Και είναι αυτό το βασικό συμπέρασμα που βγαίνει λίγο πολύ από όλους μας. Ανεξάρτητα από την ιστορική συγκυρία ή τα τεχνολογικά μέσα, αυτό που μας αρέσει τα τελευταία χρόνια να αποκαλούμε «κανονικότητα» εξαρτάται από διάφορους αστάθμητους, εν τέλει, παράγοντες και μεταβλητές που μπορεί να αλλάξουν, να ανατραπούν από την μια ώρα στην άλλη. Άλλες φορές -τις περισσότερες- η κανονικότητα ανατρέπεται στο προσωπικό μας σύμπαν, ενώ ελάχιστες, όπως τώρα, στο συλλογικό.
Σε κάτι τέτοιες ώρες, αυτό που μπορεί να κάνει ο καθένας μας είναι να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του. Όπως μεταφέρει ο de Botton από την «Πανούκλα»: «Ο γιατρός εργάζεται ακούραστα για να ελαφρύνει τον πόνο των ανθρώπων γύρω του. Αλλά δεν είναι ήρωας. Όλο αυτό δεν έχει να κάνει με τον ηρωισμό, λέει ο γιατρός Ριέ (σσ. βασική φιγούρα του έργου). Μπορεί να φαίνεται γελοίο, αλλά ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την πανούκλα είναι η αξιοπρέπεια”.
 |
|
