Η παραλία της Θεσσαλονίκης και οι παραποιημένες ειδήσεις

Μια από τις πιο ύπουλες εκδοχές της παραπληροφόρησης είναι αυτή των ειδήσεων που έχουν στοιχεία αλήθειας, τα οποία έχουν “πειραχτεί” σε ότι αφορά σε κάποιες παραμέτρους τους, όπως ο χρόνος ή ο χώρος. Άλλες πάλι φορές είναι η ερμηνεία που δίνεται από τον δημοσιογράφο και η πλαισίωση μιας φωτογραφίας ή ενός βίντεο που καθιστά την είδηση προβληματική.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι δύσκολο για το κοινό, αλλά ακόμα και για τους ειδικούς να αντιληφθούν άμεσα τι πάει στραβά.
Πρόσφατα, η φωτογραφία από τον Έβρο στην οποία εικονίζονταν γονείς, προσφυγικού και μεταναστευτικού background, να κρατούν τα παιδιά τους πάνω από την φωτιά, εξηγήθηκε απο σειρά μέσων ως προσπάθεια να κάνουν τα παιδιά τους να δακρύσουν, προκειμένου να καταφέρουν να τραβήξουν τον ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Λίγες ώρες αργότερα και αφού η “είδηση” είχε ήδη ταξιδέψει, καταρρίφθηκε ο παραπάνω ισχυρισμός και επικράτησε η εξήγηση ότι το έκαναν ακολουθώντας τον διαδεδομένο μύθο ότι η φωτιά και ο καπνός βοηθούν στην αντιμετώπιση των δακρυγόνων.
Τι συμβαίνει, όμως, με την περίπτωση που μια φωτογραφία είναι αυθεντική, δεν έχει δηλαδή υποστεί φώτοσοπ, αλλά η λήψη της έχει γίνει με τηλεφακό, ο οποίος συμπιέζει την απόσταση και ως εκ τούτου δίνει διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας; Αυτό έγινε με το περιβόητο ρεπορτάζ του Open για την παραλία της Θεσσαλονίκης, όπου ο κόσμος φαινόταν να τηρεί μικρότερες αποστάσεις από αυτές που τηρούσε στην πραγματικότητα.
Δεν είναι κι αυτή ενός είδους παραποίηση;