στη ζωή της και στη συμπεριφορά της προς όλους …
παρ’όλ’αυτά, την καλή μας την κατσίκα … την χάσαμε /
τα χαρίσματα της μάλλον προκαλούσαν τους γείτονες και έτσι μας την κλέψαν …
τους έβλεπα τους γείτονες, βλοσυρούς & συνοφρυωμένους να μας παρακολουθούν να μεγαλώνουμε μια κατσίκα αλλιώτικη από τις άλλες στη γειτονιά μας /
οι δικές τους αντίθετα, μεγάλωναν ελεύθερες στα βουνά, γυρνούσαν στο μαντρί όποτε ήθελαν, ξέφευγαν συνέχεια από τον κάθε μυστήριο κρατικό υπάλληλο – κτηνίατρο, κρυβόταν σε κάθε μονοπάτι μην τυχόν και τις φέρουν βόλτα για άρμεγμα /
και αυτοί … χαλαροί & πέρα βρέχει:
“έχει επιδοτήσεις, έχει χαμηλό ΟΓΑ, έχει λίγα έξοδα στο χωριό, έχει … ο Θεός γενικά ”
_____________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
δεν μάθαμε να ζούμε μαζί με τους γείτονες της μικρής μας κοινωνίας,
μάθαμε να τους μοχθούμε …
μάθαμε να τους σχολιάζουμε σκωπτικά για ότι πέφτει στην αντίληψη μας, να μοχθούμε τα καλά τους και να χαιρόμαστε με τις ατυχίες ή τις κακές τους στιγμές /
δεν τους προσεγγίσαμε ποτέ με ουσιαστικό τρόπο για να δούμε πως πορεύονται στη ζωή /
δεν αναγνωρίσαμε ποτέ τις αμέτρητες ώρες δουλειάς, επιμονής και προσήλωσης στο στόχο τους /
δεν αδιαφορήσαμε καν, αφού δεν μας μοιάζουν στο παραμικρό, παρά παρατηρούσαμε κάθε τους κίνηση με στόχο να τους πλήξουμε με όποιο δυνατό τρόπο /
και αλλάζουμε εν τέλει γειτονιά, αλλάζουμε πόλη, αλλάζουμε χώρα …
δεν φεύγουμε όμως από τον τόπο μας,
φεύγουμε από τους ανθρώπους του …
