Το «χρυσάφι» της ελληνικής γης ο κρόκος χρωμάτισε τα χωράφια των χωριών γύρω απο την Κοζάνη με το χαρακτηριστικό μωβ χρώμα, σημαίνοντας ταυτόχρονα την είσοδο του φθινοπώρου. Οι κροκοπαραγωγοί είναι στα χωράφια τους τις μέρες αυτές για να συγκομίσουν το γνωστό απο την αρχαιότητα προϊόν που ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.
«40 και πλέον χρόνια εργάζομαι στον κρόκο. Είχαν οι παππούδες και οι γονείς μας. Τις προηγούμενες χρόνιες ήταν καλύτερα τα πράγματα. Φέτος είναι μια απο τις πιο δύσκολες χρόνιες. Οι καιρικές συνθήκες, η ξηρασία, η ανομβρία, είμαστε στο μισό απο την περυσινή παραγωγή» λέει η κροκοπαραγωγός Ελένη Αθανασίου, αναφέροντας πως στο συνεταιρισμό γίνονται κάποιες προσπάθειες να γίνει εξαγωγή του κρόκου, μέσω τυποποίησης, ώστε να μην φεύγει χύμα το προϊόν. Όσο για τους νέους η κ. Αθανασίου διαπιστώνει πως «οι νέοι αποθαρρύνονται, καθώς πρόκειται για μια χειρωνακτική δουλειά».
Οι κάτοικοι των περιοχών γύρω απο την Κοζάνη φυτεύουν τον κρόκο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο αφαιρούν τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και το αποξηραίνουν προσεκτικά για να βγουν τα βαθυκόκκινα νήματα.
Χρειάζονται περίπου 50.000 στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμάρια κόκκινου κρόκου.
«Στη δεύτερη φάση, μετά δηλαδή τη συγκομιδή στο χωράφι, ερχόμαστε στο λιχνιστήρι για να λιχνίσουμε, αργά για να απωθήσει ο αέρας τα φύλλα και να μείνει στον τάπητα το κόκκινο και το κίτρινο. Αυτή την παραγωγή, τη βάζουμε για πουράτισμα και να ξεχωρίσει το κόκκινο απο τα κίτρινα. Προσπαθούμε να κρατήσουμε το κόκκινο με οποιαδήποτε πατέντα έχει ο καθένας» εξηγεί ο Αθανάσιος Αθανασίου, πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Πετρανών.
Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται η συγκομιδή με τους παραγωγούς να μην είναι πολύ ευχαριστημένοι απο τη φετινή σοδειά. Αιτία οι καιρικές συνθήκες που περιόρισαν αρκετά το τελικό προϊόν, όχι, όμως, και την ποιότητα, αφού ο κρόκος Κοζάνης ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.
«Σήμερα αντί να είμαι στο χωράφι για μεροκάματο, κάθομαι. Δεν έχει καθόλου υγρασία και έχει πολλή ζέστη με αποτέλεσμα να μαλακώνει το λουλούδι και να μην βγάζει» λέει ο εργάτης Αλέξανδρος Καλύβας.
Σωκράτης Μουτίδης
